Landen die de meeste vredeshandhavers van de Verenigde Naties leveren

De Verenigde Naties (VN) is een internationale organisatie die bestaat uit bijna alle autonome landen in de wereld. Het werd opgericht om beminnelijke betrekkingen tussen landen te bevorderen door bemiddeling van onderhandelingen en handhaving van vrede en veiligheid. De vredeshandhavingsoperaties van de VN omvatten het voorkomen en wegnemen van bedreigingen voor de vrede door een beroep te doen op vredesmachten en troepen van over de hele wereld. Deze personen helpen landen om van conflict naar vrede te gaan en doen dit door burgers te beschermen, partijen oneens te zijn, en de wet en orde te herstellen. Deze operaties zijn nodig omdat er voortdurend mondiale conflicten ontstaan en landen hun burgers niet altijd kunnen beschermen. Regeringen die het niet eens zijn, verlangen vaak vrede en overeenstemming, maar hebben aanvullende ondersteuning nodig om dit te bereiken, en dit is waar vredeshandhavers kunnen helpen. Mensen van veel naties dienen als VN-soldaten, sommigen meer dan anderen. In het volgende wordt bekeken welke landen het grootste aantal vredeshandhavers hebben.

Landen met de grootste bijdragen aan vredeshandhavers

Bangladesh

Bangladesh staat bovenaan de lijst met 9.432 van hun mensen die deel uitmaken van vredestroepen. De eerste Bengaalse vredesmilitairen werden in 1988 ingezet op een missie als VN-militair-waarnemer van Iran-Irak en naar Namibië om deel te nemen aan de VN Transition Assistance Group. Er zijn een paar theorieën over waarom zoveel vredeshandhavers uit Bangladesh komen, de meesten behoren tot de strijdkrachten of de politie. Een theorie is dat het land internationale geloofwaardigheid wil verwerven, een andere dat de regering het leger buiten het land wil houden, en ten slotte dat de VN een hoger salaris betaalt dan het lokale leger.

Ethiopië

Het op één na hoogste aantal leden komt uit Ethiopië. Dit land heeft 8.309 mensen die betrokken zijn bij vredesoperaties. Ethiopië is betrokken geweest bij verschillende vredesmissies. Van belang was de Rwandese burgeroorlog. Ze vormen ook meer dan 90% van de strijdkrachten in Abyei. Dit is een omstreden gebied tussen de Republiek Soedan en de onlangs afgescheiden Republiek Zuid-Soedan.

Indië

India staat op de lijst met 7800 vredeshandhavers. Ondanks dat het nummer 3 is in troepenbijdragen, heeft India deelgenomen aan meer vredeshandhavingsmissies dan enig ander land ter wereld. De allereerste volledig vrouwelijke politie-eenheid, bestaande uit alle vrouwelijke politieagenten, werd in 2007 ingezet om te helpen bij de recentelijk beëindigde VN-missie in Liberia. India is drie jaar lang in de VN-vredesmacht werkzaam geweest.

Pakistan

Nummer 4 op de lijst is Pakistan met 7.533 vredestroepen. Tot op heden heeft Pakistan 145 levens verloren tijdens vredesmissies met de grootste verloren in Somalië. Zij waren het eerste land dat reageerde op de VN-missie en stuurde op 14 september 1992 500 troepen.

Andere landen met een hoge vredeshandhavingsparticipatie zijn Rwanda (5.591), Nepal (5.332), Senegal (3.575), Ghana (3.156), China (3.084) en Nigeria (2.940).

Kritiek op vredesmacht

Voor al het goede dat ze proberen te bereiken, komen zelfs vredesmissies met kritiek. Een van de grootste zorgen is het budget van 8 miljard dollar. Engeland en Frankrijk hebben het argument geleid dat vredesmissies een plan voor terugtrekking moeten bevatten. Andere kritieken zijn onder meer gebrek aan inzet van lidstaten die eerst naar nationale belangen kijken voordat ze instemmen met het inzetten van troepen. Vaak resulteert dit in onvoldoende respons. Daarnaast worden vredesmissies bekritiseerd omdat ze burgers uit armere landen ter plaatse hebben terwijl de rijkste landen geen steun bieden. China heeft bijvoorbeeld pas onlangs troepen naar Sudan ingezet. Deze inspanning kwam pas nadat het land $ 20 miljoen aan geweren, munitie, raketten en raketten had verkocht. VN-vredesmissies zijn ook in verband gebracht met toename van prostitutie en seksueel misbruik van kinderen. Als reactie hierop heeft de VN het Brahimi-rapport opgesteld waarin veel van de functies zijn beschreven die moeten worden verbeterd. Dit omvatte het hervormen van vredesoperaties en het verbeteren van de snelle inzetbaarheid.