De verraderlijke skeletkust van Namibië

Wat is de skeletkust?

De skeletkust van Namibië heeft een zeer onheilspellende naam en met reden! Deze 976-mijl lange Atlantische kustlijn is bedekt met dierlijke skeletten en scheepswrak ruïnes, meer gelijkend op een kerkhof dan een strand. Dit deel van de kustlijn ligt aan de noordelijke rand van Namibië, net ten zuiden van de grens van Angola, tussen de rivieren Kunene en Swakop. De Skeleton Coast is door de Bosjesmannen en de 'Gates of Hell' door Portugese ontdekkingsreizigers ook wel de 'Land God Made in Anger' genoemd.

Waarom zoveel skeletten?

Waarom heeft dit specifieke strand zoveel skeletten en scheepswrakken? Het antwoord ligt in de zeestromingen die vlak voor de kust plaatsvinden. De Benguela-stroom voert zijn koude water omhoog vanaf Cape Point in het zuiden, botst tegen de warme lucht die voor de kust van de Namibische woestijn ligt. Deze extreme mix van temperaturen zorgt voor een zware mist die zowel het strand als de oceaan bedekt. Bovendien waaien sterke winden van land tot zee, wat resulteert in zware golven langs het strand. Deze omstandigheden kunnen het best worden omschreven als hard en vijandig; zij zijn verantwoordelijk voor het grote aantal scheepswrakken en kadavers aan wal.

Het leven op de skeletkust

Gezien het ongastvrije klimaat en de omstandigheden, kan men zich voorstellen dat het leven aan de skeletkust niet overvloedig is. Met een gemiddelde jaarlijkse regenval van 39 centimeter worden de planten die hier overleven, levend gehouden door het vocht van de mist. Insecten vertrouwen hier ook op de mist en op ontbindend plantaardig materiaal dat vanuit het binnenland het gebied in blaast. De Skeleton Coast bevindt zich in een nationaal park met een oppervlakte van 6.200 vierkante kilometer met dezelfde naam. Delen van het park die verder van het strand liggen, hebben enkele grotere dierenpopulaties, zoals giraffen, leeuwen, springbokken, zwarte neushoorns en bavianen. Deze dieren kunnen langs de rivier overleven, wat zorgt voor zoet water, vegetatie en een betrouwbare voedselbron.

Wrakken gevonden langs de kust van het skelet

Sommige van de wrakken langs de Skeleton Coast zijn meer bekend dan andere.

Een daarvan is de Eduard Bohlen, die in 1907 aan land ging. Dit schip is van Duitse oorsprong en ging van Swakopmund naar de Tafelbaai toen het zijn ondergang ontmoette. De Eduard Bohlen ligt op ongeveer 1.640 voet van de rand van het water. Bezoekers vragen zich vaak af hoe het schip het midden in de woestijn bereikte, maar de waarheid is dat het niet altijd zo ver van de oceaan is gelegen. In feite zijn de woestijnzanden na verloop van tijd om het schip heen geblazen, waardoor een breder stuk strand is ontstaan ​​en het lijkt alsof het schip in het midden van het zand is vergaan.

Een ander beroemd scheepswrak hier is de Dunedin Star, die in 1942 aan de grond liep. Dit schip droeg goederen voor de geallieerde troepen en 21 vluchtelingen die Londen ontvluchtten tijdens de Tweede Wereldoorlog. Op zijn koers kwam de Dunedin-ster in botsing met een obstakel onder water, waardoor de boot, de lading en de passagiers meer dan 1000 voet van de kust stranden. Dit incident veroorzaakte wat een zeer mislukte reddingsmissie zou worden. Er werden twee schepen gestuurd om de passagiers op te halen en leveringen af ​​te leveren. Zowel het gevechtsvliegtuig als de sleepboot vergaan tijdens hun pogingen. De overblijfselen van alle drie zijn nog steeds te zien vandaag.