Wat zijn Afrikaanse bijen?

Afrikaanse bijen worden ook vaak de moordenaars-bijen genoemd, en het zijn hybride honingbijen die werden geproduceerd door kruising van de Afrikaanse honingbij (Apis mellifera scutellata) met andere soorten Europese honingbijen, zoals de Italiaanse honingbij (Apis mellifera ligustica) ) en Iberische bij (Apis mellifera iberiensis). De Afrikaanse bijen zijn defensiever dan andere honingbijsoorten en reageren agressiever op verstoringen. Typisch, Africanized bijen zijn in staat om een ​​slachtoffer achtervolgen tot een kwart mijl. Ze zijn verantwoordelijk voor ongeveer 1.000 menselijke sterfgevallen en de dood van dieren zoals paarden. Dit komt door het grotere aantal steken dat het slachtoffer krijgt vergeleken met andere soorten honingbijen.

Inleiding tot de wildernis

Afrikaanse bijen werden in 1956 voor het eerst in Brazilië geïntroduceerd met het doel de honingproductie te verhogen, maar in 1957 ontsnapten ongeveer 26 zwermen die in quarantaine werden gehouden naar het wild. Vanaf die tijd hebben de bijen zich verspreid over bijna heel Zuid-Amerika en tegen 1985 waren ze in Noord-Amerika aangekomen. Ze werden ontdekt in verschillende netelroos in Texas in 1990.

Kenmerken

Hoewel de Afrikaanse bijen kenmerken vertonen die ze minder geschikt maken voor de commerciële bijenteelt, zoals extreme defensiviteit en zwermen, zijn ze nu de meest dominante soort honingbij die in Zuid- en Midden-Amerika wordt gehouden. Deze moordende bijen hebben dominante genen en kunnen andere soorten bijen overtreffen; er wordt gezegd dat ze superieure bestuivers en honingproducenten zijn, hoewel ze minder honing en minder was produceren. Enkele van de kenmerken die moordenaarsbijen onderscheiden van andere honingbijen zijn hun migratie, die frequenter is als gevolg van het seizoensgebonden tekort aan voedselvoorziening. Bovendien lopen ze ook meer kans om onder te duiken, waar een hele kolonie zich verplaatst en de bijenkorf verlaat als reactie op stress. Ze bewaken ook de korf zo assertief dat ze een bredere alarmzone rond de korf afdekken.

Foerageergedrag

Er is waargenomen dat de Afrikaanse bijen op veel jongere leeftijd beginnen te foerageren en grotere hoeveelheden pollen verzamelen in vergelijking met andere soorten bijen. Dit fenomeen kan worden toegeschreven aan hun hoge voortplantingssnelheid, die meer stuifmeel vereist om hun enorme aantal larven te voeden. De moordende bijen zijn gevonden dat ze gevoelig zijn voor sucrose, in het bijzonder bij lage concentraties. Dit gedrag zorgt ervoor dat de bijen grondstoffen verzamelen en oogsten met een lagere concentratie sucrose, waaronder stuifmeel, water en niet-geconcentreerde nectar.

Agressie

De Afrikaanse bijen vertonen een grotere agressie bij het verdedigen van hun bijenkorf, en ze zullen eerder een bedreiging vormen door meedogenloos massaal aan te vallen. Het gif van deze soort is hetzelfde als dat van de Europese honingbij, maar ze steken in grotere aantallen en resulteren daardoor in meer sterfgevallen dan andere bijen. Als gevolg van hogere doses van het gif, kan een persoon die wordt aangevallen door deze bijen bijwerkingen ervaren zoals duizeligheid, huidontsteking, misselijkheid, oedeem, zwakte, hoofdpijn, braken en diarree. In sommige gevallen kunnen de effecten voortgaan om andere lichaamsorganen te beïnvloeden en kan men ademhalingsproblemen, verhoogde hartfrequenties en soms zelfs nierfalen ervaren.

Wat te doen als je wordt aangevallen

Het is altijd raadzaam om in een rechte lijn te lopen wanneer je wordt aangevallen door de Afrikaanse bijen, en het is een goed idee om het gezicht tijdens het hardlopen te beschermen. De moordende bijen zijn langzame vliegers, en elke gezonde persoon kan ze ontlopen. Vermijd altijd andere mensen omdat ze ook zullen worden aangevallen. Onder water verstoppen helpt niet omdat de bijen zullen zwermen en wachten op het slachtoffer. Medische hulp moet worden gezocht omdat sommige mensen allergisch zijn voor bijensteken en een anafylactische shock kunnen veroorzaken.