Minste wezel Feiten: dieren van Noord-Amerika

Fysieke beschrijving

De kleinste wezel is een wezel op muisformaat met een lang, slank lichaam, korte bruine of witte benen en een klein, gestroomlijnd hoofd. Het heeft korte ronde oren, kraaloogjes en een snuit die eindigt op snorharen. De vacht van The Mineas Weasel kan helemaal wit zijn, of bruin met een witte streep die zich uitstrekt van zijn kin tot zijn staart, terwijl de staart bruin is. Bont kleurveranderingen kunnen optreden, vaak gaan van bruin naar wit in de winter, volgens de Missouri Department of Conservation. De lengte van de mannetjes, inclusief hun staarten, is maximaal 10 inch, en ze wegen 2, 1 tot 3, 2 ounce, volgens het Illinois Department of Natural Resources. Vrouwtjes zijn maximaal 9 centimeter lang en wegen 1, 2 tot 2, 5 ounce. De poten van de Little Weasel hebben 5 klauw-tenen die geschikt zijn voor hun vleesetende, roofzuchtige levensstijl.

Dieet

Als een kleine vleeseter zijn de belangrijkste voedselbronnen van de Minste Wezel kleine knaagdieren, zoals muizen, woelmuizen en veldmuizen. In een dag kan een Minste Wezel 1 tot 1½ muizen eten, in totaal meer dan de helft van zijn eigen lichaamsgewicht. Toch is de kleinste wezel een opportunistisch roofdier dat ook kleine vissen, vogels, insecten, hagedissen en vogeleieren eet. Wanneer de minste wezel zijn prooi tegenkomt, grijpt deze hem snel bij de achterkant van het hoofd en bijt snel achter elkaar door zijn schedel. Na ongeveer 30 seconden sterft de prooi. Na het eten tot het einde, slaan Minste Wezels overtollig voedsel op in hun hol, om ervoor te zorgen dat ze voedsel hebben voor de toekomst.

Habitat en bereik

Noord-Amerikaanse stranden zoals Alaska, Canada en de noordelijke Verenigde Staten, evenals een groot deel van Eurazië, zijn de gebieden waar de minste wezelpopulatie van nature wordt aangetroffen, terwijl andere populaties elders worden geïntroduceerd, waaronder delen van het zuidelijk halfrond. In deze reeksen woont de kleinste wezel in weiden, graslanden, moerassige gebieden, weiden, stoppelveldhabitats en door muizen geteisterde schuren. Het bewoont holen gegraven door mollen en gophers, of holle boomstammen waar de eerste niet kan worden gevonden. Op de Rode Lijst van de Internationale Unie voor het Behoud van de Natuur (IUCN) 2008, werd de Kleinste Wezel geclassificeerd als een soort van "minste zorg" bij bedreigde soorten. Volgens de IUCN is de bevolking stabiel, met als voornaamste bedreigingen dat ze vandaag vergiftiging met rodenticiden en verandering in landbouwpraktijken binnen hun thuisgamma's zijn.

Gedrag

The Least Weasel, leidt een eenzame levensstijl, behalve tijdens het fokken. Hoewel de kleinste wezel soms overdag zichtbaar is, is hij 's nachts het meest actief. Zowel mannelijke als vrouwelijke Minste Wezels verdedigen hun territoria tegen anderen van hetzelfde geslacht, volgens het Minnesota Department of Natural Resources. Het territorium van een enkele Minste Wezel kan tot 24, 3 hectare overspannen, wat ze vaststellen door scherpe geuren uit hun anaalklieren af ​​te geven. Wanneer hij wordt bedreigd produceert de minste wezel een luid, hard getjilp of krijsen en neemt hij een "wezeloorlogsdans" aan. Deze dans wordt gekenmerkt door sprongen, wendingen, blaft en ruggenboog. Wanneer het met een partner is of jonge kinderen roept, kan het voor de minst wezels een lage triller produceren. De minste wezel is 's werelds kleinste carnivoor en wordt aangevallen door andere roofdieren zoals slangen, haviken, uilen, vossen, coyotes en huiskatten.

weergave

Seksuele volwassenheid begint van 3 tot 4 maanden voor de vrouwelijke kleinste wezel wanneer voedsel overvloedig is. Vrouwtjes rijpen sneller seksueel volwassen, terwijl mannen volgens Animal Diversity rond de 8 of 9 maanden volwassen worden. Fokken kan het hele jaar door plaatsvinden, hoewel gevallen van paring minder frequent zijn tijdens de winter. Beide geslachten van Mineast Weasels zullen paren met meerdere partners. Mannetjes en vrouwtjes verdedigen hun territorium tijdens het paren, maar daarna zal het mannetje vertrekken om andere vrouwen "in hitte" te zoeken. De draagtijd van de Minste Wezel duurt ongeveer 35 dagen, waarna de vrouw gemiddeld 4 tot 5 sets per nest krijgt. Volgens Dierendiversiteit is de levensduur van de minste wezens 1 tot 2 jaar in het wild, aanzienlijk korter dan vele andere vleeseters.