Wat is een manifest?
In een wereld die steeds geavanceerder en politieker wordt met overeenkomsten om de andere dag, blijft het gebruik van manifesten groeien naarmate de samenleving het belang ervan erkent. Het woord "manifesto" is afkomstig van het Latijnse woord "manifestum", dat later door Italianen werd gewijzigd en manifesto werd genoemd met "helder" of "opvallend". Een manifest is een schriftelijke openbare verklaring van intentie, doelen, beleid, opvattingen en benaderingen geschreven door een politicus, politieke partij, organisatie, beweging of overheid naar een specifiek kiesdistrict van mensen. Manifestos introduceren en promoten ideeën van de auteur voor de mensen en stellen mensen daarom in staat zich op een specifieke manier met de uitgever te verhouden. Een geloofsbelijdenis is een voorbeeld van een religieus manifest.
Het belang van Manifestos
Politieke manifesten zijn documenten van verantwoording die op de markt komen en visies schetsen van de kandidaat of partij bij het electoraat. Ze stellen de kiezer in staat om een geïnformeerde keuze te maken en een scorecard te hebben nadat de partij / kandidaat zijn functie aanvaardt. Deze documenten tonen ook de ideologie en positie van een partij / kandidaat over kwesties van belang naast het optreden als een moreel contract tussen de partij / kandidaat en het electoraat. Het belang van politieke manifesten heeft echter het debat aangewakkerd, waarbij velen de essentie ervan betwijfelden, omdat een groot aantal manifesten te ambitieus zijn gebleken in verhouding tot de nationale behoeften en ambities. Net als politieke manifesten, verbinden andere manifesten, zoals organisatorische of bewegingsmanifesten, de uitgever aan het toezicht van de ontvangende bevolking. Persoonlijke manifesten helpen individuen een "diepe scan" van zichzelf te maken, kijken naar hun geschiedenis om een doelgerichte toekomst te plannen, waarna hij of zij de gelegenheid heeft om de voortgang te evalueren.
Voorbeelden van Manifestos
Er zijn vele opmerkelijke manifesten in de wereld geweest die zich over eeuwen uitstrekken. Een van de vroegste was het Bagdad-manifest van 1011 tegen een islamitische sekte. Enkele andere voorbeelden zijn de Amerikaanse onafhankelijkheidsverklaring (1776), de verklaring van de rechten van de mens en de burger (1789), het communistisch manifest van Karl Marx (1848), het fascistisch manifest (1919), het humanistisch manifest I, II en III (1933, 1973, 2003), The Romantic Manifesto (1969), Muammar Gaddafi's The Green Book (1975), The Hacker's Manifesto (1986), The UNESCO Public Library Manifesto (2001), The History Manifesto (2014) en The Leap Manifest (2015), naast vele andere.
Onafhankelijkheidsverklaring
De Amerikaanse onafhankelijkheidsverklaring (1776) is een goed voorbeeld van een tijdloos manifest dat de basis van het land heeft gelegd. Geschreven door Thomas Jefferson en aangenomen door het Tweede Continentale Congres, deze verklaring is de reden waarom de Britse koloniën soevereiniteit nastreefden. In de preambule wordt in het document uitgelegd dat alle mannen gelijk zijn geschapen met rechten die geen enkele autoriteit het recht heeft weg te nemen. In het document wordt met name gewezen op de rechten op leven, vrijheid en het nastreven van geluk. In het document wordt uitgelegd dat mensen elke regering omver kunnen werpen die hen niet de rechten kan garanderen en er een kan vormen om hun rechten te beschermen. Uit een slechte ervaring met mishandeling door de koning van Groot-Brittannië en extravagante belastingheffing, en na verschillende mislukte diplomatieke maatregelen om de problemen op te lossen, hadden kolonisten geen andere keuze dan de onafhankelijkheid te verklaren en een nieuwe natie te vormen, de Verenigde Staten van Amerika met een regering dat loste geschillen vreedzaam op en werkte samen met andere naties in de handel. De Onafhankelijkheidsverklaring is zo'n belangrijk document in de Amerikaanse geschiedenis dat het vaak wordt aangehaald in overheidsinstellingen en veel belangrijke functies als herinnering aan de inzet van de VS.
