Hoe groot is het Victoriameer?

Omschrijving

Met een oppervlakte van 69.485 vierkante kilometer is het Victoriameer het grootste meer van Afrika en 's werelds grootste tropische meer, volgens Diversity Inland Waters (DIW). Na Lake Superior in de Verenigde Staten is het Victoriameer ook het op een na grootste zoetwatermeer ter wereld naar oppervlaktegebied. Het wordt gedeeld door de drie Oost-Afrikaanse landen Tanzania, Uganda en Kenia. Met 51 procent claimt Tanzania het grootste deel van de wateren van het meer, gevolgd door Uganda met 43 procent en Kenia met 6 procent. In het Keniaanse gedeelte bevindt het meer zich in de westelijke regio van datzelfde land. De maximale diepte van Lake Victoria wordt geschat op 84 meter, en de gemiddelde diepte op 40 meter. De lengte van de kustlijn is in totaal 3.450 kilometer. Het meer heeft een waterretentiecapaciteit van 140 jaar en een stroomgebied van 194.200 vierkante kilometer, dat zich uitstrekt naar Tanzania, Uganda, Kenia, Burundi en Rwanda, volgens de Lake Victoria Fisheries Organization (LVFO).

Historische rol

Het meer is vernoemd naar koningin Victoria van Engeland, met de eer van de Britse legerofficier en ontdekkingsreiziger John Hanning Speke, die de eerste Europeaan was die het in 1858 ontdekte. Speke riep ook het Victoriameer uit als de bron van de Nijl. Die bewering werd ondersteund door Henry Morton Stanley, een ontdekkingsreiziger, soldaat. en journalist. nadat hij het meer in 1875 met succes rond het meer had gevaren, volgens een rapport van de Amerikaanse universiteit. Maar ontdekkingsreiziger Dr. Burkhart Waldecker uit 1937 betwistte Stanley en Speke en beweerde dat de bron van de rivier de Nijl in een borrelende bron is in wat nu Burundi is. Via Stanley leerden handelaren en soldaten in Groot-Brittannië over het belang van het Victoriameer en kwamen ze naar Oost-Afrika om het zelf te zien. Terwijl ze in Kenia woonden, besloten deze Britse kolonialisten om een ​​spoorlijn te bouwen van Mombasa naar Lake Victoria, die in 1902 werd voltooid. De spoorweg stelde de Britse regering in staat grondstoffen te verplaatsen van de door land omsloten Oeganda en verwerkte goederen vanuit Groot-Brittannië naar Oeganda te vervoeren via Kenia's Mombasa. kust. De spoorlijn heeft ook geholpen om de slavenarbeid te verminderen, wat toen gebruikelijk was in Oost-Afrika, omdat aanvankelijk slaven werden gebruikt om dezelfde goederen te vervoeren die nu per spoor vervoerd werden.

Moderne betekenis

Tegenwoordig zijn meer dan 30 miljoen mensen uit de drie Oost-Afrikaanse landen die de wateren van het meer begrenzen afhankelijk van het Victoriameer voor hun levensonderhoud en zelfs voor hun overleving. Vissen is de belangrijkste economische activiteit voor degenen die langs de kust leven. Meer dan 2 miljoen mensen uit de drie landen combineerden het werk in de visserijsector, volgens de LVFO. Vis uit het Victoriameer maakt jaarlijks deel uit van de voeding van bijna 22 miljoen mensen, waardoor de voedselonzekerheid in de regio wordt verminderd. Ook wordt 75 procent van de Nijlbaars geoogst uit het meer geëxporteerd naar Europa, de Verenigde Staten en het Midden-Oosten, waardoor de drie landen inkomsten uit deviezen verdienen. De wateren van het Victoriameer, zoals die van de Victoria-Nile River, worden gebruikt om hydro-elektrische energie te produceren in Owen Falls, Oeganda. De krachtcentrales van Owen Falls kunnen 260 Megawatt elektriciteit opwekken, waarvan een deel naar Kenia wordt geïmporteerd. De wateren van de Nijl die afkomstig zijn van het meer ondersteunen ook landbouwprojecten en toerisme in de verre omgeving van Soedan en Egypte.

Habitat en biodiversiteit

Vóór de introductie van Nijlbaars en Nijl tilapia in deze wateren in de jaren 1950 en 1960, had het Victoriameer meer dan 500 endemische vissoorten. De meest dominante waren de tilapiine en haplochromines, die beide cichliden waren, en deze leefden naast meervallen, clarias, synodontis, schilbes, protopterus en labeos. De populaties van de inheemse vissoorten van het Victoriameer werden verminderd na te zijn aangevallen door de invasieve Nijlbaars en Nile Tilapia, volgens de LVFO. Dat heeft sinds 1960 bijgedragen aan het uitsterven van ongeveer 200 vissoorten, volgens World Lakes. De wateren van het Victoriameer en onmiddellijk aangrenzende struikgewas dienen als leefgebied voor de Nijlkrokodil, Afrikaanse rotspython, mamba's, cobra's en meer dan 350 vogelsoorten. Zoogdieren in het stroomgebied van het meer zijn de Sitatunga, oribis, Roan-antilopen, nijlpaarden, Rothschild-giraffen en Jackson hartebeesten. De dominante vormen van vegetatie in het Victoriameer varieert in de drie landen die het delen, en bestaat uit droge bossen en bossen in het zuiden van Tanzania, bladverliezende struiken en struikgewas in het noorden van Oeganda, en droge, perifere, semi-groenblijvende regenwouden en struikgewas bossen in het oosten van Kenia, volgens een verslag van de Habitat van de Verenigde Naties. Er zijn ook moerassige gebieden rondom de randen van het meer.

Milieurisico's en territoriale geschillen

In de afgelopen jaren heeft de overmatige ophoping van voedingsstoffen in het Victoriameer eutrofiëring veroorzaakt, wat heeft geleid tot een explosie van de bevolking van de hyacintewiet. Als gevolg daarvan heeft het onkruid invloed gehad op fokken, waterzuivering, vissen en transport en wordt het een broedplaats voor menselijke ziekten, volgens DIW. Eutrofiëring is ook door onderzoekers aangehaald als het induceren van verliezen van diepwater zuurstofgehaltes, die in de vroege jaren zestig begonnen. Dit verlies van diepwaterzuurstof had in de jaren tachtig ook kunnen bijdragen aan de vernietiging van inheemse visbestanden, waaronder bepaalde endemische cichliden. Bovendien bedreigt vervuiling als gevolg van verstedelijking rond het Victoriameer ook zijn rijke biodiversiteit. In de bosgebieden van het Victoriameer is meer dan 70 procent van de bosbedekking uitgeput, volgens het Wereld Natuur Fonds. Al deze factoren hebben ertoe geleid dat de rivieren in het meer stromen en grote hoeveelheden slib en voedingsstoffen bevatten die de eutrofiëring nog verder bevorderen.