Landen met verplichte stemmen
Bijna alle landen in de wereld hebben een vaste wet om met hun politieke leiders te komen, hetzij door verkiezing of opvolging. De regels die bepalen hoe een verkiezing wordt uitgevoerd, worden een verkiezingssysteem genoemd. Verkiezingssystemen regelen het stemproces, wie kan deelnemen aan de verkiezingen, hoe de stembriefjes worden gemarkeerd en geteld, en de uitslag van de verkiezingen. In sommige landen vereist het kiesstelsel dat alle in aanmerking komende burgers zich moeten registreren en stemmen voor de nationale verkiezingsuitval waarvoor een boete is opgelegd. Er zijn ongeveer 22 landen over de hele wereld die verplicht stemmen, maar slechts 11 landen.
Landen met verplichte stemmingen
Landen die verplichte stemmingen afdwingen
Hoewel 22 landen verplicht stemmen, dwingen er slechts elf landen af. Argentinië introduceerde de verplichte stemming in 1912 voor burgers van 18 tot 70 jaar oud, terwijl het niet verplicht is voor burgers van boven de 70 jaar en van 16 tot 18 jaar. Personen die jonger zijn dan 70 jaar kunnen echter ervoor kiezen om niet te stemmen tijdens de primaire verkiezingen, maar alleen als ze de verkiezingsoverheid formeel informeren vóór de verkiezingen. In België moeten burgers van ten minste 18 jaar zich aanmelden op het stembureau op de stemdag die altijd op een zondag is. Degenen die zichzelf niet aan het stembureau presenteren, zijn onderworpen aan wettelijke sancties. Het uitbrengen van een wettelijke stem is echter niet verplicht. In Brazilië moeten geletterde burgers van 18 tot 70 jaar stemmen, terwijl degenen tussen 16 en 17 en meer dan 70 mogen deelnemen als ze dat willen.
Ecuador introduceerde de verplichte stemming in 1936 voor burgers van 18-65 jaar. Stemmen is echter niet verplicht voor analfabeten, ouderen boven de 65 en tussen 16 en 18. In Luxemburg is het alleen verplicht voor burgers van 18-75 jaar en niet verplicht voor burgers ouder dan 75 jaar en buitenlanders die zich hebben ingeschreven voor de kiesregister. In Noord-Korea moet, hoewel slechts één kandidaat op de stemming is ingeschreven, burgers van boven de 17 jaar stemmen door de kandidaat te erkennen of af te wijzen. Nauru, Peru, Singapore en Uruguay handhaven ook verplichte stemmingen. In Zwitserland werd verplichte stemming in sommige kantons geïntroduceerd aan het einde van de 19e eeuw, maar is afgeschaft in het land, behalve in Schaffhausen.
Landen die verplichte stembiljetten niet hebben afgedwongen
Sommige landen hebben verplicht wettelijk stemmen, maar moeten dit nog afdwingen. Deze landen zijn Bolivia, Bulgarije, Costa Rica, Dominicaanse Republiek, Egypte, Griekenland, Gabon, Guatemala, Libië, Honduras en de Democratische Republiek Congo. In Libanon hebben burgers van 21 jaar en ouder het recht om te stemmen op de kandidaat van hun keuze. Volgens de wet is het verplicht voor alle mannen die minstens 21 jaar oud zijn om te stemmen.
Waarom is verplichte stemming belangrijk?
Verplicht stemmen zorgt ervoor dat alle burgers deelnemen aan democratische verkiezingen van hun regerende vertegenwoordigers. Voorstanders betogen dat stemmen vergelijkbaar is met andere civiele verantwoordelijkheden zoals belastingen en leerplicht. Verplicht stemmen leidt tot een hogere opkomst van de kiezer, wat resulteert in een hogere mate van politieke legitimiteit. Anderen hebben betoogd dat verplichte stemming het kaliber van de gekozen persoon verbetert, omdat de verkiezing niet wordt bepaald door de opkomst van de kiezer, maar door wissels.
Landen met verplichte stemmen
| Landen met verplichte stemmingen |
|---|
| Argentinië |
| Australië |
| België |
| Bolivia |
| Brazilië |
| Bulgarije |
| Costa Rica |
| Democratische Republiek Congo |
| Dominicaanse Republiek |
| Ecuador |
| Egypte |
| Gabon |
| Griekenland |
| Guatemala |
| Honduras |
| Libanon |
| Libië |
| Liechtenstein |
| Luxemburg |
| Mexico |
| Nauru |
| Noord Korea |
| Panama |
| Paraguay |
| Peru |
| Singapore |
| Thailand |
| Turkije |
| Uruguay |
