De Amazone rivier

Omschrijving

Na de Nijl is de Amazone-rivier de op een na langste rivier ter wereld. De meeste wetenschappelijke publicaties schatten de lengte op ongeveer 6400 kilometer (3.977 mijl), en de breedte, afhankelijk van het seizoen en de locatie, kan volgens het Smithsonian Institute 1 tot 35 mijl bedragen. Elke seconde ontlaadt de Amazonerivier gemiddeld 219.000 kubieke meter water, afkomstig van 1.100 individuele zijrivieren, volgens een rapport van het Wereld Natuur Fonds (WWF). Voordat de rivier in de Atlantische Oceaan stroomt, slingert het stroomgebied van de rivier zich een weg door 7 Zuid-Amerikaanse landen, volgens de National Geographic Society. Deze landen zijn Peru, Bolivia, Venezuela, Colombia, Ecuador, Guyana en Brazilië. Op het hoogtepunt van het natte seizoen bereiken de stromingen van de Amazone een snelheid van 7 kilometer per uur.

Historische rol

De Amazone rivier werd "ontdekt" en werd zo genoemd door Francisco de Orellana, een Spaanse ontdekkingsreiziger en conquistador in 1541. Hij noemde het ter ere van de vrouwelijke krijgers die hij tijdens zijn reis ontmoette, die hem herinnerde aan het ras van vrouwelijke krijgers uit de Griekse mythologie . In het geologische record van de aarde wordt aangenomen dat de Amazone ongeveer 100 miljoen jaar oud is. De Amazone-rivier ligt in het uitgestrekte Amazon Biome, dat volgens de coördinator van de inheemse organisaties van het Amazone-bekken (COICA) nog steeds het historisch belangrijke huis van 2, 7 miljoen inheemse mensen is. Veel van deze blijven afhankelijk van de rivier voor hun eigen voortbestaan. Aangezien de Amazone-rivier zeven landen bezet, heeft het gebruik van zijn bronnen vaak tot conflicten geleid. Als gevolg hiervan zijn in de loop der jaren wetten en verdragen opgesteld om conflicten te voorkomen. Een dergelijk verdrag werd in 1998 tussen Ecuador en Peru gesloten en werd het Ecuador-Peru Handels- en Navigatie Verdrag genoemd. Volgens Max Planck Encyclopedia of Public International Law, verleende het verdrag Ecuador rechten op de gedeelde rivieren en verbeterde toegang tot de Amazone, hoewel de grenzen grotendeels op de voorwaarden van Peru waren geregeld.

Moderne betekenis

De waterbronnen van Amazon River vertegenwoordigen 20 procent van al het zoetwater in de wereld. De rivier heeft ongeveer 3.000 vissoorten, waarvan er vele gevangen zijn voor menselijke consumptie in de woon-en commerciële gemeenschappen van het bekken, terwijl vele anderen dienen als siersoorten voor de aquariumhandel. Aan de Braziliaanse kant van de Amazone, genereert de visserijhandel iets meer dan 168.000 banen, volgens de Voedsel- en Landbouworganisatie. Om de ontwikkeling te stimuleren, hebben Colombia, Peru, Bolivia, Ecuador en Bolivia vervoerssystemen opgezet om de handel binnen en tussen hun respectieve grenzen te vergemakkelijken. De Amazone-rivier wordt ook bezocht door toeristen, onderzoekers en filmmakers om te ontdekken en te genieten van de enorme verscheidenheid aan unieke flora en fauna. Dammen voor hydro-elektrische energie zijn ook langs de rivier ontwikkeld, vooral aan de Braziliaanse kant.

Habitat

De Amazone-rivier ligt verscholen in 's werelds grootste tropische regenwoud, waar het klimaat het hele jaar door meestal warm en vochtig is. Als gevolg hiervan zijn er verschillende habitats langs de Amazone-rivier te vinden. Deze zijn inclusief moerassen en beken, die zelf worden bewoond door een diversiteit aan wildlife soorten. De meer dan 370 soorten reptielen, 3.000 zoetwatervissen en 400 amfibieën die daar leven, en deze afhankelijk zijn van de Amazone-rivier om te overleven, volgens het WWF. Enkele van deze fascinerende wezens zijn de Giant Amazon River Turtle, Boa slangen, alligators, Anacondas, Dwarf Caimans, Piranha's, een verscheidenheid aan vissen met straalvinsen en krokodillen. Er leven ook zoogdieren zoals de dolfijnen van de Amazone, reuzenotters en tapirs. Aan veel van de oevers van de Amazone groeit ook het struikgewas van Machaerium lanatum in overvloed, aldus het WWF.

Bedreigingen en geschillen

De laatste tijd is het ecosysteem van de Amazone-rivier zwaar onder druk komen te staan ​​door een spervuur ​​van menselijke activiteiten. De overbevissing van grote zoetwatersoorten, ontbossing, kwikvervuiling door ambachtelijke goudzoekers in beekjes, verhoogde bevolkingsgroei, onbehandelde afvoer van rioolwater en de aanleg van wegen en dammen zijn slechts enkele van de lopende menselijke activiteiten die het WWF noemt als schadelijk voor de Amazone-rivier en zijn omgeving. De met uitsterven bedreigde zoetwater Amazone-dolfijn bijvoorbeeld, is zeer kwetsbaar voor deze ecosysteemverstoring. Deze dolfijn is verspreid over het stroomgebied van de Orinoco, en de geschatte populatie is slechts tienduizenden. Sedimentatie in de Amazone-rivier komt ook voor als gevolg van bodemerosie veroorzaakt door ontbossing, volgens een onderzoek van het Woods Hole Research Center, waardoor de rivieroeverhabitats op hun beurt worden verstoord.