Waar ligt de Great Basin-woestijn?
Omschrijving
Op 200.000 vierkante kilometer is de Great Basin Desert de grootste woestijn in de Verenigde Staten. Het beslaat het grootste deel van Nevada, evenals delen van Utah, Oregon, Idaho en Californië. Op de oostelijke grens grenst de Great Basin Desert aan de Wasatch Mountains in Utah. In het westen grenst het aan de Sierra Nevada en Cascade Mountains. De Great Basin Desert is een van de vier belangrijkste woestijnen in de VS, de andere zijn de Mohave, Chihuahan en Sonoran woestijnen. Het verschil is dat, in tegenstelling tot anderen die traditioneel warme woestijnen zijn, de Great Basin Desert een koude woestijn is. De jaarlijkse sneeuwprecisie in de woestijn is minder dan 10 centimeter sneeuw, volgens de US National Park Service (NPS).
Historische rol
Duizenden jaren lang was de Great Basin Desert de thuisbasis van Indiaanse Indianen. In recentere tijden hebben boeren, veeboeren, mormonen en schaapherders ook delen van de uitgestrektheid bezet. Er is rotskunst gevonden in de Upper Pictograph Cave in de Great Basin Desert die volgens archeologen werd geschilderd door Fremont-indianen die leefden in de Snake Valley tussen 1000 en 1300 na Christus. Ze schilderden dierlijke en menselijke figuren op hen. Het Grote Bekken heeft ook veel oude mijnkampen, zoals die in de buurt waar mijnwerker en rancher Absalom Lehman, de ontdekker van de Lehman-grotten, leefde. Volgens de Great Basin Heritage, werd vee door Howard Egan in 1849 in de Snake Valley geïntroduceerd. Het Great Basin is bezaaid met oude sites die dienen als bewijs van het bestaan van Paleo-indianen en hun levensstijl. Deze mensen hebben ooit op zo'n gronden gejaagd op zo'n groot wild als mammoeten, bizons, kameelachtigen en anderen. Er zijn ook oude freesgereedschappen die dateren uit tussen 9.000 voor Christus en 400 na Christus en die zijn ontdekt in het gebied van de Great Basin.
Moderne betekenis
De Great Basin Desert brengt inkomsten door het toerisme door jaarlijks ongeveer 90.000 toeristen te trekken. 50.000 van hen bezoeken de grotten van Lehman, volgens de NPS. Wandelen op paden, vissen, paardrijden, schilderachtige tochten maken, kamperen, sterren kijken in het donker, skiën en sneeuwschoenwandelen zijn slechts enkele van de outdoor-activiteiten die bezoekers van de woestijn kunnen ondernemen. De Great Basin Desert beschermt ook bedreigde plantensoorten zoals de greasewood, evenals de endemische Kangaroo-muis. De woestijn heeft ook het Goshute-gebergte waar havikmigraties plaatsvinden. In de zes subalpiene meren van de Great Basin Desert leven er endemische pekelkreeftensoorten. De oevers en ondieptes van deze meren zijn levendig met het vogelleven, omdat miljoenen trekvogels ervan afhankelijk zijn voor voedsel en heiligdom.
Habitat en biodiversiteit
Meer dan 800 plantensoorten zijn te vinden in de koude, gematigde en bergachtige omgeving van de Great Basin Desert. Alsem, zout-struik, konijnenborstel, zwartborstel, hop-salie, cactussen, paardenborstel en wintervet behoren tot de soortflora die is aangepast om te overleven in deze barre, koude woestijn. Er zijn ook scrubsoorten die aromatisch zijn, niet kiemen en die vertakking vertonen, en veel zijn zachthout met groenblijvende bladeren. Omdat er delen van de woestijn zijn waar de bodem vooral zout is, hebben zoutborstel en jodiumborstel bladeren die hun naamzout uitscheiden om ervoor te zorgen dat ze overleven. Deze habitat, volgens de NPS, heeft 70 procent van alle Noord-Amerikaanse zoogdiersoorten binnen haar grenzen. Deze omvatten Water spitsmuizen, geel-bellied marmotten, bevers, Sagebrush veldmuizen, stekelvarkens, Jack konijnen, Dikhoornschaap, Pack-ratten, elanden, coyotes, bobcats, dassen, Pygmy konijnen, en de Ring-staart kat.
Milieurisico's en territoriale geschillen
Het ecologische evenwicht in de Great Basin Desert werd onderbroken door Bromus tectorum, een invasieve grassoort die in de jaren 1800 en 1900 uit de regio Eurazië en de Middellandse Zee in de regio werd geïntroduceerd. Dit gras heeft het landschap overgenomen in veel andere delen die in de woestijn groeien, en heeft ook de rol van veel van de inheemse grassoorten vervangen. Aan het einde van zijn groeicyclus laat Bromus tectorum, evenals vele andere droge grassen, zeer ontvlambaar droog gewas achter, waardoor de kans op natuurbrandrisico's in de regio groter wordt. Wereld Natuur Fonds meldt ook dat slechts 10 procent van de intacte natuurlijke habitats ononderbroken blijven in de Great Basin Desert, als gevolg van grote begrazing en browsing-activiteiten door commercieel gefokt vee. De irrigatie van alfalfa en andere gekweekte gewassen heeft ook een verhoogd zoutgehalte in de bodem van de woestijn. Verontreiniging door mijnbouw en snelle stadsuitbreiding in sommige gebieden vormen ook een bedreiging voor de biodiversiteit van de Great Basin Desert.
