William Ewart Gladstone - premiers van het Verenigd Koninkrijk

Vroege leven

William Ewart Gladstone werd geboren in Liverpool, Engeland op 29 december 1809. Hij was de vierde zoon van Sir John Gladstone, die zijn fortuin verdiende door handel met Amerika en West-Indië, waar hij suikerplantages bezat. Na zijn voorbereidende school in Seaforth bij Liverpool, en het bijwonen van Eton tussen 1821 en 1827, ging Gladstone van 1828 tot 1831 naar Christchurch, Oxford. Hij bestudeerde de klassiekers en wiskunde en behaalde in 1831 een dubbele voorronde in beide vakken. Oxford Union Debating Society dat Gladstone een reputatie heeft opgebouwd als een goede spreker en als een opkomende Tory die Whig-voorstellen voor een parlementaire hervormingswet afwijst.

Aan de macht komen

Gladstone werd verkozen als een Tory-parlementslid voor Newark-on-Trent in 1832, en in 1833 ontmoette hij mede Tory, en levenslange rivaal, Benjamin Disraeli. Zijn eerste kantoor van groot nationaal belang was als voorzitter van de Board of Trade in Robert Peel's tweede bediening (1841-1846), van waaruit hij vervolgens opkwam om kanselier van de schatkist in Lord Aberdeen's regering te worden. Hij was opnieuw kanselier in Lord Palmerston's tweede bediening (1859-1865), en toen Palmerston stierf bleef Gladstone als kanselier onder Lord Russell tot 1867, toen hij de leider van de liberale partij werd. Hij werd voor het eerst premier in 1868, na de liberale overwinning bij de algemene verkiezingen die cyclus.

bijdragen

Slechts drie jaar voordat Gladstone de Tories had verlaten om zich bij de liberalen aan te sluiten, had hij zich bekeerd tot het geloven in parlementaire hervorming. Als liberale leider verdedigde hij resoluut zijn acceptatie in een nieuwe vorm, gevormd door zijn aartsvijand Benjamin Disraeli. Deze beweging was een indicator van de motivatie van Gladstone in termen van principes in plaats van gebaseerd op politieke rivaliteit. De hervormingswet, aangenomen in 1867, was een grote sprong voorwaarts voor de Britse democratie en gaf de stem aan elke mannelijke volwassen huishouder die in een district van de gemeente woonde. Een andere seismische daad onder het toezicht van deze onvermoeibare hervormer en wetgever was het overlijden van Forster's Act van 1870. Deze wetgeving voorzag in voorzieningen voor basisonderwijs voor alle Britse kinderen tussen de 5 en 13 jaar oud.

Uitdagingen

Gladstone's eerste termijn als premier eindigde met de overwinning van Disraeli in 1874, hoewel Gladstone opnieuw won en terugkeerde voor zijn tweede termijn van 1880 tot 1885. Disraeli bleef een vastgehouden vijand van Gladstone tijdens zijn carrière, ondanks Gladstone's voorvechter van Disraeli's nieuwe hervormingswet. Gladstone veroorzaakte ook serieuze tegenstand binnen zijn eigen liberale partij, met name over zijn Ierse beleid. Sterker nog, Gladstone kreeg geleidelijk de voorkeur voor Home Rule voor Ierland. Een andere vijand was koningin Victoria zelf, woedend gemaakt door Gladstone's weigering, tijdens een van zijn voorwaarden als kanselier van de schatkist, om de aankoop goed te keuren van het geweermetaal dat nodig was voor een monument voor haar geliefde gemalin, prins Albert.

Dood en erfenis

Gladstone's vierde en laatste termijn als premier zag het passeren van een Ierse huishoudwet in het Lagerhuis in 1893. De wet kreeg geen goedkeuring van het House of Lords en Gladstone nam ontslag als premier in maart 1894. Iets meer dan vier jaar later stierf hij aan een hartaanval in Hawarden Castle in mei 1898. Hij werd later begraven in Westminster Abbey. Andere beroemde politici en historici hebben Gladstone geprezen voor zijn persoonlijke prestaties, zijn geschriften, zijn oratorium en zijn voorvechter van Home Rule voor Ierland. Hij wordt ook herinnerd voor zijn rol in de transformatie van het Britse basisonderwijslandschap, evenals de rol die hij speelde in de hervormingswet en de daaropvolgende uitbreidingen.