Geological Eras in World History
Paleontologen, archeologen, geologen en aardwetenschappers werken aan het bepalen van de verschillende geologische tijdperken van het verleden van de aarde door de accumulatie van de lagen van de aarde te bestuderen. De Grand Canyon is een goed voorbeeld van de gelaagdheid van de aarde, met zijn verschillende gekleurde bodems en rotsen die uit verschillende tijden voortkomen. Het is interessant om op te merken dat natuurrampen de wereld verwoestten, net zoals elk geologisch tijdperk eindigde en een ander tijdperk zich begon te vormen op aarde. Samen met deze catastrofale veranderingen, waarna nieuwe soorten verschenen, werden bestaande soorten vrijwel altijd weggevaagd. Oceanen verdwenen in sommige gebieden, terwijl op een plaats waar vroeger geen oceanische dekking was, nieuwe oceanen werden gevormd. Weelderige gronden werden woestijnen en woestijnen werden weelderige bossen. De ondergang van soorten creëerde later fossielen, die wetenschappers sindsdien hebben opgegraven en gebruikt om ze te helpen de geologische tijdperken van de aarde te analyseren.
Eoarchean (4-3, 6 miljard jaar geleden)
Het Eoarchische tijdperk (4-3, 6 miljard jaar geleden) was de vroegste tijd op aarde na de eerste vorming van onze planeet tegen het stof en gas dat uit de zon kwam. Dit was het tijdperk waarin de aarde een gesmolten massa van lava was, gevolgd door de afkoeling van het aardoppervlak nadat zich water in de atmosfeer had gevormd. Toen vormden zich stevige korstjes op het aardoppervlak. Dit werd opnieuw gevolgd door een enorm meteoorachtig object dat de aarde trof, en sommige delen van de aarde werden teruggeworpen als objecten om onze Maan te vormen. Vele meteoren en kometen kunnen in deze tijd de aarde hebben getroffen, waardoor er meer vulkanische activiteit is ontstaan en oceanen gevormd zijn uit ijs op de kometen.
Paleoarchean (3, 6 - 3, 2 miljard jaar geleden)
Het Paleoarchische tijdperk (3, 6-3, 2 miljard jaar geleden) volgde het Eoarchische tijdperk. Het eerste bacteriële leven ontstond in deze periode, met aanwijzingen dat dit werd vastgesteld en gevonden als microbiële mat-fossielen in West-Australië van de Pilbara Craton-korsten. Een ander vergelijkbaar bewijs is het Kaapvaal Craton, in de provincie Limpopo in Zuid-Afrika, wijzend op het feit dat beide gebieden ooit deel uitmaakten van het eerste supercontinent van Vaalbara. Op een bepaald moment in dit tijdperk trof een asteroïde ter grootte van ongeveer 36 mijl de aarde in de buurt van Zuid-Afrika. Hoewel er geen inslagkrater werd gevonden, is er nog steeds duidelijk bewijs van de gebeurtenis.
Mesoarchean (3, 2-2, 8 miljard jaar geleden)
Het Mesoarchische tijdperk (3, 2-2, 8 miljard jaar geleden) was het begin van de Pongola-ijstijd op aarde, die plaatsvond in wat nu Zuid-Afrika is. Dit was de eerste klimaatramp op aarde, toen ijskappen gebieden van Swaziland en Zuid-Afrika bedekten. Stromatolieten begonnen op dit moment ook te vormen, gevormd door bindende sedimentaire korrels door micro-organismen in ondiep water. Dit was een techniek die werd aangepast door nano-micro-organismen en werd gebruikt om schuilplaatsen te bouwen van de materialen die werden geleverd door de ern stige omgeving. Op dit moment, het supercontinent Vaalbara gescheiden in afzonderlijke landmassa's.
Neoarchean (2, 8-2, 5 miljard jaar geleden)
Het Neoarchische tijdperk (2, 8-2, 5 miljard jaar geleden) is vooral bekend als het begin van de ontwikkeling van oxygenerende fotosynthese. Gedurende deze tijd brachten oude cyanobacteriën zuurstof vrij in de omringende omgeving door zonlicht om te zetten in chemische energie, koolstof uit koolstofdioxide te binden en zuurstof als nevenproduct in de atmosfeer af te geven. Deze evolutie veroorzaakte later ravage in het Paleoproterozoïcum, omdat de overvloed aan zuurstof de atmosfeer van die organismen niet gewoonte, vergiftigde. De boosdoeners waren de photoautotrophs, een variëteit van organismen die vandaag nog steeds dienen als de ultieme voedsel- en zuurstofbronnen voor mensen en ander leven. Het supercontinent Kenorland begon zich ook te vormen op dit moment, als resultaat van een nieuwe continentale korstvorming, hoewel aan het einde van dit tijdperk Kenorland opging in meerdere kleinere landmassa's.
Paleoproterozoïcum (2, 5-1, 6 miljard jaar geleden)
Het Paleoproterozoïcum (2, 5-1, 6 miljard jaar geleden) tijdperk was toen de planeet begon de stabilisatie van de continenten van de aarde te zien. De continentale botsingsriemen ontwikkelden zich, en deze leidden tot een ander supercontinent met de naam Nuna. Deze botsingen vonden op grote wereldwijde schaal plaats en vonden ook plaats naast de ondergang van veel van de anaerobe bacteriën (die zich niet hoefden te aanpassen aan zuurstof) na de opkomst van de meercellige macroscopische organismen die zuurstof produceerden. De anaërobe micro-organismen gaan dood omdat ze werden onderworpen aan dodelijke hoeveelheden zuurstof in de atmosfeer die wordt geproduceerd door de foto-autotrofen.
Mesoproterozoïcum (1, 6-1 miljard jaar geleden)
Het Mesoproterozoïcum (1, 6-1 miljard jaar geleden) was het begin van de evolutie van de seksuele voortplanting in eencellige eukaryoten, die verder ging in de ontwikkeling van meercellige organismen. Deze gebeurtenis resulteerde in de explosie van populaties van eukaryotische en bacteriële organismen. De stromatolieten kregen ook enige tijd goede voet voor hun uiteindelijke ondergang in het Neoproterozoïcum. Geologische gegevens tonen aan dat dit tijdperk min of meer dezelfde continenten had als we vandaag zien. Het Nuna-continent van het Paleoproterozoïcum brak uit en het supercontinent van Rodinia werd vervolgens gevormd. Veel micro- en macro-organismen zijn op steeds complexere manieren gaan evolueren, terwijl de chemie van de oceaan en de atmosfeer verder veranderden.
Neoproterozoïcum (1 - 0, 541 miljard jaar geleden)
Het Neoproterozoïcum (1 - 0, 541 miljard jaar geleden) was het begin van nog meer geologische activiteit, waarvan een deel begon met het opwellen van bergen. De vroegste dieren verschenen ook aan het einde van dit tijdperk. Er waren vier afleveringen van de ijstijd in deze tijd, en deze bedekten de aarde met enorme uitgestrekte ijsplaten die leidden naar de ijssegmenten Sturtian en Marinoan. Sommigen geloven dat de aarde op een gegeven moment eruit kan zien als een gigantische sneeuwbal vanuit de ruimte, met ijsplaten die zelfs de evenaar bedekken. Na de ijstijd kwam de Cambrische periode, toen de eerste trilobieten verschenen. Meer eenvoudige levensvormen, inclusief zachtaardige dieren, verschenen aan het einde van het tijdperk, sommige werden gepantserd en andere buisvormig.
Paleozoïcum (541-252 miljoen jaar geleden)
Het Paleozoïcum (541-252 miljoen jaar geleden) was een tijd van grote verandering op aarde. Gedefinieerd door vier perioden, de Cambrium, de eerste, bracht de explosie van ongewervelde dieren zoals trilobieten. Vervolgens bracht de Ordovicium-periode vergelijkbare klimaatpatronen met zich mee als we vandaag zien, waarbij beide polen koud zijn en de aarde een tropisch warme evenaar heeft. Simpele planten verhuisden naar het land en er verschenen vroege vissoorten. Vervolgens verwarmde de Silurische periode het klimaat in de meeste delen van de planeet. Zeeschorpioenen verschenen naast brachiopoden en gastropoden, hoewel de trilobieten geleidelijk afnamen. Toen hij verder het Paleozoïcum binnentrok, kwam de Devoonse periode voorbij. Het was het tijdperk van de vis en zag de eerste haaien. Amfibieën maakten ook hun sporen, en de eerste terrestrische wouden begonnen het land te koloniseren. De toepasselijke naam Carboon periode zag toen steenkool afzettingen vormen van organisch materiaal onder het aardoppervlak. Zuurstofniveaus verrijkt en insecten prolifereerden net zoals de eerste reptielen evolueerden. De Perm-periode begon de cyclus van de seizoensveranderingen binnen het nu diverse diverse dieren- en plantenleven. Deze periode zag ook het uitsterven van veel van deze levensvormen, waarschijnlijk veroorzaakt door een enorme Siberische vulkaanuitbarsting en daaropvolgende klimatologische veranderingen.
Mesozoïcum (252-66 miljoen jaar geleden)
Het Mesozoïcum (252-66 miljoen jaar geleden) tijdperk is verdeeld in drie perioden. Namelijk, dit zijn het Trias, Jurassic en Krijt. Dit was een tijd dat er een explosie was van de wereldwijde reptielenpopulatie. Grote dinosaurussen domineerden het landschap, en hun neven, vogels, verschenen ook voor het eerst en begonnen met vluchten naar de lucht. De eerste zoogdieren begonnen hun reizen op water of land. Het Mesozoïcum zag grote klimaat-, tektonische en evolutionaire veranderingen plaatsvinden. Het Pangea-supercontinent brak uit in verschillende landmassa's, die we in toenemende mate konden herkennen als de continenten van vandaag. Het klimaat wisselde van aanzienlijk heter dan vandaag tot koudere periodes. Dit tijdperk eindigde uiteindelijk met nog een massale uitsterving en de dominantie van de dinosauriërs eindigde.
Cenozoïcum (66 miljoen jaar geleden - Vandaag)
Het tijdperk van het cenozoïcum (66 miljoen jaar geleden - vandaag) is belangrijk omdat we in hetzelfde tijdperk leven. Continenten begonnen hun huidige posities te betreden. Het begin van dit tijdperk was een wereld van vogels, zoogdieren, amfibieën en reptielen. Het zag ook de tijd van terreurvogels, die vliegend maar toch enorm groot waren. Land en water hadden kleine en enorme zoogdieren die elk niveau van de steeds biologischer wordende ecologische voedselketens bezetten. Het Cenozoïcum had op een gegeven moment de uitbreiding van weelderige jungles gezien, en ging zo ver dat er een inbreuk plaatsvond die beide polen bereikte! Later verschenen gras en graslanden, die een essentiële voedingslocatie werden voor de toenemende overvloed aan grazende dieren. Uiteindelijk verschenen ook primaten, en deze evolueerden in apen en de mens.
