UNESCO-werelderfgoed In Oezbekistan

Oezbekistan was een belangrijk handelscentrum op de oude Zijderoute. De regio groeide uit tot bekendheid onder verschillende dynastieën en beschavingen. Oezbekistan heeft middeleeuwse monumenten verspreid over het hele land die getuigen van de middeleeuwse betekenis. Cultureel toerisme is het belangrijkste toerisme in Oezbekistan. Het land heeft zijn religieuze en culturele erfgoed verzilverd. Oezbekistan herbergt een natuurlijke en vier culturele werelderfgoedlocaties, waarvan er één in gevaar is. Deze erfgoedsites omvatten:

Itchan Kala

Itchan Kala was het eerste werelderfgoed dat in 1990 werd ingeschreven. Itchan Kala is een ommuurde stad in Khiva en is de grootste overgebleven muurstad in het centrale deel van Azië. De stad was traditioneel bekend als Khorezm en was een belangrijke halte op de zijderoute. De betekenis ervan maakte het onderwerp van verschillende beroepen. Het was onder het Timuride rijk dat veel van Khiva's steden tot welvaart zijn gestegen. De heersers van de stad, de Khans van Khiva, bouwden de muur om koloniale bedreigingen af te weren. Itchan Kala werd bewaard door Russische koloniale rulerd en is een cultureel erfgoed in het hedendaagse Oezbekistan.

De stad en de muur zijn bewaard gebleven als het Historisch Archeologisch Museum van de Staat. Er zijn bijna 60 historische gebouwen bewaard gebleven in de stad, waaronder paleizen, moskeeën, minaretten en pilaren. Itchan Kala en de grotere stad Khiva is een van de belangrijkste toeristische centra in de natie.

Historisch centrum van Buchara

Bukhara is een stadsmuseum in Oezbekistan en stond in 1993 op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. De stad kan al in de 6e eeuw voor Christus worden gerangschikt, tot een bekend handels- en cultureel centrum aan de zijderoute. De stad was een moslimcentrum en er zijn talloze moskeeën en madrassa's in de stad die getuigen van de religieuze betekenis ervan. Er zijn bijna 150 historische monumenten bewaard in de stad in een moderne dag Oezbekistan. Monumenten zijn moskeeën, madrassa's, mausolea's en minaretten. De stad is steeds meer een toeristische bestemming geworden en heeft de verspreiding van bazaars, restaurants en hotelfaciliteiten in de stad beïnvloed.

Historisch centrum van Shakhrisyabz

Het historische centrum van Shakhrisyabz werd in 2000 door de UNESCO opgenomen als werelderfgoed. De monumenten in de stad werden gebouwd tijdens het Timuride rijk. De stad was de geboorteplaats van Amir Timur, die een groot leider van het Timuridische rijk was. Hij bouwde de stad in grandeur en elegante architectuur en maakte het de tweede hoofdstad van zijn uitgestrekte rijk. De stad herbergt het beroemde paleis Ak-Saray, dat werd gebouwd als een enorm en stijlvol complex van openbare en residentiële gebouwen. De decoraties van het paleis zijn bewaard gebleven, hoewel ze in de loop van de tijd gedeeltelijk verwoest zijn.

Andere monumenten in de stad zijn mausoleums, marktcentra, badhuizen, graven en moskeeën. De site is opgenomen op de bedreigde lijst vanwege de overontwikkeling van toeristische voorzieningen in de omgeving.

Samarkand

Samarkand staat sinds 2001 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Het bloeide als een oude stad en het is nog steeds belangrijk in het moderne Oezbekistan. De stad werd gesticht in de 7e eeuw en bloeide onder de Timuridische dynastie. Samarkand was een voorloper op het gebied van islamitische architectuur, en de betekenis ervan is te zien in de oude stad. Er zijn talloze moskeeën, madrassa's en residentiële huizen, omzoomd door smalle straatjes en gebouwd in middeleeuwse islamitische mode. Het westelijke deel van de stad is moderner, met architectuur die het 19e en 20e Europese ontwerp en stijl weerspiegelt, beïnvloed door Russische kolonisatie. De stad heeft vaak een kruispunt van culturen genoemd. Samarkand was ook een belangrijke handelsstop langs de zijderoute.

Samarkand is tegenwoordig de op twee na grootste stad van Oezbekistan. Monumenten in de stad zoals moskeeën, madrassa's en mausolea zijn bewaard gebleven en zijn belangrijke toeristische trekpleisters in de omgeving.

Westelijke Tien-Shan-gebergte

De nieuwste toevoeging aan de lijst, het Westelijke Tien-Shangebergte, werd ingeschreven als een natuurlijke UNESCO-werelderfgoedlocatie in 2016. De Tien-Shan-streken strekken zich uit tot verschillende landen in Centraal-Azië. Het gebergte in Oezbekistan beslaat een totaal van 96.000 km2, bijna 21% van het grondgebied van het land. Rondom de bergen zijn talrijke resorts, die toeristische diensten aanbieden, zoals skiën, rotsklimmen, sky-surfen en sightseeing. De regio heeft ook verschillende archeologische en historische monumenten. Er zijn verschillende reservaten om de dieren in de bergen te beschermen, zoals het sneeuwluipaard, de bruine beer Tien Shan en de wolf.

Oezbekistan, als toeristische bestemming, is niet zo toegankelijk als andere topbestemmingen. Deze situatie heeft ertoe geleid dat het land een groot onaangesproken toeristisch potentieel heeft. Inspanningen om het toerisme in het land te stimuleren hebben geleid tot een toename van het aantal toeristen dat het land bezoekt. Vooruitzichten plaatsen Oezbekistan als een opkomende toeristische bestemming in de regio van Centraal-Azië.