Waarom is de oorlog in Vietnam begonnen?
De Vietnam-oorlog staat ook bekend als de Tweede Indochina Oorlog. Het werd uitgevochten in Vietnam, Laos en Cambodja tussen Noord- en Zuid-Vietnam. Het noorden werd gesteund door China en de Sovjet-Unie, terwijl het zuiden werd gesteund door de Verenigde Staten, Thailand, Australië en Zuid-Korea. Het National Liberation Front, ook wel bekend als de Viet Cong, was een Zuid-Koreaanse gewapende weerstand die het Noord-Vietnamese leger (NVA) hielp. Het verzet en de NVA streden om het land te verenigen, terwijl het zuiden onafhankelijk wilde worden van het noorden. Vandaag, verwijzen de Vietnamese mensen de oorlog als Verzetsoorlog tegen Amerika. In tegenstelling tot andere oorlogen was er geen verklaring over de oorlog in Vietnam. Er wordt echter door velen geloofd en geaccepteerd dat de oorlog begon op 1 november 1955 en eindigde op 30 april 1975. De betrokkenheid van de VS in Vietnam was al in 1950 begonnen toen Harry Truman militaire adviseurs stuurde om de Fransen te helpen. Nochtans, begonnen de VS directe militaire actie in Vietnam in 1964 tot 1973.
Oorzaken van de oorlog in Vietnam
Sinds de 19e eeuw was Vietnam onder koloniaal bestuur. Tijdens de Tweede Wereldoorlog viel Japan het land binnen. De Vietnamese politieke leider Ho Chi Minh, geïnspireerd door het Chinese en Sovjetcommunisme, vormde de Liga voor de Onafhankelijkheid van Vietnam (Viet Minh) met als doel zowel de Japanse indringers als de Franse kolonialisten uit te schakelen. Nadat de Verenigde Staten Japan gedwongen hadden zich over te geven tijdens de Tweede Wereldoorlog, trok het zijn troepen terug uit Vietnam en verliet de keizer Bao Dai de macht. Ho Chi Minh zag een kans om de controle te grijpen en rees meteen in de armen. Hij nam de controle over Hanoi over en verklaarde de Democratische Republiek Vietnam (DRV) en hijzelf tot president. Gesteund door de Fransen richtte keizer Bao de staat Vietnam in juli 1949 op om Saigon als de hoofdstad te kiezen. Hoewel beide partijen een verenigd land wilden, gaven Ho en zijn aanhangers de voorkeur aan het communisme, terwijl Bao en vele anderen een land wilden stichten op basis van de westerse cultuur. Het verschil in ideologie resulteerde in een van 's werelds langste en brutale oorlogen. Het noorden won de slag bij Dien Bien Phu in mei 1954 en eindigde de Franse overheersing in het zuiden. In juli 1954 werd een verdrag gesloten om het graafschap langs de 17e breedtegraad te splitsen. De behandelde persoon riep echter ook op tot een verkiezing twee jaar later om het land te verenigen. Een jaar later verdween anti-communistische leider Ngo Dinh Diem keizer Bao uit de macht en werd president van Zuid-Vietnam.
De Domino-theorie
In 1961 zond president John F. Kennedy een team van deskundigen uit om verslag uit te brengen over de omstandigheden in Zuid-Vietnam. Het team adviseerde de president om de aanwezigheid van Amerikaanse soldaten te vergroten, en technische en economische hulp om het zuiden te helpen het Vietcong-verzet te bestrijden. Kennedy geloofde dat als het communisme bloeide in een Zuidoost-Aziatisch land, de rest in gevaar zou komen en het communisme ongecontroleerd zou verspreiden. Kennedy verhoogde de economische hulp in Zuid-Vietnam en zette duizenden Amerikaanse troepen naar het land. Tegen 1962 waren ongeveer 9.000 Amerikaanse troepen in het land gestationeerd, een enorme toename ten opzichte van 800 in de jaren vijftig.
