Plattelandsbevolking per land

Hoewel de definitie van een landelijk gebied varieert per regio en hun ingewortelde economische concepten, kan een landelijk gebied, in zijn eenvoudigste connotatie, worden gedefinieerd als een geografische regio buiten de steden of stedelijke centra. Kleine nederzettingen en boerderijen verspreid over grote delen van voornamelijk landbouwgrond en bossen karakteriseren de landelijke omgeving. De plattelandsbevolking daarentegen verwijst naar het aantal mensen dat in deze landelijke gebieden woont. Als percentage is de plattelandsbevolking het verschil tussen de totale bevolking en de stedelijke bevolking uitgedrukt als een percentage van de totale bevolking.

Wereldwijde bevolkingsontwikkelingen zijn in de loop van de tijd aan het veranderen, waarbij de stedelijke bevolking sneller groeit dan die van de plattelandsgebieden. Uit de huidige schattingen blijkt inderdaad dat 54% van de wereldbevolking in stedelijke gebieden woont, tegen slechts 30% in 1950. Belangrijk is dat dit aandeel nog verder zal stijgen, maar nog steeds, aangezien bepaalde landen met een laag ontwikkelingsniveau steeds meer verstedelijkt raken. We bekijken enkele van deze landen met een hoge relatieve plattelandsbevolking en enkele factoren die bijdragen aan hun afwijking van vestigingsnormen die kenmerkend zijn voor de 21e eeuw.

Landelijke landen en regio's van de wereld

Uit statistische trends blijkt dat de meerderheid van de landen met het hoogste aantal inwoners van het platteland zich in Afrika en Azië bevindt. Binnen Afrika stijgen de aantallen zelfs nog hoger in de landen ten zuiden van de Sahara. In Burundi en Uganda wonen bijvoorbeeld 88, 24% en 84, 23% van de mensen in de landelijke districten. Op dezelfde manier neemt het aantal in Azië toe naarmate men Oost- en Zuidoost-Aziatische landen binnenkomt, zoals Nepal, waar 81, 76% van de Nepalese inwoners landelijke gebieden bezetten. Een andere categorie landen met een hoge frequentie van hun bevolking die op het platteland wonen, bevindt zich in de regio Oceanië in de zuidelijke Pacific ten zuidoosten van Azië. Hier vinden we Samoa en de Salomonseilanden met respectievelijk 80, 74% en 78, 12% van de bevolking die op het platteland woont. Een schijnbaar vreemde deelnemer in onze lijst van de twintig beste landen met het grootste aantal inwoners van het platteland is het Europese land Liechtenstein, het enige land dat op dat continent is vermeld. Over duizenden kilometers en de Atlantische Oceaan, met 91, 45% van zijn bevolking die op het platteland woont, is Trinidad en Tobago ook een verrassing, gezien het land het rijkst is in het Caraïbisch gebied, en gerangschikt als het 40e hoogste-inkomensland ter wereld.

Factoren die bijdragen aan de hoge plattelandsbevolking

Uit onze analyse van deze statistische trends hebben we gezien dat de meerderheid van de bevolking van de landen met opkomende economieën bewoners van het platteland zijn. Dit is geen toeval en dit fenomeen kan aan een aantal factoren worden toegeschreven. Ten eerste werd migratie van het platteland naar de stad in ontwikkelde landen vooral gekarakteriseerd door industrialisatie, waarvan een groot deel meer dan een eeuw geleden plaatsvond in een groot deel van West-Europa en Noord-Amerika. De meeste ontwikkelingslanden zijn nog steeds volledig doordrongen van de reikwijdte van de industrialisatie en andere worden pas onlangs gedefinieerd als geïndustrialiseerd. Niettemin zijn veel landen op onze lijst snel in de richting van industrialisatie en verstedelijking. In feite vinden momenteel de hoogste percentages van migratie van stad en platteland plaats in de ontwikkelingslanden van Afrika en Azië, en de stedelijke bevolking van deze continenten zal naar verwachting de 50% -markering tegen het jaar 2050 overtreffen. Een andere belangrijke factor Het bijdragen aan relatief hoge proporties van plattelandsontwikkeling in ontwikkelingslanden vloeit voort uit hun doorgaans hoge bevolkingsgroei, waarbij de geboortecijfers in plattelandsgebieden over het algemeen veel hoger zijn dan die in stedelijke gebieden, waardoor de ongelijkheid in plattelandsstedelijke bevolkingsverschillen wordt vergroot. Dit voorval kan grotendeels worden toegeschreven aan lagere sociale status en moederlijke verwachtingen voor vrouwen op het platteland en hoog analfabetisme onder plattelandsbewoners van ontwikkelingslanden, wat vaak leidt tot een gebrek aan kennis wat betreft anticonceptie. Daarnaast werkt gemiddeld 75% van de bevolking van de ontwikkelingslanden in de landbouw, wat een relatief stabiele bron van werkgelegenheid en inkomen is. Dienovereenkomstig kunnen de grote delen van de bevolking in ontwikkelingslanden er om beroepsredenen voor kiezen op het platteland te wonen.

Toekomstige verschuivingen in plattelandsbevolkingsdistributie

Het is duidelijk dat dit niveau van economische ontwikkeling de sterkste bepalende factor is voor de verdeling van de bevolking tussen de landelijke en stedelijke gebieden van een land. Verwacht wordt dat naarmate ontwikkelingslanden blijven industrialiseren, plattelandsgebieden hun bevolking blijven verliezen in stedelijke gebieden. Bijgevolg is er een grote behoefte aan ontwikkelingslanden om een ​​gedegen stedelijke ruimtelijke strategie vast te stellen om effectief om te gaan met de onvermijdelijke stedelijke wildgroei en infrastructurele spanningen die gepaard gaan met massale rurale tot stedelijke migraties.

Plattelandsbevolking per land

• Bekijk informatie als een:
• Lijst
• tabel

Rang	land	Percentage van de bevolking
1	Trinidad en Tobago	91, 45%
2	Boeroendi	88, 24%
3	Papoea-Nieuw-Guinea	87.02%
4	Liechtenstein	85, 70%
5	Oeganda	84, 23%
6	Malawi	83, 90%
7	Nepal	81, 76%
8	Sri Lanka	81, 68%
9	Niger	81, 53%
10	Zuid Soedan	81, 41%
11	Ethiopië	80, 97%
12	Samoa	80, 74%
13	Cambodja	79, 49%
14	Swaziland	78, 69%
15	Solomon eilanden	78.12%
16	Eritrea	77, 81%
17	Tsjaad	77, 66%
18	Micronesië, Fed. Sts.	77, 62%
19	Tonga	76, 37%
20	Antigua en Barbuda	75, 81%
21	Kenia	74, 80%
22	Vanuatu	74, 18%
23	Afghanistan	73, 72%
24	Tadzjikistan	73, 31%
25	Lesotho	73, 21%