Wat is het verschil tussen een kloof en een kloof?
Ravijnen en kloven zijn geografische landvormen die behoren tot de brede categorieën van valleien. Morfologisch gezien zijn ze ofwel V-vormig of U-vormig met een neerwaartse vouw die zich onder het aardoppervlak uitstrekt. Het zijn klassiek lage gebieden en kunnen bergen of heuvels van elkaar scheiden. Vaker wel dan niet, canyons en ravijnen hebben rivieren die door hen stromen en zijn meestal erg lang en smal. Ze worden vaak beschouwd als diepe valleien met zeer steile hellingen. Hoewel deze termen onderling uitwisselbaar zijn gebruikt, bestaan er enkele kritische verschillen tussen een kloof en een kloof in termen van grootte, wijze van formatie, lokalisatie en voorkeur van gebruik van de termen.
Verschillen tussen een kloof en een kloof
In termen van de verhoudingen van de twee wordt een kloof als groter dan een kloof beschouwd. Het zijn beide diepe valleien, maar een kloof is vaak breder in vergelijking met een kloof. De term kloof wordt soms gebruikt om ravijnen te beschrijven die smaller zijn dan ravijnen. Canyons zijn voornamelijk gelokaliseerd in de droge gebieden, terwijl kloven te vinden zijn in gematigde gebieden zoals tussen bergketens. Hoewel water- of lavastroom betrokken is bij de vorming van kloven, is erosie van een plateau-niveau in combinatie met weerstand van harde rotsen tegen verwering de manier waarop canyons worden gevormd. Vaak worden ravijnen geassocieerd met rivieren, terwijl canyons dat niet zijn. Ondanks de geografische verschillen, wordt in de Verenigde Staten de term canyon op grote schaal toegepast om te verwijzen naar zowel kloven als kloven. In Europa heeft de term kloof echter de voorkeur.
Vorming van kloven
Erosie is het verweringsproces dat leidt tot de vorming van ravijnen. Dit begint op het landniveau van de tafel en gaat verder naar beneden. Harde rots is bestand tegen dit verweringsproces en blijft dus op de steile hellingen in de vorm van graniet en zandsteen. Tot de belangrijkste ravijnen in de wereld behoren de Yarlung Tsangpo Grand Canyon in de Verenigde Staten van Amerika, de Fish River Canyon in Namibië en de Grand Canyon in het noorden van Arizona.
Vorming van kloven
Gorges vormen via drie vormen van natuurlijke krachten: erosie, geologische opheffing en gletsjers smelten. Erosie en wegwassen van de sedimenten veroorzaakt door rivieren en beken in valleien is verantwoordelijk voor de vorming van de meeste kloven in de wereld. De Talari Gorges in Mali werden op deze manier gevormd. De opwaartse beweging van het aardoppervlak genoemd de geologische opheffing is geïmpliceerd in de vorming van deze landvormen. In de meeste gevallen werkt geologische opheffing hand in hand met erosie. Deze twee krachten leidden tot de vorming van Macocha Gorge in Tsjechië. De Colombia River Gorge in Washington werd gevormd via het smelten van gletsjers, wat de derde kracht is die leidt tot de creatie van ravijnen.
Betekenis van Canyons en kloven
Ravijnen en kloven zijn geografische fascinaties die bekend staan om hun toeristische aantrekkingskracht en die vaak bijdragen aan de economieën van landen. Ze geven ook voorlichting over veranderingen in landvormen in hun verhalen over vormen van vorming. Sommige van deze landvormen zijn belangrijke archeologische vindplaatsen die het vroege menselijke leven documenteren door overblijfselen van oude planten en dierlijke overblijfselen. Een voorbeeld is de Olduvai-kloof geciteerd door de familie Leakey, beroemd om oude gereedschappen en fossielen. Dammen gebouwd langs de rivieren die door de kloven stromen zijn vaak belangrijke energiebronnen, bijvoorbeeld de Dam van de Drie Gorges.
