Peregrine Falcon-feiten: dieren in Noord-Amerika

Fysieke beschrijving

De slechtvalk is een roofvogel met lange, brede, puntige vleugels en een korte staart. Zijn oogkas en de bovenste delen van zijn bek zijn geel. De veren op hun bovenlichamen hebben een blauwgrijze uitstraling en de veren op hun hoofd zijn zwart. Hun veren in het onderlichaam zijn wit, hoewel ze vaak door iets grijs gekleurd zijn. Wanneer hij volwassen is, heeft de slechtvalk een spanwijdte van 3, 3 tot 3, 6 voet (1 tot 1, 1 meter) en een lichaamslengte van 14, 4 tot 19, 2 inch (36 tot 49 centimeter). Het gewicht varieert van 1, 2 en 3, 5 pond (0, 53 tot 1, 6 kilogram). Volgens National Geographic zijn er ongeveer 19 bekende ondersoorten van de slechtvalk die vandaag leeft.

Dieet

De slechtvalk voedt zich met vleermuizen en andere vogels, waaronder duiven, watervogels, wilde duiven, kleine zangvogels en korhoenders. Om te jagen, ontdekt de slechtvalk eerst zijn prooi van een afstand met zijn scherpe blik. Daarna buigt het, en vervolgens duikt met snelheden van meer dan 200 mijl per uur, vangen van een andere vogel in de middenvlucht. Om de slechtvalk in staat te stellen met zo'n snelheid te ademen, heeft hij baffles (kegelvormige botten) in zijn neusgaten die hem helpen de ademhaling onder controle te houden. Als slechtvalken niet in staat zijn om hun prooi op de vleugel te vangen in hun hoge snelheidsstappen, kunnen ze zelf gewond raken. Ze voeren ook verrassingsjachtaanvallen uit, waarbij ze hun prooi van de grond rukken of van rechts af op een van de zitstokken van de kleinere vogels.

Habitat en bereik

De slechtvalk leeft op alle continenten behalve op Antarctica. Het kan gedijen in kustgebieden, tropische bossen, bergen, in de buurt van woestijnen en zelfs in de buurt van steden. Behalve als ze erg jong zijn, worden volwassen slechtvalken niet geconfronteerd met echte bedreigingen van mensen of natuurlijke roofdieren. Tijdens de jaren na de Tweede Wereldoorlog zorgden illegale jacht en het ongebreidelde gebruik van de pesticide DDT ervoor dat hun populaties afnamen, aldus de Nature Conservancy. Tegen het midden van de jaren zeventig was de slechtvalkenpopulatie in de westelijke Verenigde Staten met 90 procent afgenomen. Sindsdien heeft het verbod op DDT en andere instandhoudingsmaatregelen echter gezorgd voor een duidelijke toename van de populaties van vogels. Tegenwoordig zijn er naar schatting 1.650 broedparen in de VS en Canada. In feite was 1999 het jaar waarin slechtvalken uit de federale "Lijst van bedreigde diersoorten" in de VS werden verwijderd.

Gedrag

Slechtvalken zijn 'diurnal', wat betekent dat ze meestal het meest actief zijn tijdens de uren met daglicht. Behalve bij het fokken leeft de slechtvalk in afzondering, binnen een gebied heeft hij de grenzen van zichzelf vastgesteld en verdedigt vervolgens de ruimtes daarin woest. De slechtvalk is een toproofdier en heeft geen natuurlijke roofdieren. De lengte van het territorium waar een slechtvalken zich vestigt, hangt af van de beschikbaarheid van voedselbronnen en de populatie van andere roofvogels in de regio. De afstand tussen hun nesten varieert van tussen de 3 en 5 km (5 mijl en 5, 6 kilometer) op een afstand van elkaar . Sommigen van hen migreren, terwijl anderen permanent in hun natuurlijke habitat verblijven, wederom afhankelijk van geografische locatie en klimaat. De slechtvalk heeft een gemiddelde levensduur van 13 jaar, maar van sommigen is bekend dat ze geleefd hebben om 25 jaar oud te worden. Na hun dood blijven hun nesten worden gebruikt door opeenvolgende generaties, soms gedurende vele jaren.

weergave

Om zich voort te planten, koppelt de slechtvalk zich gedurende de paartijd met een stuurman, die meestal van eind maart tot en met mei duurt. De mannelijke valk zet op een display op nest richels om vrouwtjes aan te trekken. Daarna, wanneer een koppeling is gemaakt, wordt een band gevormd door de man en vrouw, die dicht bij elkaar beginnen te roosteren. Het mannetje en de vrouw zitten zij aan zij bij de nestrichel. Ze zullen vaak naar elkaar staren en porren en natuurlijk ook. Voordat de eieren worden gelegd, voeren de paren luchtbeeldschermen uit, inclusief lichaamsbollen. Met hun gecementeerde banden zullen ze samen als paren jagen. Nadat de eieren zijn gelegd, helpen zowel mannetjes als vrouwtjes om de 3 tot 4 eieren te broeden gedurende ongeveer een maand, waarna de jonge slechtvalken uitkomen.