Eurovisiesongfestivalgastheren, winnaars en tweedeprijswinnaars
Oorsprong van het Eurovisie Songfestival
Na de verwoesting en verwoesting van de Tweede Wereldoorlog was Europa gericht op wederopbouw en op het omgaan met de recente aanzet tot de Koude Oorlog. In 1951 werd de European Broadcasting Union (EBU) opgericht in Genève, Zwitserland en in 1955 besloten om een ad hoc commissie bijeen te roepen om samen te discussiëren en te brainstormen over manieren om de landen in de EBU te verenigen rond een eenvoudig entertainmentprogramma.
Het ad hoc comité kwam in januari van dat jaar bijeen in de stad Monaco. Nadat ze voor het eerst was voorgesteld door Sergio Pugliese uit Italië, besloot de commissie om een Europese songwedstrijd te organiseren, het Eurovisie Songfestival, waaraan deelnemers uit alle Europese landen zouden deelnemen. Dit programma zou er één zijn dat gelijktijdig zou worden uitgezonden in alle landen die lid zijn van de EBU. Het zou gebaseerd zijn op het Sanremo Music Festival, dat sinds 1951 in Italië plaatsvond. Nadat het ad-hoccomité met dit plan had ingestemd, werd het vervolgens officieel goedgekeurd in oktober 1955 tijdens een bijeenkomst in Rome door de Algemene Vergadering van de ERU. Tijdens de bijeenkomst in Rome werd ook aangekondigd dat de eerste wedstrijd voor het Eurovisie Songfestival zou plaatsvinden in 1956 en zou worden georganiseerd door Lugano, Zwitserland.
De redenen voor zijn populariteit
In de loop der jaren is het Eurovisie Songfestival zo populair geworden omdat het een continentaal evenement in heel Europa is en het de laatste jaren zelfs is gegroeid om delen van Noord-Afrika, het Midden-Oosten en Australië te omvatten. Het is populair omdat muziek iets is dat iedereen over de hele wereld weet, leuk vindt en zich kan verhouden ongeacht taal- of culturele barrières. De wedstrijd brengt ook een gevoel van competitie en nationale trots teweeg onder de deelnemers en toeschouwers, grotendeels op dezelfde manier als de UEFA European Championships in soccer. Het is ook een evenement dat iedereen kan bekijken, ongeacht taal, locatie of leeftijd.
De gastheren van het evenement
Zwitserland en Duitsland organiseerden die eerste twee Eurovisie-wedstrijden, maar daarna besloot de ERU dat het winnende land van elk jaar het gastland zou zijn voor het volgende jaar. Nadat Nederland de wedstrijd uit 1957 won, waren ze in 1958 de presentator van het Eurovisie Songfestival. De winnaar heeft sindsdien elk jaar de aankomende Eurovisie-wedstrijd georganiseerd, behalve dan vijf keer. In 1960, 1963, 1974 en 1980 weigerden de oorspronkelijke "to-be-host" -landen de wedstrijd te organiseren vanwege financiële beperkingen, dus werd een alternatieve host gekozen voor die jaren. De wedstrijd van 1972 werd niet georganiseerd in Monaco, omdat een geschikte locatie voor het organiseren van de gala-evenementen niet in het land te vinden was.
Hoe winnaars zijn geselecteerd?
Het huidige stemsysteem dat wordt gebruikt in het Eurovisie Songfestival is zo nieuw als het kan zijn sinds het pas in 2016 is geïntroduceerd. Het huidige stemsysteem is een positioneel stemsysteem waarbij elk land in de wedstrijd twee sets van twaalf, tien en tien kent. ergens tussen acht tot één punt van hun tien favoriete liedjes. Eén set stemmen komt van de jury bestaande uit vijf professionele muzikanten en de andere set komt van televoting, die voor het eerst werd geïntroduceerd in 1997. Invoer wordt gerangschikt door de som van de punten van televoting en de jury afzonderlijk bij elkaar op te tellen. Elk land in de wedstrijd wordt vertegenwoordigd door een muzikant die een origineel nummer heeft dat ze uitvoeren. De muzikanten die de meeste punten halen voor hun liedjes gaan door in twee halve finale ronden, waarbij elke halve finale de laagst scorende landen uit de wedstrijd verwijdert. De laatste ronde bevindt zich tussen de hoogst scorende cluster van landen uit elk van de halve finales en in de finale wordt de deelnemer met de meeste punten de winnaar van het Eurovisie Songfestival voor hun land.
De Eurovisions Of Note
De eerste Eurovisie-wedstrijd werd in 1956 in Lugano, Zwitserland gehouden, waarbij België, Frankrijk, Duitsland, Italië, Luxemburg, Nederland en Zwitserland de deelnemende landen waren. Elk land had twee nummers voor het evenement en twee juryleden uit de deelnemende landen wierpen hun stem in het geheim. Het stemsysteem in deze wedstrijd liet juryleden toe om op liedjes uit hun eigen land te stemmen. De Luxemburgse juryleden konden de wedstrijd ook niet halen, dus de EBU stond de juryleden uit Zwitserland toe om namens hen te stemmen. Dit veroorzaakte enige stemmingsstrijd sinds de winnaar van het Eurovisie Songfestival Lys Assia uit Zwitserland was met haar lied "Refrain." De Eurovisie-wedstrijd van 1969, gehost in Madrid, Spanje, was ook opmerkelijk omdat het de eerste keer was dat er een gelijkspel in de wedstrijd was. Omdat er geen regel bestond voor wat te doen in het geval van een gelijkspel, had de wedstrijd uit 1969 vier winnaars. De vier winnaars waren Frida Boccara uit Frankrijk met haar lied "Un jour, un enfant", Lenny Kuhr uit Nederland met haar lied "De troubadour", Salomé uit Spanje met haar lied "Vivo cantando" en Lulu uit het Verenigd Koninkrijk met haar nummer "Boom Bang-a-Bang". Na de wedstrijd van 1969 werd door de EBU een tie-breaker-regel geplaatst.
Het komende Eurovisie Songfestival
Het komende Eurovisie Songfestival 2017 is de 62e keer dat het evenement heeft plaatsgevonden. Het wordt gehost in Oekraïne en won de 2016 wedstrijd met het nummer "1944" van Jamala, hoewel de exacte locatie die het Eurovisie Songfestival zal plaatsvinden nog moet worden bepaald met Kiev en Odessa als de twee kanshebbers. Het evenement staat gepland op 9, 11 en 13 mei 2017, wanneer de twee halve finales en de finales zullen plaatsvinden. Op dit moment hebben 28 landen aangekondigd dat ze zullen deelnemen aan de wedstrijd, waarvan er 27 terugkeren van vorig jaar en Portugal terugkomt naar de wedstrijd na een jaar afwezigheid.
Het Eurovisie Songfestival in de loop der jaren: de gastheren, de winnaars en de runner-ups
| Jaar | Gastheer | Winnaar | Tweede plaats |
|---|---|---|---|
| 1956 | Lugano, Zwitserland | Zwitserland | Nooit aangekondigd |
| 1957 | Frankfurt, Duitsland | Nederland | Frankrijk |
| 1958 | Hilversum, Nederland | Frankrijk | Zwitserland |
| 1959 | Cannes, Frankrijk | Nederland | Verenigd Koninkrijk |
| 1960 | Londen, Verenigd Koninkrijk | Frankrijk | Verenigd Koninkrijk |
| 1961 | Cannes, Frankrijk | Luxemburg | Verenigd Koninkrijk |
| 1962 | Stad Luxemburg, Luxemburg | Frankrijk | Monaco |
| 1963 | Londen, Verenigd Koninkrijk | Denemarken | Zwitserland |
| 1964 | Kopenhagen, Denemarken | Italië | Verenigd Koninkrijk |
| 1965 | Napels, Italië | Luxemburg | Verenigd Koninkrijk |
| 1966 | Stad Luxemburg, Luxemburg | Oostenrijk | Zweden |
| 1967 | Wenen, Oostenrijk | Verenigd Koninkrijk | Ierland |
| 1968 | Londen, Verenigd Koninkrijk | Spanje | Verenigd Koninkrijk |
| 1969 | Madrid, Spanje (4 winnende landen) | Spanje, Verenigd Koninkrijk, Nederland, Frankrijk | Geen tweede |
| 1970 | Amsterdam, Nederland | Ierland | Verenigd Koninkrijk |
| 1971 | Dublin, Ierland | Monaco | Spanje |
| 1972 | Edinburgh, Verenigd Koninkrijk | Luxemburg | Verenigd Koninkrijk |
| 1973 | Stad Luxemburg, Luxemburg | Luxemburg | Spanje |
| 1974 | Brighton, Verenigd Koninkrijk | Zweden | Italië |
| 1975 | Stockholm, Zweden | Nederland | Verenigd Koninkrijk |
| 1976 | Den Haag, Nederland | Verenigd Koninkrijk | Frankrijk |
| 1977 | Londen, Verenigd Koninkrijk | Frankrijk | Verenigd Koninkrijk |
| 1978 | Parijs, Frankrijk | Israël | België |
| 1979 | Jeruzalem, Israel | Israël | Spanje |
| 1980 | Den Haag, Nederland | Ierland | Duitsland |
| 1981 | Dublin, Ierland | Verenigd Koninkrijk | Duitsland |
| 1982 | Harrogate, Verenigd Koninkrijk | Duitsland | Israël |
| 1983 | Munchen, Duitsland | Luxemburg | Israël |
| 1984 | Stad Luxemburg, Luxemburg | Zweden | Ierland |
| 1985 | Gothenburg, Zweden | Noorwegen | Duitsland |
| 1986 | Bergen, Noorwegen | België | Zwitserland |
| 1987 | Brussel, België | Ierland | Duitsland |
| 1988 | Dublin, Ierland | Zwitserland | Verenigd Koninkrijk |
| 1989 | Lausanne, Zwitserland | Joegoslavië | Verenigd Koninkrijk |
| 1990 | Zagreb, Joegoslavië | Italië | Ierland, Frankrijk |
| 1991 | Rome, Italië | Zweden | Frankrijk |
| 1992 | Malmö, Zweden | Ierland | Verenigd Koninkrijk |
| 1993 | Millstreet, Ierland | Ierland | Verenigd Koninkrijk |
| 1994 | Dublin, Ierland | Ierland | Polen |
| 1995 | Dublin, Ierland | Noorwegen | Spanje |
| 1996 | Oslo, Noorwegen | Ierland | Noorwegen |
| 1997 | Dublin, Ierland | Verenigd Koninkrijk | Ierland |
| 1998 | Birmingham, Verenigd Koninkrijk | Israël | Verenigd Koninkrijk |
| 1999 | Jeruzalem, Israel | Zweden | IJsland |
| 2000 | Stockholm, Zweden | Denemarken | Rusland |
| 2001 | Kopenhagen, Denemarken | Estland | Denemarken |
| 2002 | Tallinn, Estland | Letland | Malta |
| 2003 | Riga, Letland | Turkije | België |
| 2004 | Istanbul, Turkije | Oekraïne | Servië en Montenegro |
| 2005 | Kiev, Oekraïne | Griekenland | Malta |
| 2006 | Athene, Griekenland | Finland | Rusland |
| 2007 | Helsinki, Finland | Servië | Oekraïne |
| 2008 | Belgrado, Servië | Rusland | Oekraïne |
| 2009 | Moskou, Rusland | Noorwegen | IJsland |
| 2010 | Oslo, Noorwegen | Duitsland | Turkije |
| 2011 | Düsseldorf, Duitsland | Azerbeidzjan | Italië |
| 2012 | Bakoe, Azerbeidzjan | Zweden | Rusland |
| 2013 | Malmö, Zweden | Denemarken | Azerbeidzjan |
| 2014 | Kopenhagen, Denemarken | Oostenrijk | Nederland |
| 2015 | Wenen, Oostenrijk | Zweden | Rusland |
| 2016 | Stockholm, Zweden | Oekraïne | Australië |
