Hoe wordt een Olympische gaststad gekozen?
De Olympische Spelen zijn een groots sportevenement dat om de vier jaar wordt gehouden en dateert uit 1896 toen de eerste moderne versie van de Olympische Spelen werd gehouden in Athene, Griekenland, met atleten uit 14 landen die deelnamen aan die inaugurele gebeurtenis. Sindsdien wordt het evenement in verschillende landen over de hele wereld gehouden. Olympische Zomerspelen en Olympische Winterspelen zijn twee verschillende evenementen van dezelfde aard die tot hetzelfde jaar in 1992 werden gehouden, toen de beslissing werd genomen om ze te laten plaatsvinden op afzonderlijke vierjarige cycli in afwisselend even genummerde jaren. Olympische Zomerspelen worden gehouden tussen juli en augustus, terwijl de Olympische Winterspelen worden gehouden in maart tijdens het winterseizoen.
Hoe wordt een gaststad gekozen?
Om de twee jaar doen grote steden van over de hele wereld een concurrerend bod op de International Olympics Committee voor een kans om de Olympische Spelen te organiseren. Het kiezen van de gaststad gebeurt meestal zeven jaar vóór de spelen. De steden die worden ingediend, worden vervolgens onderworpen aan een strenge audit van tien maanden om ervoor te zorgen dat ze beschikken over wat er nodig is om een internationaal sportevenement te organiseren. Sommige van de dingen waar het IOC op let, zijn onder andere het vermogen van een stad om een groot aantal toeristen, journalisten en atleten te huisvesten die voor de wedstrijden worden ingezet. Voldoende accommodatie is een vereiste dat het IOC nooit compromitteert. De stad moet ook beschikken over een efficiënte transportinfrastructuur die is georganiseerd om vertragingen te voorkomen, omdat alle Olympische evenementen volgens een strikt schema verlopen. Er moet ook voldoende beveiliging zijn, aangezien elk gevaar voor de sporters de spellen kan verstoren. De gaststad moet alle locaties hebben voor alle sportdisciplines en deze locaties moeten van hoge kwaliteit zijn.
Tweede fase: kandidaat-steden
Zodra een stad de eerste reeks vereisten heeft doorstaan, wordt deze nu beschouwd als een kandidaat-stad en gaat door naar de tweede fase van de screening. In deze tweede fase betaalt de kandidaat-stad een vergoeding van ongeveer $ 150.000 en wanneer het winnende bod wordt aangekondigd, start de stad die de kans krijgt om de games te hosten onmiddellijk met de bouw van de benodigde infrastructuur. De gebouwde faciliteiten kunnen nieuwe locaties omvatten en vooral het Olympisch dorp dat alle atleten op één plek voor het gemak zal herbergen. Tegelijkertijd stelt het IOC gewoonlijk een back-upplan op voor het geval de winnende host niet in staat is om de spellen te hosten als gevolg van regelrechte omstandigheden. Dit gebeurde eens in 1976 toen Denver stad werd gered van het hosten van de Olympische Winterspelen van 1976 en Innsbruck, Oostenrijk nam het over .
Waarom steden bieden om de Olympische Spelen te organiseren
Ondanks de hoge aanmeldingskosten roepen steden over de hele wereld altijd om de mogelijkheid om de Olympische Spelen te organiseren. Dit heeft verschillende redenen. De eerste is de immense trots van het hosten van de spellen, Olympische Spelen worden beschouwd als het belangrijkste sportevenement ter wereld en het hosten van hen is een gevoel van trots. Ten tweede brengt het hosten van de Olympische Spelen veel toeristen naar het land en dit vertaalt zich in goed geld en brengt het land op de markt als een belangrijke toeristische bestemming in de wereld. Ten derde, de infrastructuur gebouwd als voorbereiding op de Olympische Spelen gebruikt niet alleen de lokale bevolking, maar blijft de mensen dienen lang nadat de Olympische Spelen zijn beëindigd
