Gerald Ford - Amerikaanse presidenten in de geschiedenis

5. Het vroege leven

Gerald Ford, de 38e president van de Verenigde Staten, werd op 14 juli 1913 in Omaha, Nebraska, geboren als Leslie Lynch King, Jr., genoemd naar zijn biologische vader. Zijn moeder, Dorothy, scheidde van koning toen Ford nog een baby was, en verhuisde naar Grand Rapids, Michigan. Daar trouwde Dorothy met een succesvolle verfverkoper, Gerald Rudolph Ford, die de jongen adopteerde. Gerald ging naar de Universiteit van Michigan op een atletische beurs, waar hij speelde op de Wolverines 'nationale kampioen voetbalteams. Na het behalen van een economie-diploma in Ann Arbor ging Ford rechten studeren aan de Yale University, waar hij ook hielp met het voetbalteam van Yale Bulldogs. Kort na het afstuderen van Ford aan de Law School vielen de Japanners Pearl Harbor aan. Ford meldde zich aan bij de Amerikaanse marine en diende aan boord van een vliegdekschip.

4. Verhoog je kracht

Ford's politieke carrière begon in 1948 met zijn verkiezing tot het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden, dat het 5e district van Michigan vertegenwoordigde. Daar verdiende hij een reputatie als een betrouwbare, hardwerkende republikein. In 1964 werd Ford door president Johnson benoemd tot lid van de Warren-commissie, die de moord op president Kennedy onderzocht. Het jaar daarop won Ford een sterk betwiste poging om Minority Leader van het Huis van Afgevaardigden te worden en diende hij tot 1973. In dat jaar nam Spiro T. Agnew, gevangen in het Watergate Scandal, ontslag, en President Richard Nixon benoemde Ford naar het vice-voorzitterschap. In 1974 ging Nixons eigen ontslag gepaard met de daaropvolgende benoeming van Ford als de volgende president van de VS.

3. Bijdragen

Een van Ford's vroegste en meest populaire presidentiële handelingen kwam in een presidentiële proclamatie die hij in september 1974 maakte. Het verleende voorwaardelijke amnestie aan zogenaamde 'ontwijkingsontduikers' en deserteurs tijdens de oorlog in Vietnam. Rond dezelfde tijd kondigde hij ook een one-man-amnestie aan, waarbij hij de in ongenade gevallen voormalige president Richard Nixon 'voor alle overtredingen tegen de Verenigde Staten' en alle 'aan hem gepleegde misdaden' had vergeven. De 'Nixon Pardon' vernietigde zijn geloofwaardigheid voor veel Amerikanen, die zagen dat zijn bewering minder bezorgd was over het lot van Nixon dan dat hij de zuivere witte was van de Amerikanen behandelde. Om dergelijke kritiek te verzachten, verscheen Ford vrijwillig voor een subcommissie van het Huis van Afgevaardigden om zichzelf uit te leggen en zijn daden te verdedigen.

2. Uitdagingen

Afgezien van een ongelukkige neiging tot ongevallengevoeligheid wanneer tv-camera's aanwezig waren, zoals vaak op de trap afglijden bij het verlaten van een vliegtuig, viel het presidentschap van Ford samen met veel ernstiger nationale problemen. Hij kreeg een binnenlandse energiecrisis en een zwakke economie, met tegelijkertijd hoge inflatie en hoge werkloosheidscijfers ("stagflatie"). Hij botste ook met een Democraat gedomineerd Congres, die geen bewonderaars waren van zijn fiscale conservatisme. Tijdens zijn presidentiële ambtstermijn, Ford vetoed 66 stuks Congressional wetgeving. In ruil daarvoor kon het Congres geen verdere militaire uitgaven goedkeuren om Zuid-Vietnam tegen het communistische noorden te verdedigen, met als hoogtepunt de val van het land voor de communisten en de terugtrekking van Amerikaanse troepen uit de regio in 1975.

1. Dood en erfenis

Ford werd nipt verslagen in de presidentiële verkiezing van 1976 door de opkomende democraat-ster Jimmy Carter. Hij verliet vervolgens zijn ambt om zich te wijden aan het dienen in de raden van bestuur van grote bedrijven. De smalle marge van de smalle overwinning van Carter was enigszins verrassend, gelet op hoeveel Amerikanen zich voelden over de opvolger van Nixon, omdat hij hem niet alleen als een ongeluk zag en zichzelf in gevaar bracht, maar ook anderen en zijn land schade toebracht. Zo leidde de 'succesvolle' redding van een Amerikaans vrachtschip dat in 1975 door Cambodja in beslag werd genomen tot de dood van 41 Amerikanen. Zowel toen als nu beschouwden critici hem als zijnde in de marge van Henry Kissinger en andere overgebleven leden van het bestuur van Nixon. Na zijn voorzitterschap zal Gerald Ford en zijn vrouw Betty tot zijn dood in 2006 in Rancho Mirage, Californië wonen. Hij stond erom bekend dat hij een fervent liefhebber van golf was in zijn post-presidentiële jaren.