De Verenigde Naties - Internationale organisaties in de geschiedenis

oprichting

Voorafgaand aan de oprichting van de Verenigde Naties (VN) was de Volkenbond, opgericht in 1919, verantwoordelijk voor het bevorderen van internationale samenwerking en vrede. Het belang ervan nam echter af in de jaren 1930 toen de Asmogendheden invloed kregen, wat de Tweede Wereldoorlog teweegbracht. In 1942 werd de 'Verklaring van de Verenigde Naties' ondertekend om formeel de medewerking van de geallieerden tijdens de Tweede Wereldoorlog te verklaren. Het was ook in deze periode dat de term Verenigde Naties werd bedacht door de Britse premier Winston Churchill en de Amerikaanse president Franklin D. Roosevelt. De eerste formele poging om de VN te vestigen begon met het opstellen van het Handvest van de Verenigde Naties tijdens de VN-conferentie over internationale organisatie, gehouden in april 1945 in San Francisco, Californië. De conventie werd geleid door Roosevelt, Churchill en de Soviet Premier, Joseph Stalin, en werd bijgewoond door regeringsvertegenwoordigers van 50 landen, evenals verschillende niet-gouvernementele organisaties (NGO's). Na twee maanden werd het definitieve handvest ondertekend door alle deelnemende landen, behalve Polen, die toen niet in staat was om een ​​vertegenwoordiger naar de conferentie te sturen en in plaats daarvan het handvest op 15 oktober 1945 ondertekende. Uiteindelijk, na de ratificatie van het Handvest door de regeringen van de betrokken naties, werd de VN formeel opgericht op 24 oktober 1945. Het doel van de oprichting van deze internationale organisatie was om de toekomstige generaties van de wereld te beschermen tegen de schadelijke gevolgen van oorlog, en om het geloof van de mensen in fundamentele mensenrechten. Het beoogde ook gelijke rechten voor iedereen te bewerkstelligen en rechtvaardigheid, vrijheid en sociale vooruitgang voor de mensen van de wereld te bevorderen.

Lidmaatschap

De VN, een intergouvernementele organisatie, heeft momenteel een sterkte van 193 lidstaten. De landen die betrokken zijn bij de ondertekening en ratificatie van het Handvest van de Verenigde Naties in 1945 worden de oorspronkelijke of stichtende leden van de VN genoemd. De VN Veiligheidsraad heeft vijf permanente leden, namelijk (vasteland) China, Rusland, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten. Al deze leden zijn gemachtigd om VN-resoluties te veto en worden daarom de "Big 5", "P5" of "Permanent Five" genoemd. Andere landen sloten de VN aan in de latere jaren, na het instellen van protocollen om lid te worden van deze prestigieuze wereldorganisatie. Het proces van het aanvragen van een VN-lidmaatschap houdt meestal de aanvraag in van een land voor lidmaatschap met de verklaring dat het klaarstaat om alle verplichtingen te accepteren die in het Handvest van de VN zijn beschreven. Hierna neemt de VN-Veiligheidsraad zijn besluit en neemt hij een resolutie aan waarin hij de Algemene Vergadering van de VN uitnodigt om het land toe te laten. De leden van de Algemene Vergadering van de VN maken vervolgens hun eigen resolutie door het nieuwe land toe te laten tot de VN of niet.

Structuur

Zes hoofdorgels bepalen de structuur van de VN. Namelijk, dit zijn de Algemene Vergadering, de Veiligheidsraad, de Economische en Sociale Raad, het VN-secretariaat, het Internationaal Gerechtshof en de Trustschapsraad. De Algemene Vergadering is het enige VN-orgaan dat wordt vertegenwoordigd door alle 193 lidstaten en is betrokken bij beleidsbepalende functies van de VN. Een tweederde meerderheid van stemmen van de leden van de Algemene Vergadering is vereist om belangrijke beslissingen te nemen over zaken als vrede en veiligheid, budgetten, de toelating van nieuwe leden en ander VN-beleid, terwijl andere minder belangrijke onderwerpen de steun van een eenvoudig meerderheid. De VN-Veiligheidsraad vervult de vitale VN-functie om te zorgen voor de handhaving van internationale vrede en veiligheid. Daarin nemen 5 permanente en 10 niet-permanente leden, elk met een enkele stem, beslissingen over wereldvrede en veiligheidskwesties, en alle andere VN-leden zijn verplicht om de acties van de Raad te aanvaarden. De Veiligheidsraad heeft ook het recht om het gebruik van geweld toe te staan ​​om bedreigingen voor wereldwijde vrede en veiligheid te schikken. Het ontwikkelingsdoel van de VN wordt beheerd door de Economische en Sociale Raad, die instaat voor de ontwikkeling, uitvoering en uitvoering van beleid en acties met betrekking tot sociale, economische en milieukwesties die van invloed zijn op de naties van de wereld. Het heeft 54 ​​leden die worden verkozen door de Algemene Vergadering, en deze leden hebben overlappende termijnen van drie jaar.

Het VN-secretariaat is de functionele kern van de VN. Het staat onder leiding van de secretaris-generaal, bijgestaan ​​door duizenden personeelsleden van de VN, en voert de dagelijkse activiteiten van de VN uit volgens de aanwijzingen van zijn belangrijkste organen. Het Internationaal Gerechtshof is het gerechtelijk lichaam van de VN, met het hoofdkantoor in Den Haag, Nederland. Wanneer het wordt bedoeld door de bevoegde organen van de VN, is het betrokken bij het regelen van internationale juridische geschillen en het verstrekken van advies aan de lidstaten van de VN. De Trustschapsraad is een zeer gespecialiseerd orgaan binnen de VN, oorspronkelijk belast met het toezicht op de 11 Trust Areas van de VN en het monitoren van hun voortgang naar zelfbestuur en onafhankelijkheid. Alle 11 trustgebieden hadden hun vrijheid bereikt in 1994, en daarom werden op 1 november 1994 de activiteiten en het mandaat van de raad om eenmaal per jaar bijeen te komen, opgeschort.

Doelen

Het hoofddoel van de VN is het handhaven van internationale vrede en veiligheid. Het bereikt dit doel door maatregelen te nemen ter voorkoming van internationale conflicten, door partijen bij conflicten te helpen hun problemen vreedzaam op te lossen, een vredesmachteenheid te handhaven en vredestroepen naar verstoorde gebieden te sturen om omstandigheden te creëren die geschillen en verstoringen kunnen beëindigen en de vrede herstellen. Een ander belangrijk doel van de VN is om het internationaal recht te handhaven en ervoor te zorgen dat internationale verdragen en andere wetten worden gerespecteerd en strikt worden nageleefd door de betrokken landen. Naast het handhaven van wereldvrede, wet en orde, heeft de VN ook een humanitaire functie en doet zij aanzienlijke inspanningen om de mensenrechten te beschermen en te bevorderen en duurzame ontwikkeling aan te moedigen. Het verstrekken van humanitaire hulp aan mensen in nood, vooral in tijden van natuurlijke of door de mens veroorzaakte rampen, is ook een van de hoofddoelstellingen van de VN. De VN heeft verschillende gespecialiseerde programma's en fondsen (UNDP, UNICEF, UN Women, UN-Habitat, enz.), Gespecialiseerde agentschappen (Wereldbank, WHO, FAO, UNESCO, ILO, enz.) En andere entiteiten en organisaties (UNAID, WTO, enz.) die samenwerken om de doelen van de VN te bereiken.

Huidige staat

De VN heeft momenteel de status van een van de belangrijkste internationale organisaties ter wereld, grotendeels verantwoordelijk voor het handhaven van internationale vrede en veiligheid en het leveren van humanitaire hulp in tijden van rampspoed. Gemaakt in de nasleep van de verwoesting van de Tweede Wereldoorlog, heeft de VN het voor elkaar gekregen om conflicten te verminderen en op te lossen. Het resultaat was duidelijk in minder mensen die in het eerste decennium van de 21ste eeuw in conflict stierven dan die in enig decennium van de 20e eeuw. De VN hebben ook een belangrijke rol gespeeld bij het terugdringen van de grote hongersnood, en ook omdat er minder mensen sterven als gevolg van voedselcrises. De FAO, het Wereldvoedselprogramma en andere fondsen en programma's van de VN hebben geholpen om de incidentie van ondervoeding op wereldschaal te verminderen. De VN is er ook in geslaagd om kritieke habitats met een hoge biodiversiteit, zoals de Galapagos Eilanden, te beschermen door middel van die beleidsmaatregelen, programma's en fondsen die zich inzetten voor het redden van het milieu. Verschillende Nobelprijs voor de vrede zijn ook gewonnen door individuen en instanties die direct verbonden zijn met de VN. Hoewel de VN in het verleden en het heden bekritiseerd werd voor sommige van haar beslissingen en beleid, veel met niet zo positieve resultaten, de resultaten van deze organisatie bij het lenigen van extreme armoede, en voedsel-, gezondheids- en milieucrises wereldwijd, en de progressieve ontwikkelingsactiviteiten, kan niet worden ontkend. Deze organisatie blijft dus werken met het doel om te profiteren van de generaties die komen met haar ontwikkelings- en vredeshandhavingsactiviteiten.