Maurizio Giuliano: A Modern Day Marco Polo

Het vroege leven en onderwijs

Een Brits-Italiaanse reiziger, journalist en auteur, Maurizio Giuliano, werd geboren op 24 februari 1975 in Milaan, Italië, aan een vader van een advocaat en moeder van een huisvrouw. Een deel van zijn opleiding werd voltooid in Milaan, Italië, en het resterende deel in Manchester, Engeland. Na het behalen van zijn lagere schoolniveaus ging Giuliano naar de prestigieuze universiteit van Oxford, waar hij in 1996 zijn bachelor diploma behaalde. Zijn verdiende zijn Master's Degree in 1997 aan een andere legendarische onderwijsinstelling, de University of Cambridge. Filosofie, politiek en economie waren de belangrijkste onderdelen van zijn studie, met speciale aandacht voor gebieden die verband houden met Latijns-Amerika en Oost-Europa.

Reisresultaten en records

Maurizio Giuliano heeft een verbluffende reisgeschiedenis, waarbij hij heeft gereisd naar 238 territoria over de hele wereld, inclusief alle 193 soevereine landen, een prestatie die door Guinness World Records wordt erkend als de jongste om dit te doen. Zijn internationale reizen begonnen op de jonge leeftijd van 14, en op 16-jarige leeftijd reisde hij naar het Afrikaanse land Sierra Leone en het Zuidoost-Europese land Albanië. Een jaar later, in de midzomer van 1992, bezocht hij Mongolië om deel te nemen aan de Naadam-atletische festiviteiten in het land. Binnen de volgende 12 jaar liet Giuliano geen enkel land in de wereld onaangetast, en op 20 februari 2004, op de leeftijd van 28 jaar en 361 dagen, werd hij, volgens het Guinness Book of World Records, de jongste persoon die hij bezocht elk van de 193 soevereine staten van onze wereld. Zijn bezoek aan de soevereine staat van Suriname aan de noordoostelijke Atlantische kust van Zuid-Amerika op dezelfde datum voltooide deze recordprestatie. Op 24 februari 2004 sprak Giuliano op een persconferentie in Suriname en verklaarde dat het rijke culturele erfgoed van Suriname zijn belangrijkste reden was om dat land te selecteren als de eindbestemming in zijn recordbrekende internationale reismogelijkheden. Toen hij uiteindelijk naar Londen ging om het hoofdkantoor van Guinness in de stad te bezoeken om zijn erkenning te krijgen voor het bereiken van de historische prestatie, vergezelden hem 42 paspoorten met immigratiezegels uit alle landen van de wereld.

Politiek werk, academici en journalistiek

Giuliano's reishandelingen zijn niet alleen gebaseerd op vrijetijdsreizen, maar hij heeft zich ook actief geëngageerd in de sociale, politieke en economische aangelegenheden van de landen die hij bezocht, en produceerde journalistieke rapporten die de verhalen onthulden van de diverse volkeren van dergelijke naties. Enkele van zijn belangrijke gepubliceerde werken omvatten zijn academische publicaties en boeken over de Cubaanse politiek. In zijn boek over Cuba, " La Transición Cubana y el" Bloqueo "Norteamericano " en zijn publicatie in " Democratisering", een Brits academisch tijdschrift, legde hij uit hoe het VS-embargo tegen Cuba de empathie ten aanzien van laatstgenoemden door andere naties aanmoedigde. in 1998, " El Caso CEA ", richt hij zich ook op de eilandnatie Cuba. In dit boek beschrijft hij de connectie en conflicten tussen het Cubaanse politieke apparaat en de intelligentsia van het land. Zijn benadering van het onderwerp was interessant en uniek, waardoor zijn geschriften in het boek een kwestie van intense academische beoordeling waren. Giuliano's geschriften werden ook door andere Cubaanse geleerden als inspiratie gebruikt om boeken op dezelfde manier te schrijven. Naast Cuba, schreef Giuliano ook journalistieke rapporten over Myanmar en Oost-Timor (Timor-Leste) en publiceerde een opmerkelijk essay over Noord-Korea. Hij diende ook in de belangrijke rol als consultant voor de Commissie voor de mensenrechten van de Italiaanse Senaat in het jaar 2000.

Giuliano the Humanitarian

Giuliano staat hoog aangeschreven voor zijn humanitaire werk in een aantal landen over de hele wereld, niet alleen voor zijn reizen, maar ook vanwege de overweging dat hij heeft gewerkt voor enkele grote internationale organisaties en programma's. In 2004 werkte hij bijvoorbeeld voor de Internationale Organisatie voor Migratie in Pakistan en in 2005 werkte hij voor het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties in Afghanistan, waarbij hij in beide gevallen de cruciale rol van media-communicator vervulde. Hij bleef ook werken voor de Verenigde Naties in een aantal Afrikaanse landen tussen 2006 en 2008. In die tijd speelde hij een belangrijke rol bij het blootleggen van de vervallen situaties van Afrikaanse vluchtelingen in landen als de Democratische Republiek Congo en Angola. Hij sprak en schreef over het gebruik van verkrachting door strijdende partijen om de burgers van de regio te straffen, en zijn verslagen lieten de massale uitbuiting zien van illegale Afrikaanse immigranten die gedwongen werden hun geboorteland te verlaten voor naburige landen, alleen om met brutaliteit te worden behandeld. Maurizio Giuliano trok ook de aandacht van de wereld naar de overstromingen van Pakistan in 2010 en trad op als woordvoerder van de Verenigde Naties. Hij legde uit dat, in de nasleep van deze overstromingen, de Pakistaanse bevolking verder te lijden zal hebben van voedselschaarste en ziekten als er onvoldoende hulp wordt geleverd aan de slachtoffers van de overstromingen.

Ontberingen langs de weg

Hoewel de reisexpedities van Maurizio Giuliano hem op internationaal niveau enorm veel lof en eer bewezen hebben, is het voor hem niet altijd even soepel verlopen. Hij heeft vaak te maken gehad met uitdagingen en heeft in veel van de door hem bezochte landen te maken gehad met negatieve situaties. In 1998 werd hem bijvoorbeeld de toegang tot Myanmar ontzegd nadat hij contact had opgenomen met de National League for Democracy, waarbij hij foto's van Aung San Suu Kyi, de leider van de partij, vastlegde. Later, tijdens het oversteken van de Allenby-brug over de Westelijke Jordaanoever vanuit Jordanië in 2002, werd hij vastgehouden en gemolest door de Israëlische autoriteiten. Hij werd door de regering van de Democratische Republiek Congo aangewezen als "woordvoerder van de verkrachting", terwijl hij zich uitsprak tegen de willekeurige verkrachtingen van Afrikaanse vrouwen in het land, en werd er ook van beschuldigd de toestand van de overstromingsnoodsituatie in Pakistan te overdrijven. Geen van deze uitdagingen en kritieken heeft Giuliano echter afgeschrikt, omdat hij de ware weldoener en humanitair persoon is die hij is.

Een rolmodel voor de burgers van de wereld

Als een humanitaire globe-trotter en Guinness World Record-houder op het gebied van reizen, is Maurizio Giuliano een voorbeeld van veel jonge aspirant-reizigers wereldwijd. Hij heeft het feit getoond dat soms prestaties die onmogelijk lijken, zoals reizen naar alle landen van de wereld op de leeftijd van slechts 28 jaar oud, heel goed mogelijk is. Hij is niet alleen een inspiratie voor reizigers, maar ook voor de manier waarop hij zijn reiservaringen gebruikt om kennis te vergaren over een bepaald land, zijn mensen, politiek, cultuur en economie, en communiceert dit nieuw gevonden begrip van de binnenlandse situatie van het land naar de rest van de wereld, onderscheidt hij zich volledig van de meeste andere reizigers van onze planeet. Door op te treden als woordvoerder voor de hulpeloze mensen van de naties van de wereld, brengt hij wereldwijde aandacht naar zowel kritieke lokale en internationale kwesties, inclusief die welke de mensenrechten schenden en het welzijn van de mensen van dergelijke naties ontmoedigen. Zijn rol als communicator stelt deze geëxploiteerde mensen in staat om hun klachten via hem uit te spreken als een internationaal spreekbuis, en krijgt daardoor meer kans om de broodnodige empathie en hulp te ontvangen.