Inheemse planten van Mauritanië

Mauritanië heeft weinig bosbedekking met slechts 0, 3% van het land bedekt met bos. Het land heeft tussen 1990 en 2000 gemiddeld 9.800 hectare per jaar verloren. Mauritanië is de thuisbasis van meer dan 1100 soorten vaatplanten. Hoewel de klimatologische omstandigheden in Mauritanië woestijnachtig zijn, is het Sahel klimaat, dat wordt gekenmerkt door één regenseizoen van juli tot oktober, verantwoordelijk voor het overleven van de meeste plantensoorten in het land. Hoewel de meeste van de endemische planten zijn vernietigd als gevolg van ontbossing, bestaan ​​er nog steeds enkele inheemse planten van Mauritanië.

Oorspronkelijke planten

Zwarte mangrove

Black Mangrove, Avicennia germinans, is een bloeiende plantensoort die groeit in de tropische en subtropische gebieden. Het gedijt op de zandige kusten die worden bereikt door zeewater. De naam verwijst naar de kleur van het kernhout en de stam. De zaden van een zwarte mangrove zijn ingepakt in een vrucht. Het groeit niet op propwortels zoals de meeste mangroveplanten, maar bezit de pneumatoforen die luchtcirculatie in de wortels mogelijk maken, zelfs als ze ondergedompeld zijn in water. De bladeren zijn witachtig vanwege de zoutafscheiding. Het kernhout is donker van kleur, terwijl het spinthout geel tot bruin is. Het kernhout kan op water drijven terwijl het spinthout in water zakt. Het hout wordt gebruikt voor het maken van palen, het verbranden van houtskool en als brandstof. De tannine in de schors wordt gebruikt bij het maken van producten van bruin leer.

Dwerg zeegras

Dwergzeegras, Zostera noltii , is een soort zeegras gevonden in ondiepe kustwateren. Het heeft kruipende wortelstokken die onder de zeebodem lopen. Het groeit 2-5 riemvormige bladeren uit zijn knopen op de wortelstokken. De bladeren bevatten ook luchtruimten waardoor ze op water drijven. Dwergzeegras is een belangrijk voedingspatroon voor Wilde Zwaan in de winter. Ze zijn ook belangrijk bij het verminderen van golfenergie en kunnen bodemerosie langs de kustlijn voorkomen. Dwergzeegras heeft een lage capaciteit om te herstellen wanneer begraven als gevolg van korte bladeren en het ontbreken van verticale wortelstokken. De populatie is sterk afgenomen hoewel soorten door de IUCN als minst bezorgd worden vermeld.

Hanza

Hanza, Boscia senegalensis, is een traditionele voedselfabriek in Afrika, omdat het potentieel heeft om de voedingswaarde te verbeteren en duurzame landverzorging te ondersteunen. Het is een meerjarige houtachtige plant die is geclassificeerd als een dicotine. Hij kan onder gunstige omstandigheden tot 4 meter hoog worden. De bladeren zijn leerachtig terwijl het vruchten voortbrengt die in kleine trossen zijn geclusterd. De zaden kunnen snel levensvatbaarheid verliezen als ze gedurende langere tijd worden blootgesteld aan hitte, waardoor een barrière ontstaat voor wijdverspreide groei. De bladeren kunnen worden verwerkt tot medicinale toepassingen. Hanza is niet alleen een bron van voeding, maar voorkomt ook bodemerosie door de aarde kaal te houden. Het werkt ook als een buffer tegen de wind en biedt schaduw voor de omliggende planten.

Bedreigingen voor inheemse planten van Mauritanië

Houtkap en brandhout verzamelen zijn de grootste bedreigingen voor de inheemse planten van Mauritanië. De vraag naar zowel industriële als huishoudelijke brandstof heeft geleid tot ontbossing en inkrimping van de meeste boomsoorten in het land. Landopheldering voor landbouw en nederzettingen heeft ook geleid tot de opruiming van enkele van de waardevolle fabrieken in Mauritanië. Verandering van weerpatronen en klimaat heeft de groei beïnvloed en enkele van deze planten verspreid. Er moeten instandhoudingsmaatregelen worden genomen om de meeste inheemse planten te behouden en te conserveren.

Inheemse planten van Mauritanië	Wetenschappelijke naam
Zwarte mangrove	Avicennia germinans
Dwerg zeegras	Zostera noltii
Hanza	Boscia senegalensis
Mauritaanse Cattail	Typha elephantina
Karira	Capparis decidua
Habob	Stipagrostis obtusa
Zout Rietgras	Desmostachya bipinnata