Sandhill Crane Facts: Animals of North America

Fysieke beschrijving

De sandhill-kraan, is een trekvogel, met lange, dunne benen en nek, en een stevige, grijsachtige bruine snavel. De veren variëren van grijs tot roodbruin van kleur. De bruine tint op de veren van de sandhill-kraan kan ook worden toegeschreven aan hun gewoonte om modder op hen aan te brengen. Bovenop het hoofd van de kraanvogel hangt een donkerrood stuk huid dat het van andere, gelijksoortig uitziende vogels onderscheidt. Volgens de National Wildlife Federation (NWF) zijn Sandhill kraanvolwassenen 3 tot 4 voet hoog, met een spanwijdte van meer dan 5 voet. Wanneer ze volwassen zijn, wegen ze van 6, 5 tot 15 kilo.

Dieet

Als alleseter is de sandhill-kraan een opportunistische feeder en hangt het dieet af van wat er in de gegeven habitat beschikbaar is. Meestal eet het plantvoedsel zoals knollen, bessen en granen, hoewel het volgens National Geographic ook muizen, slangen, insecten, wormen, kleine vogels, hagedissen, slakken, kikkers en rivierkreeft eet. De sandhill-kraanvogel voedt zich aan land of in ondiepe moerassen waar planten opgroeien uit het water, volgens onderzoek uitgevoerd door All About Birds. Het verzamelt voedsel uit de omgeving, tast het aan met zijn scherpe spitse snavel en eet het op terwijl het toch verder foerageert.

Habitat en bereik

In de VS en Canada is de sandhill-kraan in grote aantallen op een bepaalde plaats aanwezig, evenals in mindere mate in Cuba, Siberië en Mexico. Volgens de National Wildlife Federation leeft de Sandhill-kraan in zoetwaterrijke gebieden, zoals moerassen, natte graslanden en stroomgebieden. Volgens het Redlist-verslag van de Internationale Unie voor het Behoud van de Natuur (IUCN) van 2012 over bedreigde soorten, wordt de kraan van Sandhill geclassificeerd als een soort van "minst zorg". De International Crane Foundation (ICF) meldt dat de meest prominente bedreigingen voor de sandhill-kraan waarschijnlijk worden veroorzaakt door verliezen en degradatie van wetlands en rivierhabitats, gevallen van overmatige jacht en aantasting van hun leefgebieden door menselijke ontwikkelingsactiviteiten.

Gedrag

In sociaal opzicht leeft de sandhill-kraan meestal in paren of in kleine groepen. Ze zijn vrij flamboyant als ze dansen, springen speels omhoog in de lucht en gooien stokken naar elkaar, zelfs als ze niet paren. Volgens de Florida Fish and Wildlife Conservation Commission, wanneer een sandhill-kraan wordt gevoed door mensen, ontwikkelt deze agressief gedrag jegens hen en kan kinderen bedreigen en zelfs aanvallen. Er zijn gevallen geweest waarbij sandhill-kranen een bril hebben gebroken nadat ze hun spiegelbeeld hebben gezien en daardoor territoriaal zijn geworden. Volgens de International Crane Foundation worden hun stemmen gekenmerkt door luide rammelaars met verschillende intonaties. Ze gebruiken ze om contact te houden met elkaar en versterken de banden tussen mannen en vrouwen. Deze vocalisaties kunnen ook worden gebruikt om te waarschuwen voor gevaren van dergelijke natuurlijke roofdieren zoals bobcats, wasberen, coyotes, wolven, kraaien, raven, adelaars en uilen.

weergave

Seksuele volwassenheid wordt bereikt op twee jaar door de sandhill-kraan, volgens de National Wildlife Federation. Een mannelijk en vrouwelijk paar zal monogamously voor het leven paren. Parende partners worden gekozen op basis van de dansende displays van de tentoonstelling. De dans wordt gekenmerkt door rekken en klapperen van vleugels, hun hoofden pompen, buigen en springen in de lucht. Bij het paren produceren paren een gesynchroniseerd eenstemmig nummer, uitgevoerd terwijl ze hun hoofden teruggooien. Na het paren legt het vrouwtje twee eieren die ongeveer een maand nodig hebben om uit te komen, hoewel er vaak maar één kuiken overleeft. Het uitgekomen kuiken neemt twee maanden de tijd om onafhankelijk te worden en kan dan met de ouders migreren. Een sandhill-kraan heeft een gemiddelde levensduur van ongeveer 20 jaar, volgens National Geographic.