Eiland Coiba - Uniqe-plaatsen van Panama

Omschrijving

Voor de kust van het vasteland van Midden-Amerika in de Stille Oceaan, is er een groep van 38 eilanden waar de natuur nog steeds wordt bewaard in haar ongerepte vorm en natuurlijke hulpbronnen bloeien met minimale menselijke tussenkomst op deze eilanden. Het eiland Coiba is een van deze eilanden en maakt formeel deel uit van het district Montijo in de provincie Veraguas in Panama. Dit eiland, met een landoppervlakte van 503 vierkante kilometer, vormt samen met 37 andere eilanden het Coiba National Park, een UNESCO Werelderfgoedterrein met een totale oppervlakte van ongeveer 430.825 hectare.

Historische rol

Naar schatting 12.000 tot 18.000 jaar geleden dreef het eiland Coiba weg van het vasteland van Panama en de dieren en planten begonnen ook op hun eigen unieke manier op het eiland te evolueren. Later werd het eiland bewoond door de indianenstammen van Cancique tot de komst van de Spanjaarden in 1560, die begonnen de Indianen in grote aantallen uit te roeien en ze ook in de slavernijhandel te rekruteren. In 1919 werd een strafkolonie op het eiland gevestigd. De gevangenis op het eiland Coiba werd al snel een van de beruchtste gevangenissen van zijn tijd, die veel werd gevreesd voor de manier waarop de gevangenen in de gevangenis werden gestraft, gemarteld en gedood. Geschat wordt dat honderden mensen hun dood hebben ontmoet in de gevangenis die na de sluiting in 2004 als een spookachtige plaats begon te worden beschouwd. Een legende zegt zelfs dat een gevangenbewaarder die een gevangene achtervolgde en ontdekte dat het een geest was, ook stierf door zichzelf te doden. Na het stilleggen van de gevangenis werd het eiland een natuurreservaat en in 2005 werd het opgenomen als onderdeel van het Coiba National Park.

Moderne betekenis

Momenteel is het eiland Coiba een schatkamer van zeldzame en endemische soorten flora en fauna geconserveerd in hun ongerepte habitat in het park. Geen antropogene activiteiten, met uitzondering van het toerisme, zijn toegestaan ​​in het park. De Autoridad Nacional del Ambiente (ANAM) is momenteel begiftigd met de managementverantwoordelijkheden voor het park en alleen toeristen met vergunningen van ANAM mogen het park betreden. Het dichtstbijzijnde vastelandpunt van toegang tot het eiland is Santa Catalina, vanwaar een anderhalf uur durende boottocht toeristen naar Coiba brengt waar ze kunnen genieten van het eiland verkennen, duiken of vissen. De enige optie voor overnachting op het eiland is het ANAM Ranger Station.

Habitat en biodiversiteit

Het eiland Coiba heeft een rijke biodiversiteit met een grote verscheidenheid aan flora en fauna die in de ongestoorde habitat van het eiland wonen. Zowel regenwouden als mangrovebossen zijn op dit eiland aanwezig, met primaten zoals witte apen en brulapen, en de vogelfauna zoals de geschubde breasted kolibrie, de witkeellijster, de lans geschubde manakin, red-rumped spechten, koning gieren, en scharlaken ara's, evenals een aantal weekdieren, schaaldieren en ander getijdenzeeleven nabij de stranden van het eiland. Het eiland is ook beroemd om zijn hoge aantal endemische soorten zoals de endemische duif met bruine rug, de Coiba-spinetail, de huileraap uit Coiba en de Coiba-agouti . De zeeën rond het eiland doen het ook goed met het zeeleven, waaronder een van de grootste koraalriffen van de Pacifische kust van Noord- en Zuid-Amerika.

Milieurisico's en territoriale geschillen

Hoewel de territoriale soorten op het eiland Coiba goed worden beschermd met zeer weinig menselijke tussenkomst op het eiland en geen menselijke activiteiten met uitzondering van toerisme zijn toegestaan, zijn de zeeën rond het eiland niet zo veilig. De mariene soorten in de wateren van de Stille Oceaan rondom het eiland raken vaak verstrikt in vistuig, waardoor ze in grote aantallen sterven. Het is dus nodig om illegale en onverantwoordelijke vismethoden in de buurt van het eiland te beteugelen. Ongecontroleerd toerisme kan ook een negatieve invloed hebben op de heiligheid en vrede van het eiland en zijn soort en moet daarom onder strikte controle worden gehouden.