Wat is Trooping the Colour?

"Trooping the Color" -ceremonies zijn al in de zeventiende eeuw een traditie van de Britse troepen. Verschillende landen binnen het Commonwealth-rijk en degenen die een historische relatie hebben met Groot-Brittannië hebben deze traditie overgenomen met enkele wijzigingen. Deze landen hebben de ceremonie aangenomen zoals deze in het Verenigd Koninkrijk is, of hebben deze aangepast aan hun nationale feestbehoeften. Vanaf het midden van de achttiende eeuw tot heden, de ceremonie markeert de officiële maar niet werkelijke verjaardag van de Britse soeverein. Deze dag valt elk jaar op een specifieke zaterdag in juni en geeft de koningin de gelegenheid om haar persoonlijke troepen, de Household Division, te inspecteren in een evenement dat een parade van 1.400 officieren, 400 muzikanten, 200 paarden en een vlieger bijeenbrengt verleden onder anderen.

De procedure en organisatie

In vroege militaire praktijken van waaruit Trooping the Color zijn grondvesten krijgt, was het veroveren van vijandige regimentskleuren een grote eer, in tegenstelling tot het verliezen van een kleur die een nederlaag betekende. In het huidige evenement beginnen de repetities begin april en passeren twee recensies, één van de majoor-generaal en de andere van de kolonel die de leiding heeft. Deze repetities vinden plaats in volledige ceremoniële kleding en de recensenten nemen het saluut op dat moment.

Op de dag van de ceremonie beginnen de bewakers door het vliegen met de Royal Standard vanuit Buckingham Palace en het Horse Guards Building terwijl openbare gebouwen de vlag voeren van het Britse Gemenebest van Naties en de Union Jack. De Escort naar de kleur (nummer één bewaker) en andere voetbeschermers vormen een L-vorm die lijkt op de "holle vierkante" verdedigingsformatie. Een andere groep deelnemers zijn de bereden troepen en de escorte van de Soeverein, waaronder de Blues en Royals (Royal Horse Guards en First Dragoons), het Household Cavalry Mounted Regiment (Life Guards) en de King's Troops. In een rij langs de rand van St. James 'Par is de Royal Horse Artillery, van wie een divisie voor de rijtuigen van de koningin zal rijden en een andere aan de achterkant. Ook belangrijk op de dag zijn de bevelvoerende bevelhebbers, waaronder de luitenant-kolonel, majoor en adjudant. Ten slotte zijn de laatste deelnemers 200 militaire bands van de Household Division en meer dan 400 muzikanten.

De optocht

Eerst arriveert de koninklijke familie in barouches en klimt naar het balkon van het Horse Guards Building, voorheen het kantoor van de hertog van Wellington, van waaruit ze de parade bekijken. Nadat ze zich hebben gevestigd, gaan de kolonel-in-chief (de koningin) en de kolonel van de Grenadier Guards (hertog van Edinburgh) de glazen koets in en rijden vanaf Buckingham Palace de winkel door. De escort voorin begeleidt de Sovereign's Escort, terwijl er aan de achterkant vier Royal Colonels zijn, de Prince of Wales (Welsh Guards), de Hertog van Cambridge (Irish Guards), de Hertog van Kent (Scots Guards) en de Princess Royal (Blues en Royals). Achter deze koninklijke processie bevinden zich de niet-koninklijke kolonels, de meester van het paard, en een majoor-generaal die de Household Division en verschillende andere militaire officieren beveelt.

De ceremonie begint met het volkslied (God Save The Queen) nadat de koningin en de hertog van Edinburgh zijn uitgestorven. De parade dirigeert dan trage en snelle marsmomenten als de koningin de voetwachten, de huishoudelijke cavalerie en de koningsroepen in elk van de maartverleden inspecteert. Na voltooiing neemt de koningin de Royal-saluut gevolgd door de 'troep'-musical van de band. Terwijl de muziek speelt, wordt de regimentskleur doorgegeven. Zodra het display voorbij is, rijden de koningin en hertog van Edinburgh terug naar Buckingham Palace, waar ze samen met de koninklijke familie het voorbijvliegen bekijken terwijl de troepen terugkeren naar hun respectievelijke barakken.

Trooping the Color Ceremonies in andere landen

Australië, een lid van het Commonwealth-rijk, voert deze ceremonie sinds 1956 uit, normaal gesproken op de verjaardag van de koningin. Canada voert ook de ceremonie meestal uit op Remembrance Day of Victoria Day tijdens de verjaardag van de Koningin. Kenia is nog steeds het enige Afrikaanse land dat een soortgelijke ceremonie heeft, hoewel niet voor de verjaardag van de koningin, maar om de onafhankelijkheid en het zelfbestuur van het land te vieren. Dit land leidt de ceremonie op 12 december, Jamhuri Day. Maleisië organiseert de ceremonie ook elke eerste zaterdag van juni van elk jaar om de officiële verjaardag van de Yang di Pertuan Agong te markeren.