De eerste landen om het homohuwelijk te legaliseren

Voor sommigen wordt het homohuwelijk als immoreel beschouwd, terwijl het voor anderen als een fundamenteel of zelfs door God gegeven recht wordt beschouwd. Ongeacht iemands standpunt, kan niet worden betoogd dat, voor koppels van hetzelfde geslacht die in de hieronder vermelde landen wonen, zij moeten hebben overwogen dat hun respectievelijke naties wetgeving doorlopen die hen toestaat om te trouwen, en dat deze huwelijken volledig erkend worden niets minder dan een persoonlijke en nationale overwinning zijn.

10. Argentinië (juli 2010)

In juli 2010 werd Argentinië het eerste Latijns-Amerikaanse land dat homo-huwelijken legaliseerde, en toonde Argentijnse homoseksuelen dezelfde burgerlijke rechten als de heteroseksuelen van de natie. Een lang en belastend nationaal debat ging aan het besluit vooraf, waarbij de Senaat uiteindelijk 33 tot 27 stemde ten gunste van de wet. Een van de belangrijkste voorstanders van homohuwelijken was de president van het land, Cristina Fernández de Kirchner, die voortdurend vocht voor erkenning van de rechten van homoseksuelen, maar tegen de wil van de rooms-katholieke kerk. De kerk was buitengewoon verbitterd over deze beslissing en hield massale protesten in het hele land om de verandering te laten ontsporen. Het succes van de president en haar bondgenoot voorstanders ter ondersteuning van homohuwelijken in Argentinië toont echter de toenemende bereidheid van het land om weerstand te bieden aan de starre maatregelen van de kerk. Dit is ondanks het feit dat er geen duidelijke scheiding is tussen de kerk en de staat in dit land.

9. IJsland (juni 2010)

IJsland, een land dat bekend staat om zijn liberale houding ten opzichte van partners van hetzelfde geslacht, heeft op 27 juni 2010 een wet aangenomen waardoor koppels van hetzelfde geslacht legaal konden trouwen. Het land, toen aangevoerd door een premier Johanna Sigurdardottir, die zich openlijk als homo verklaarde, ondervond weinig politiek verzet bij het passeren van deze wet. Een stemverhouding van 49 tot 0 ten gunste van het opnemen van 'man en man' en 'vrouw en vrouw' vakbonden in de huwelijkswetgeving bewijst dit feit. Momenteel wordt IJsland beschouwd als een van de meest homovriendelijke landen ter wereld, met een groot aantal buitenlandse paren van gelijk geslacht die IJsland bezoeken om daar te trouwen. Deze keuze wordt aangewakkerd, niet alleen door het feit dat homohuwelijken in het land worden gelegaliseerd, maar ook omdat de IJslandse samenleving in het algemeen zeer vooruitstrevend is en dergelijke huwelijken zonder enige weerstand grotendeels accepteert.

8. Portugal (juni 2010)

Er zit een lang verhaal achter de legalisering van homohuwelijken in Portugal. Een lesbisch echtpaar, Teresa Pires en Helena Paixão, deden in 2006 een huwelijksvergunning, die toen volledig werd afgewezen. Ze brachten de zaak voor de rechter en beweerden dat ze ten onrechte waren gediscrimineerd op basis van hun seksuele geaardheid, die niet legaal was volgens de Portugese grondwet van 1976. Toen de lagere rechtbanken hun motie verwierpen, dienden ze in juli 2007 een beroep in bij het Portugese Constitutionele Hof. De rechtbank besliste op basis van een 3-2 stem dat, hoewel de grondwet homohuwelijken niet legaliseert, het er ook niet tegen is. . Het gecompliceerde geval van het paar moest nu door het Portugese parlement worden behandeld. Terwijl deze zaak werd verwerkt, vonden grote politieke veranderingen plaats in het scenario van homohuwelijken in het land. De onlangs herkozen premier Minsiter, José Sócrates, heeft met de steun van de Socialistische Partij en het Linkeblok een amendement op de Family Code voorgesteld om de definitie van het huwelijk sekseneutraal te maken. Uiteindelijk werden op 5 juni 2010 homohuwelijken in Portugal gelegaliseerd, ondanks protesten van de katholieke kerk van het land. Vervolgens, op 7 juni 2010, verenigden Teresa Pires en Helena Paixão zich in het huwelijk en werden ze het eerste paar van hetzelfde geslacht dat trouwde in het land. Volledige erkenning van het recht op paren van hetzelfde geslacht werd echter pas 5 jaar later gegeven. In 2015 keurde het parlement een nieuwe wet goed die adoptie door paren van gelijk geslacht wettelijk mogelijk maakt.

7. Zweden (mei 2009)

Net als andere Scandinavische landen is de Zweedse gemeenschap altijd vooruitstrevend geweest in zijn sociale houding en heeft hij openlijk paren van hetzelfde geslacht geaccepteerd. Zweden was dus een van de eerste landen die halverwege de jaren negentig juridisch erkende partnerschapsrechten aan homokoppels toewees, en stond ook toe dat dergelijke paren al in 2002 kinderen adopteerden. De belangrijkste stap echter naar legalisering van homohuwelijken in het land werd genomen in 2009, toen een grote meerderheid van het Zweedse parlement (226: 22) voor de wet stemde. Hoewel zes van de zeven partijen die in het Parlement vertegenwoordigd zijn, vóór hebben gestemd, weigerden de christen-democraten de wet te steunen. De Lutherse kerk van Zweden was overeengekomen om sinds 2007 homo-partnerschappen te zegenen, maar was nog niet klaar om homohuwelijken in hun kerken toe te staan. Individuele voorgangers kregen ondertussen de vrijheid om dergelijke bruiloften in hun respectievelijke kerken te weigeren of toe te staan.

6. Noorwegen (januari 2009)

Op 17 juni 2008 keurde het Noorse parlement, het Storting, een wet goed die het voor paren van hetzelfde geslacht mogelijk maakte om dezelfde huwelijksrechten te genieten als heteroseksuele paren. Deze wet stond homohuwelijken toe om te trouwen in burgerlijke of religieuze ceremonies, om kinderen te adopteren en deel te nemen aan kunstmatige inseminatie. De wet werd geïmplementeerd tijdens het komende nieuwe jaar, 1 januari 2009. Het hoger huis van het parlement bracht een stem uit van 23-17 in het voordeel van de wet, ter vervanging van de wetgeving van 1993 die partners van hetzelfde geslacht toestond om burgerlijke unies in te gaan, maar kerkelijke bruiloften en adoptie niet toegestaan. De Noorse kerk was in 2013 verdeeld over deze kwestie van de legalisatie van homohuwelijken, maar in 2015 stemde de generale synode van de kerk van Noorwegen in het aanbieden van diensten voor homohuwelijksceremonies. Toch stond de Kerk van Noorwegen haar individuele gemeenten toe dergelijke verzoeken van paren van hetzelfde geslacht te accepteren of te weigeren.

5. Zuid-Afrika (november 2006)

Op 1 december 2006 werd Zuid-Afrika het eerste land in Afrika dat homohuwelijken legaliseerde. Op 14 november stemden de parlementariërs van het land voor het wetsvoorstel van de burgerlijke unie waarin homohuwelijken worden geprefereerd en het effectief als een wet wordt aangenomen. Het verhaal achter deze historische beslissing dateert uit 2002. Dat jaar deed een lesbisch echtpaar, Marié Fourie en Cecelia Bonthuys, een beroep op het Hooggerechtshof van Pretoria om hun vakbond te laten erkennen als een wettig huwelijk. Hoewel hun beroep in eerste instantie werd afgewezen, besloot de rechtbank uiteindelijk dat de bestaande wettelijke definitie van huwelijk leidde tot discriminatie op grond van geslacht, hetgeen in strijd was met de grondwettelijke rechten van het volk. Daarom ontstond de noodzaak van een grondwetswijziging die leidde tot de opstelling ervan en de uiteindelijke goedkeuring door het kabinet van de wet inzake de civiele unie in augustus 2006. Ondanks protesten van duizenden Zuid-Afrikanen in september van datzelfde jaar, werd de wet eindelijk aangenomen door het Zuid-Afrikaanse parlement, wat leidt tot een overwinning voor paren van gelijk geslacht in het land.

4. Canada (juli 2005)

In 1999 maakte het Hooggerechtshof van Canada het mogelijk voor paren van gelijk geslacht om te genieten van een aantal van de financiële en juridische voordelen verbonden aan het huwelijk. De wettelijke erkenning van homohuwelijken was echter nergens te zien op deze foto. De houding ten opzichte van dergelijke huwelijken varieerde ook van provincie tot provincie in het land, aangezien de meeste wetten met betrekking tot paren werden behandeld door provinciale jurisdictie. Door de geleidelijke verschuiving in de houding van de Canadese gemeenschap ten gunste van huwelijken van hetzelfde geslacht en recente uitspraken van rechtbanken in de provincies van Canada ter ondersteuning van dergelijke vakbonden, heeft het Canadese parlement haar standpunt over deze belangrijke kwestie opnieuw bekeken. Na maanden van debatten, weigeringen en lezingen werd uiteindelijk de wet op het burgerlijk huwelijk, Bill C-38, gewijzigd om voorzieningen te treffen voor de legalisatie van Canadese homohuwelijken. Dit werd op 28 juni 2005 aangenomen door het parlement en vervolgens verplaatst naar de senaat, die op 19 juli 2005 ook het wetsvoorstel heeft aangenomen. Nadat het wetsvoorstel op 20 juli 2005 Royal Assent ontving, werd het eindelijk actief, waardoor homokoppels werden gegeven de gelegenheid om je te verheugen.

3. Spanje (juli 2005)

In juli 2015 vierde Spanje zijn tienjarig jubileum van de legalisatie van homohuwelijken daarin. Het land was het derde land ter wereld dat het homohuwelijk op nationaal niveau legaliseerde. De poging om dergelijke huwelijken te legaliseren werd al in 2004 gemaakt door de toen pas verkozen socialistische regering van het land. Het parlement en de senaat van Spanje hebben de wet op 30 juni 2005 aangenomen en zijn op 3 juli 2005 in werking getreden. Het eerste homohuwelijk in Spanje vond plaats op 11 juli, waarbij het homopaar Emilio Menéndez en Carlos Baturín betrokken waren. . Hoewel de rooms-katholieke kerk actief protesteerde tegen deze wet, ondersteunde een enorme meerderheid van 66% van de bevolking, ondanks het feit dat ze een traditionalistische houding had, de wet. In de komende 10 jaar volgden in Spanje ongeveer 31.610 homohuwelijken, waardoor Spanje een van de beste landen voor homorechten is.

2. België (juni 2003)

Op 1 juni 2003 werd België het tweede land ter wereld dat homohuwelijken legaliseerde. Na jaren van verhitte discussies en belangrijke protesten door Belgische homorechtenorganisaties, in combinatie met de toenemende acceptatie van homorechten onder de Belgische gemeenschap, werd uiteindelijk de wet tot legalisering van homohuwelijken goedgekeurd door 91 van de 122 afgevaardigden van het lagerhuis van het Belgische parlement. Ondanks dit hervormingsgezinde besluit van de regering, en hoewel de wet koppels van hetzelfde geslacht dezelfde privileges toekent die genoten worden door heteroseksuele paren, werd het recht op adoptie door deze paren ontzegd. Twee jaar later kwam dit tot bloei, toen in 2005 een nieuw wetsvoorstel werd aangenomen, waarmee homokoppels het recht kregen om kinderen te adopteren.

1. Nederland (april 2001)

Nederland was het eerste land dat homo-huwelijk legaliseerde. Al in het midden van de jaren tachtig waren homorechtenorganisaties in het land actief geweest met het eisen van wettelijke erkenning van homohuwelijken. In 1995 besloot het Parlement een commissie op te richten om deze kwestie te bespreken. De commissie werkte snel en kwam in 1997 tot de conclusie dat de definitie van een burgerlijk huwelijk moet worden gewijzigd om koppels van hetzelfde geslacht op te nemen. De huwelijksakte werd opgesteld en bediscussieerd in het Nederlandse parlement en uiteindelijk aangenomen door de Tweede Kamer en de Senaat op 19 december 2000. De wet trad in werking op 1 april 2001. Na deze beslissing, de protestantse kerk van het land toegestaan ​​zijn individuele gemeenten om hun eigen beslissingen te nemen over het al dan niet verlenen van hun respectieve diensten voor dergelijke huwelijken. Vandaag, na bijna 15 jaar legalisatie van homohuwelijken in Nederland, is het land een paradijs voor koppels van hetzelfde geslacht uit de hele wereld, die naar Nederland komen om als echtparen van alle rechten te genieten.

Eerste landen om homohuwelijken nationaal te erkennen

Rang	land	Jaar homo-huwelijk gelegaliseerd
1	Nederland	2000
2	België	2003
3	Canada	2005
4	Spanje	2005
5	Zuid-Afrika	2006
6	Noorwegen	2008
7	Zweden	2009
8	Argentinië	2010
9	IJsland	2010
10	Portugal	2010
11	Denemarken	2012
12	Brazilië	2013
13	Engeland	2013
14	Wales	2013
15	Frankrijk	2013
16	Uruguay	2013
17	Nieuw Zeeland	2013
18	Luxemburg	2014
19	Schotland	2014
20	Finland	2015
21	Groenland	2015
22	Ierland	2015
23	Verenigde Staten	2015
24	Colombia	2016
25	Australië	2017
26	Duitsland	2017
27	Malta	2017