Wanneer is de West-Afrikaanse zwarte neushoorn verdwenen?

Fysieke eigenschappen

De massieve West-Afrikaanse zwarte neushoorn ( Diceros bicornis longipes ), een ondersoort van zwarte neushoorns van Afrika, die slechts enkele jaren geleden vrij ronddoolde in het wild, werd in 2011 uitgeroepen door de Internationale Unie voor het behoud van de natuur. Het wezen, met een gewicht van ongeveer 800 tot 1.400 kilogram, had een hoogte tussen 1, 4 en 1, 8 meter en een lichaamslengte tussen 3 en 3, 75 meter. De uitgestorven West-Afrikaanse zwarte neushoorn had, net als andere zwarte neushoorns, een spitse bovenlip, in tegenstelling tot de vierkante lippen van zijn witte verwanten. Van de twee hoorns van de neushoorn was de meest prominente, met een grootte variërend tussen 0, 5 en 1, 4 meter, terwijl die van de kortere tussen 2 en 55 centimeter reikte. De neushoorns hadden ook een dik gelaagde huid om hen te beschermen tegen scherpe grassen en doornen.

Dieet

De West-Afrikaanse zwarte neushoorn was een herbivoor browser die leefde in habitats met dikke struiken, struiken en houtige planten. Deze wezens gaven ook de voorkeur aan kwaliteit boven kwantiteit en bevolkte gebieden waar de voedselkwaliteit beter was. Tijdens de droge seizoenen werden ze aangetrokken om zich te voeden met groene soorten terwijl in de andere seizoenen houtige planten hun favoriete voedselbronnen waren.

Habitat en distributie

Slechts een eeuw geleden bewoonden de vier ondersoorten van de zwarte neushoorn, waaronder de West-Afrikaanse zwarte neushoorn, een breed scala over Sub-Saharaans Afrika. Ze leefden in een grote verscheidenheid aan habitats, waaronder kreupelhout, bergachtige bossen en savannes, evenals tropische graslanden. Vandaag de dag zijn er vanaf het begin van de 20e eeuw ongeveer een miljoen zwarte neushoorns van allerlei soorten. Momenteel zijn er nog maar een paar duizend overgebleven in Afrika, waarvan de West-Afrikaanse zwarte neushoorn niet meer bestaat. Historisch gezien had de uitgestorven West-Afrikaanse zwarte neushoorn zelf een vrij groot bereik in Zuid- en West-Afrika. Het was de meest noordelijke van de zwarte neushoornsoorten, die een historische aanwezigheid hebben in de Afrikaanse landen Tsjaad, Kameroen, Soedan, Zuid-Soedan en de Centraal-Afrikaanse Republiek. Het laatst bekende bereik van dit dier was echter in Kameroen, van waar het helemaal verdween.

Sociaal gedrag

De West-Afrikaanse neushoorns hebben 's nachts en bij de schemering van de schemering en de dageraad gefermenteerd. De rest van de dag vermeden ze de hete Afrikaanse zon door onder een soort schaduw hun toevlucht te nemen. Deze neushoorns vonden het ook heerlijk om zich in de modder te wentelen, omdat de modderlaag hun huid beschermde tegen de zon en ook insecten ontmoedigde. Het waren solitaire wezens, en alleen de moeder-kind binding diende als langdurige sociale relaties, die duurden zolang kalveren de moeder niet verlieten tot ze drie jaar oud waren. De reproductiesnelheid was ook vrij langzaam, omdat vrouwtjes slechts eens in de twee en een half jaar werden gereproduceerd. Het scherpe gehoor en de reuk van neushoorns hielp hen ook hun partners en nakomelingen te vinden in het wilde Afrikaanse landschap.

Classificatie als een onderscheidende ondersoort

De zwarte neushoorns van Afrika zijn geclassificeerd in vier verschillende ondersoorten. Namelijk, dit waren de Diceros bicornis ssp. bicornis, Diceros bicornis ssp. longipes, Diceros bicornis ssp. michaeli en Diceros bicornis ssp. klein . Deze classificatie is gebaseerd op respectievelijk de onderscheiden eco-typen of subregio's van Afrika die door deze ondersoorten worden bezet. De West-Afrikaanse zwarte neushoorn was de algemene naam voor de Diceros bicornis ssp. longipes ondersoort van Afrikaanse zwarte neushoorns, en werd voornamelijk verspreid in de westelijke en centrale delen van het continent.

Stropen voor sport en winst

Het lot van de West-Afrikaanse zwarte neushoorn leek te zijn gedoemd toen de Europese kolonisten voor het eerst in Afrika arriveerden. Op jacht naar sport en vernietiging van neushoornhabitats om plaats te maken voor menselijke nederzettingen werd de norm van de dag. Van een miljoen zwarte neushoorns aan het begin van de 20e eeuw, hun aantal gekrompen tot slechts 70.000 in de jaren 1960. De tweede golf van neushoornmoorden begon in de vroege jaren 1970, toen stropers die hebzuchtig waren voor neushoornhoorns op een genadeloze manier op deze wezens jachtten. Niet alleen werden zwarte neushoorns die buiten de beschermde gebieden woonden vrijwel volledig uitgeroeid door illegale stroperij, maar die in beschermde gebieden zoals nationale parken en reservaten werden ook niet volledig gespaard. Tussen 1970 en 1992 werden bijna 96% van de zwarte neushoorns uitgeschakeld, waarbij de West-Afrikaanse zwarte neushoorn het ergste lot leed onder de vier ondersoorten van zwarte neushoorns.

Gebruik van hoorns in de geneeskunde

Neushoorn hoorns werden voorgeschreven in de traditionele Chinese geneeskunde als een remedie voor leverproblemen en koorts. Dit resulteerde in een groot aantal neushoorns die in de loop der jaren werden gedood voor medicinale doeleinden. Echter, met wijdverspreide wereldwijde protesten en handelsverboden in Aziatische landen op neushoornhoorns in de jaren 1980 en 1990, werd de vermelding van het neushoornhoornpoeder uit de Chinese farmacopee verwijderd en nam de vraag naar neushoornhoorns aanzienlijk af. De situatie verslechterde echter weer toen in 2008 83 neushoorns werden gepocheerd en het aantal doden toenemende trends vertoonde. Wat was de reden voor deze plotselinge groei van neushoornstroperij? Velen geloven dat het te maken had met een zeker gerucht in Vietnam dat beweert dat de kanker van een Vietnamese politicus genezen was door het gebruik van neushoornhoornpoeder. De toename van het aantal rijke families in Vietnam in de afgelopen vijf jaar heeft veel rijke Vietnamese miljonairs in staat gesteld om de hooggeprijsde neushoornhoornpoeders te kopen. Omdat de sterftecijfers voor kanker in Vietnam extreem hoog zijn (73%), zijn sommige mensen er al helemaal klaar voor om kanker te genezen, zelfs als het betekent een hele soort van de aardbodem weg te vagen. Erger nog, een deel van natuurbeschermers gelooft ook dat neushoornhoornpoeder in Vietnam wordt toegevoegd aan de alcoholische drank van miljonairs als een cocaïneachtig feestmiddel of een viriliteitsversterker. Al deze factoren hebben dus bijgedragen aan het verdwijnen van de West-Afrikaanse zwarte neushoorn van het aardoppervlak.

Behoudsinspanningen

De Afrikaanse overheid en internationale natuurbeschermingsorganisaties zoals het Wereld Natuur Fonds en andere regeringen en niet-gouvernementele organisaties van over de hele wereld hebben veel inspanningen geleverd om de verdwijning van de West-Afrikaanse zwarte neushoorns tegen te gaan. De inspanningen die te laat kwamen, waren echter geen partij voor de sterftecijfers van deze majestueuze wezens door menselijke hebzucht en onverschilligheid. Momenteel worden er pogingen ondernomen om de resterende zwarte neushoorn-ondersoorten te behouden, die allemaal kritisch worden bedreigd. Vestiging van nieuwe beschermde gebieden, de verplaatsing van neushoorns naar veiliger locaties, de strenge bewaking van de habitat voor neushoorns en strengere handhaving van wetten om de illegale handel in lichaamsdelen van neushoorns te stoppen, zijn allemaal maatregelen die de resterende zwarte neushoorns in leven kunnen houden. toekomst.

IUCN-classificatie als uitgestorven

Na de laatste uitgebreide enquête naar bewijs van levende West-Afrikaanse zwarte neushoorns werd gemaakt in het laatst bekende bereik van Kameroen in 2006, werden de harde feiten over de volledige afwezigheid van deze dieren ontdekt. Geen tekenen van de neushoorn in de vorm van waarnemingen van levende dieren, mest, spoor of tekenen van voeding werden gedetecteerd in de regio. Dit dwong de Internationale Unie voor het Behoud van de Natuur om de West-Afrikaanse zwarte neushoornsubsoort te verklaren als uitgestorven.

De Western Black Rhino Legacy

Het verlies van de West-Afrikaanse zwarte neushoorn heeft onze ogen geopend voor de ongelukkige gang van zaken in Afrika, waar stropen vaak onverminderd doorgaat en overheidsmaatregelen niet in staat zijn om de snelle verdwijning van soorten tegen te gaan. Het onthult ook de grote vraag naar neushoornhoorns in landen als Vietnam en China, die stropers aanmoedigt om hun leven te riskeren om deze dieren te doden, zelfs in beschermde gebieden zoals nationale parken en biareserves. Tegenwoordig kunnen we ook de Noordelijke Witte neushoorn ( Ceratotherium simum cottoni ) verliezen, die slechts één overlevende man heeft, Soedan genaamd, die dag en nacht onder gewapende bewaking wordt gehouden om hem te redden en zijn sperma te gebruiken om de handvol vrouwelijke witte noordelijke neushoorns over. De Javaanse neushoorn van Zuidoost-Azië is de laatste tijd ook verdwenen. Al deze verdwijningen spreken boekdelen over het gebrek aan zorg van de mens voor de natuur en levende wezens, en vereisen een dringende reactie met gecoördineerde inspanningen van regeringen, milieuactivisten, natuurbeschermers en, het belangrijkst, de gewone man, om de overgebleven neushoorns van onze wereld te redden.