Bobcat-feiten: dieren in Noord-Amerika

Fysieke beschrijving

Kleiner dan de Canadese Lynx, hun naaste neven en nichten, Bobcats ( Lynx rufus ) zijn nog steeds veel groter dan de meeste huiskatten. De algemene kleuringen van Bobcats zijn meestal geel of roodbruin, bezaaid met talloze donkerbruine of zwarte vlekken. Bobcats kunnen 30 pounds worden, maar de meeste zijn ongeveer 20 pounds in gewicht. Volwassenen hebben normaal gesproken hoofd- en lichaamslengten tussen 2, 5 en 3 voet, met relatief korte staarten van ongeveer de helft van een voet lang. In feite verwijzen "bobtails" naar katten met stompe staarten. De tracks van Bobcats zijn meestal gemakkelijk te herkennen omdat ze, hoewel ze lijken op die van huiskatten, over het algemeen aanzienlijk groter zijn. Vanwege hun sluimerende, geheimzinnige aard, worden Bobcats geassocieerd met mist in de Indiaanse mythologie, het tegenovergestelde van hun veelzijdige tegenhangers, de Wind en de Coyote.

Dieet

Bobcats zijn het actiefst bij zonsopgang en zonsondergang en kunnen meerdere kilometers tegelijk afleggen op hun jacht. Hoewel Bobcats meestal op kleine zoogdieren zoals konijnen jagen, doden ze en eten ze op een breed scala aan vlees, van kleine insecten tot vogels tot knaagdieren, afhankelijk van beschikbaarheid. In feite is het zelfs bekend dat ze herten, schapen en geiten doden die veel groter zijn dan ze zijn. De Bobcats, beter bekend als sprinten en uitwijken, dan uithoudingsvermogen, liegt en wacht op een prooi en valt hen vervolgens aan in een verrassingsaanval. Het is zelfs bekend dat Bobcats meer dan tien voet op afstand van een vaste positie kunnen springen, tot 3-4 keer de lengte van hun lichaam.

Habitat en bereik

Bobcats zijn te vinden in een groot deel van Mexico, de Verenigde Staten en het zuiden van Canada. Ze worden als een soort van "minste zorg" beschouwd, omdat er wordt verondersteld dat 1 miljoen of meer op het Noord-Amerikaanse continent wonen. Hoewel ze nog steeds opgesloten zitten en op veel plaatsen op hun vlees en pels worden gejaagd, hebben hun jachtvaardigheid en aanpassingsvermogen aan een breed scala van habitats hen minder beïnvloed door klimaatverandering en menselijke landontwikkeling dan veel andere meer kwetsbare soorten. Desalniettemin zijn er nog steeds zorgen over de soort en de Conventie over de internationale handel in bedreigde soorten van wilde fauna en flora heeft ze geplaatst op een lijst van soorten die nauwlettend moeten worden gevolgd, en een waarvan de jacht moet worden gereguleerd.

Gedrag

Zoals de meeste katachtigen, Bobcats zijn solitaire wezens. Ze zullen hun territorium op verschillende manieren markeren, inclusief krabbenklauwen in bomen, urineren en ontlasting. Het feit dat vrouwelijke bobcats de neiging hebben om meer territoriaal te zijn dan mannen, is echter in feite een zeldzaamheid bij katten. Bobcats kunnen soms tot de dood vechten en worden vaak achtervolgd door grotere katten, zoals poema's, maar ook wolven en andere grote hoektanden.

weergave

Vrouwtjes bereiken normaal gesproken hun seksuele rijpheid in hun tweede levensjaar en zullen voor de eerste keer in de eerste zomer daarna fokken. Mannetjes produceren het grootste deel van hun vruchtbare sperma tijdens bepaalde periodes van het jaar en de meeste paring vindt plaats in februari en maart. De dracht duurt tussen 9 en 10 weken, en nesten hebben over het algemeen tussen de 2 en 6 kittens. Eén nest per jaar komt het meest voor, maar tweede jaarnest is mogelijk. Bobcats worden gespeend op twee maanden oud en kunnen met hun moeders rond de vier maanden reizen. Binnen 2-3 maanden vanaf die tijd zullen kittens alleen jagen, en zullen ze niet lang daarna aan hun moeders kant blijven. Bobcats hebben de neiging om in het wild te leven van 10 tot 12 jaar oud.