Waar woont de vicepresident?
De officiële residentie van de vice-president van de Verenigde Staten van Amerika is de Number One Observatory Circle. Deze residentie bevindt zich op het terrein van het US Naval Observatory in Washington, DC. Deze accommodatie wordt door velen beschouwd als het meest prestigieuze maar weinig bekende adres op het terrein van het US Naval Observatory.
Geschiedenis
Het ontwerp van het huis werd gedaan door een architect onder de naam Leon E. Dessez in het jaar 1893 voor een totaal budget van $ 20.000. Het huis was bedoeld voor bewoning door de hoofdinspecteur van het Nasaal Observatorium. De residentie werd gebouwd op een stuk land van 73 hectare dat in 1880 door de marine werd gekocht.
Door Public Law 630 besloot het Congres dat het huis de thuisbasis zou zijn van de Chief of Naval Operations. Charles Fredrick was de eerste bewoner van het Admiral's House. Dit huis werd toen de thuisbasis voor admiraals voor de komende 45 jaar.
Het gebouw heeft verschillende kleurwijzigingen ondergaan. Het was oorspronkelijk steenrood en kreeg in 1960 een veergrijze jas en later in 1963 werd het wit geverfd met zwarte luiken. Het huis draagt nu een laagje crème verf.
De moord op John F. Kennedy spoorde het Congres aan om een wet aan te nemen die voorzag in de huisvesting van de vicepresident bij het marien observatorium van de Verenigde Staten. Er werd 10 hectare grond gereserveerd voor dit gebruik. Financiering en de exacte locatie moesten worden geregeld na de oorlog in Vietnam. Binnen deze periode van besluiteloosheid betaalde de geheime dienst dure bedragen voor het upgraden van privéwoningen van vice-presidenten. Toen ze eenmaal het kantoor verlieten, waren ze nog steeds de huizen. Om deze kosten te beperken, neemt het Congres in 1974 een wet aan die het Admiral's House tot tijdelijke woning voor de vicepresident maakt.
Het huis werd officieel geopend in september 1975 maar werd voor het eerst bezet door de toenmalige vice-president Walter Mondale in januari 1977.
renovaties
Er zijn veel renovaties uitgevoerd aan het huis, te beginnen met de eerste renovatie na de formalisering in 1976, die $ 276.000 kostte voor de vervanging van raamunits. Het dak werd in 1980 vervangen door leisteen om lekken te voorkomen. Toen de familie Bush in 1981 intrek nam, besteedden ze $ 187.000 aan vloerbedekking, stoffering en meubels. Nog eens $ 34.000 werd het volgende jaar uitgegeven door de marine die het dak van de veranda bevestigde. Muren verwoest door waterinsijpeling werden vastgesteld op $ 225.000 terwijl een slaapkamer werd gebouwd met $ 8.000. In 1989 werd een enorme verbouwing uitgevoerd die $ 300.000 kostte. Kinderkamers werden toegevoegd op de derde verdieping, er werd een rolstoeltoegankelijke ingang gemaakt en de hoofdbadkamer werd opgewaardeerd.
Openbare donaties werden later betaald voor het plaatsen van een groen zwembad, een bubbelbad en een poolhouse van 1989 tot 1991. Verschillende veiligheidsverbeteringen werden ook in deze periode gedaan.
De belangrijkste verbetering werd in 1991 door de marine gedaan. Dit is gedaan om sanitair, verwarming, airconditioning, ventilatie en elektrische systemen te vervangen of renoveren. De veranda en de familiekamers werden ook opgewaardeerd op de tweede verdieping. De hele operatie kost maar liefst $ 1, 6 miljoen.
