The Sorb People - Cultures of the World

Omschrijving

Het Sorb-volk, of Wends, is een kleine groep westerse Slaven die voornamelijk in Lausitz wonen, een regio die zich uitstrekt over de Duitse deelstaten Saksen en Brandenburg, dicht bij de Duitse grens met Polen en de Tsjechische Republiek. De rivier de Spree splitst de regio, en een Sorb-populatie van ongeveer 60.000 leeft over de lengte, met de meeste wonen in landelijke dorpen en twee grotere steden, namelijk Bautzen en Cottbus. Moderne Sorbs zijn de overblijfselen van een Slavische migratie die 1.400 jaar geleden voor het eerst het gebied binnenging. Ze spreken van oudsher Sorbian, een taal die nauw verwant is met het Tsjechisch en Pools, en beschermd door wetgeving als een Duitse minderheidstaal.

architectuur

De Sorbs leefden vroeger in een geavanceerde vorm van Slavische blokhuizen genaamd 'Schrotholzhaus'. Dergelijke constructies omvatten boomstammen gesneden in vierzijdige boomstammen, die dan zouden worden opgestapeld om een ​​naadloze buitenkant te vormen. Duitse kolonisten in Lusatia combineerden deze bouwwijze later met hun vaardigheid in het bouwen van vakwerkhuizen om het Umgebindehaus te creëren, wat typerend is voor het gebied ten zuiden van Bautzen in Saksen. Deze Schrtholzhaus-woningen werden grotendeels vervangen door bakstenen huizen in de 19e eeuw, en voorbeelden van deze traditionele bouwwerken zijn nu zeldzaam in de regio. Stedelijke Sorbs leven tegenwoordig in een verscheidenheid aan gebouwen die typerend zijn voor die in andere moderne Duitse steden.

Keuken

Als het gaat om gerechten, zijn de meeste Sorbische gerechten eenvoudig. Dit is ongebruikelijk voor de regio waarin ze leven en staat in schril contrast met het tarief van naburige Slavische volken zoals de Tsjechen, die de voorkeur geven aan rijkelijk geklede vleesgerechten. veel Sorb-gerechten worden als zeer gezond beschouwd, met een goed voorbeeld van een gezonde sorb-schaal, namelijk gekookte aardappelen met lijnolie en wrongel. Millet-zaad is sinds onheuglijke tijden een prominente eigenschap in de Sorb-keuken en wordt tegenwoordig nog steeds veelvuldig gebruikt. Enkele van de bekendste en meest voorkomende Sorb-gierst-gerechten zijn "Hirsekraut" (gierst en kool), "Milchhirsche" (gierst gemaakt met melk) en "HirsekloBe" (dumplings gemaakt van gierst). "Bundele" (Sorbian voor kleine bundels) is een ander speciaal gerecht gemaakt van gierst. De graankorrel wordt gekookt tot het dik is en vervolgens gemengd met reuzel of lijnzaadolie. Het toegevoegde vet maakt het makkelijker om in ballen te kneden, die vervolgens in koolbladeren worden gewikkeld, en de hele met kool bedekte ballen van gierst en bakvet worden vervolgens gestoofd en dan eindelijk klaar om te worden geconsumeerd.

Culturele betekenis

De Sorbs zijn een van de slechts vier nationale minderheden die in Duitsland zijn achtergebleven, en staan ​​voortdurend onder druk om te integreren met en te assimileren in de Duitse meerderheidsbevolking. De druk werd verhoogd tot een dodelijk niveau toen de nazi's aan de macht kwamen in de jaren 1930, alle Sorbische organisaties en tijdschriften verbood en hun intellectuelen en publieke figuren arresteerden en gevangen zetten. Desalniettemin bleven de Sorbs in het geheim hun taal en hun gebruiken aan hun kinderen onderwijzen, en circuleerden hun lectuur clandestien. Tegenwoordig blijven ze koppig toegewijd aan het behoud van hun taal en volkscultuur. Elke zomer verzamelen Sorbs uit de hele regio zich in het dorp Werben om 'lapanje kokota' te vieren, een reconstructie van een oude vruchtbaarheidsrite die een vruchtbare oogst moet garanderen.

Gevaren

De vastbeslotenheid van de Sorbs om hun erfgoed te behouden heeft haar vruchten afgeworpen in royale overheidsfinanciering, waardoor ze overkoepelende organisaties zoals Domowina, die Sorbische kunst promoten, kunnen behouden. In de afgelopen jaren zijn dergelijke Duitse overheidsfinanciën echter aanzienlijk verminderd voor deze doeleinden, als gevolg van interne meningsverschillen over de verdeling van de financiering. In 2008 heeft de Domowina een memorandum uitgegeven aan de Europese Unie waarin om hulp wordt gevraagd en waarin wordt gewaarschuwd voor de dreiging van het Tibetaanse culturele uitsterven als gevolg van deze vermindering van de financiering. Hoewel ze externe steun wensen, helpen de vindingrijke Sorbs zichzelf ook, met projecten als het Witaj Kindergarten Project, waarin kinderen Sorbische taal en culturele praktijken leren in een speelse omgeving.