Is de Westelijke Sahara een land?

Westelijke Sahara is een betwist niet-zelfbestuurlijk gebied in Noordwest-Afrika. Het ligt ingeklemd tussen Marokko in het noorden, Algerije in het noordoosten, Mauritanië in het zuiden en oosten, en de Atlantische Oceaan in het westen. Het gebied wordt betwist door het Koninkrijk Marokko en het Polisario-front in Algerije.

Erkenning van de Westelijke Sahara

De Verenigde Naties beschouwen de Westelijke Sahara als een niet-gedoloniseerd, niet-autonoom gebied. Het gebied was voorheen bekend als Spaanse Sahara tot 1976, toen de Spaanse kolonisten zich terugtrokken en de weg vrijmaakten voor annexatie door Marokko. De bezetting leidde tot een guerrillaoorlog tussen Marokko en het Polisario-front in Algerije, die eindigde in 1991 nadat de Verenigde Naties een wapenstilstand hadden gesloten en een vredesmacht hadden ingezet. De VN waren van plan een referendum te houden om te bepalen of de bevolking van de Westelijke Sahara zou integreren in Marokko of onafhankelijk zou blijven, maar de peiling vond niet plaats omdat de partijen het niet eens waren over de geschiktheid van de kiezer. Vanaf de jaren tachtig migreerden en vestigden Marokkaanse burgers zich in het betwiste gebied, wat resulteerde in periodieke etnische spanningen tussen de immigranten en de inheemse Sahrawi-bevolking.

Administratie van de Westelijke Sahara

Marokko beheert 75% van de Westelijke Sahara, maar het Polisario-front erkent Brahim Ghali als de president. In 1976 creëerde het Front de Saharan-Arabische Democratische Republiek (SADR) en richtte een regering op die in ballingschap in Algerije verbleef. Ghali werd verkozen tot president van SADR in 2016 na de dood van Mohamed Abdelaziz Ezzedine. Hij is een doorgewinterde militaire leider die een van de stichtende leden was van het Polisario-front en leidde het verzet tegen de Spaanse bezetting van de Westelijke Sahara.

Demografie van de Westelijke Sahara

Westelijke Sahara werd tot het midden van de twintigste eeuw volledig bewoond door de Sahrawi-nomaden. Het migratiepatroon was gebaseerd op de onvoorspelbare regenval en viel niet samen met de koloniale of internationale grenzen. De inheemse bevolking is echter gedwongen om een ​​stedelijke levensstijl aan te nemen vanwege de aanwezigheid van constante botsingen, mijnenvelden, culturele veranderingen, kansen op werk, langdurige droogte en de sluiting van de grens met Mauritanië. De bezetting door Marokko en de daaropvolgende bouw van de 1700 mijl lange verdedigingsberm beperkten de bewegingen van de nomaden. Ongeveer 80% van de bevolking woont in stedelijke omgevingen waarvan 40% in Laayoune woont.

Marokkaanse immigranten hebben de omvang en samenstelling van de bevolking veranderd omdat steeds meer mensen naar de regio migreren. Het land onderhoudt een aanzienlijke militaire aanwezigheid op het grondgebied en moedigt zijn burgers aan zich te vestigen door het aanbieden van loonsverhogingen, bonussen, voedsel- en transportsubsidies en belastingvrijstellingen. Het Marokkaanse koninkrijk moedigt ook de integratie van autochtonen aan door kansen op werk, betere beloning en aanleg van infrastructuur te bieden. Vanaf 2018 was de bevolking van de Westelijke Sahara ongeveer 540.000.