12 landen met de hoogste percentages deeltijdwerk

De wereld van werk heeft een sombere kijk, met 201 miljoen werklozen wereldwijd in 2014, wat 30 miljoen meer is dan vóór de recessie in 2008. Het tekort aan banen is het veranderende karakter van banen. Het oudere systeem van voltijdbanen en een veilige relatie tussen werkgevers en werknemers en veilig inkomen verdwijnt.

Scenario's wijzigen

Over het algemeen heeft 60% van de mensen wereldwijd alleen parttime werk. Deze verandering van voltijdbanen naar deeltijdbanen is het duidelijkst zichtbaar in de ontwikkelde landen, met name in Europa, Noord-Amerika en Australië. Veel Europese landen melden hoge deeltijdbanen: Zwitserland (27%), VK (23%), Ierland (23%), Duitsland (22%), Oostenrijk en Denemarken (20%), naast Nederland. Australië (25%) en Nieuw-Zeeland (21%), Japan (22%), Israël (26%) en Canada (19%) zijn de andere landen die kwetsbaar zijn voor deze onheilspellende trends. Hoewel informeel werk aan de onderkant van de werkgelegenheidsladder nog steeds voorkomt in ontwikkelingslanden en opkomende landen, rapporteren ze over het algemeen een omgekeerde trend met veiligere jobvorming.

Oorzaken van de verandering

Een van de belangrijkste redenen achter de verandering is de toenemende toepassing van nieuwe technologie en veranderingen in de organisatie van de productie. Veel van deze maatregelen verhogen de productiviteit en productievolumes. Deze nieuwe technologie verkort de productiecycli, waardoor de tijd die mensen nodig hebben om te werken kleiner wordt. In combinatie met felle concurrentie waarmee bedrijven te maken hebben, zijn de contractduur van werknemers en de werktijden verminderd.

Een op de vijf werknemers is momenteel betrokken bij wereldwijde productieketens. Wereldwijde supply chains zijn complex en kunnen direct en indirect zijn. Het is direct wanneer een multinational investeert in een project in een ontwikkelingsland, dus het eigenaarschap (en de winst die het oplevert) blijft meestal in bedrijven in ontwikkelde landen. Dan zijn er dochterondernemingen met lokaal eigendom in de ontwikkelingslanden die aan deze multinationals leveren. De meeste werknemers in ontwikkelingslanden die in deze wereldwijde ketens werken, krijgen lonen die vergelijkbaar zijn met lokale bedrijven in hun land. Wereldwijd betekent dit dat werknemers minder verdienen. De recessie in 2008 heeft de vraag en productie in deze wereldwijde productieketens doen afnemen, wat heeft geresulteerd in minder werk.

Gevolgen van deze werkgelegenheidstrends

Een daling van de werkuren en lonen heeft belangrijke economische en sociale implicaties. Met lagere lonen, in een tijd waarin de productiviteit hoog is, ziet de vraag af. Gebrek aan consumptie heeft invloed op investeringen en overheidsinkomsten. Sociaal gezien neemt de inkomensongelijkheid toe als deeltijdbanen de norm worden. Uitzendkrachten, deeltijdwerkers hebben de neiging om in armoede te vervallen of te blijven en sociale uitsluiting. Er is een genderprobleem dat de situatie compliceert, aangezien vrouwen vaker in deeltijd of in de informele sector werken.

Remedies om werknemers weer fulltime te krijgen

Veel van de landen in de ontwikkelde wereld die te maken hebben met een hoge deeltijdarbeid beginnen het probleem te erkennen en hebben wetgeving om gelijke bescherming te bieden aan zowel fulltime als parttime werknemers. Deze landen hebben echter ook de algemene bescherming van werknemers verlaagd om de productiviteit te verbeteren. Veel landen, zowel ontwikkelingslanden als ontwikkelde, hebben een combinatie van sociale bescherming en een marktbeleid dat probeert het aantal voltijdbanen te verbeteren.

12 landen met de hoogste percentages deeltijdwerk

Rang	land	% van de parttime werknemers van alle werkzame personen
1	Nederland	51%
2	Zwitserland	27%
3	Israël	26%
4	Australië	25%
5	Verenigd Koninkrijk	23%
6	Ierland	23%
7	Duitsland	22%
8	Japan	22%
9	Oostenrijk	21%
10	Nieuw Zeeland	21%
11	Denemarken	20%
12	Canada	19%