Is de Kaspische Zee een zee of een meer?
5. Beschrijving
De Kaspische Zee, 's werelds grootste afgesloten binnenwaterlichaam met een oppervlakte van 386.400 vierkante kilometer en een zoutgehalte van 1, 2%, ligt tussen Europa en Azië. Vijf landen grenzen aan de Kaspische Zee. Namelijk, dit zijn Rusland en Azerbeidzjan in respectievelijk het noordwesten en het westen, Kazachstan en Turkmenistan in het noordoosten en zuidoosten, en Iran in het zuiden. Momenteel is een groot debat over de classificatie van de Kaspische Zee onderwerp van veel geopolitieke gesprekken. De geschiedenis van de Kaspische Zee, zoals het feit dat het ergens in de geologische tijdschaal verbonden was met de Zee van Azov en de Zwarte Zee en op dit moment nog steeds brak water heeft in sommige delen en golfachtige kenmerken produceert, leidt sommige naar uiteindelijk classificeren als een zee. Aan de andere kant, de huidige waarheden dat de Kaspische Zee aan alle kanten volledig aan zee grenst en dat het zoet water heeft naar de noordelijke delen ervan, vooral bij de monding van de Wolga, acht het gepast om de Kaspische Zee als een meer te classificeren. Hoewel blijkbaar deze classificatie niet allesbehalve een geografische correctie lijkt te zijn, is er een veel diepere implicatie voor de definitie van de status van de Kaspische Zee, die een aanzienlijke invloed kan hebben op de economie van de aangrenzende landen. Dergelijke feiten worden verderop in dit artikel uitgelegd.
4. Historische rol
Volgens geologische schattingen werd de Kaspische Zee ongeveer 30 miljoen jaar geleden gevormd en bereikte het zijn huidige niet-afgesloten land zo'n 5, 5 miljoen jaar geleden. De eerste mensen bevonden zich al in deze regio sinds 75.000 jaar geleden. Grote steden van oude beschavingen die opgroeiden langs de oevers van de Kaspische Zee waren onder meer Hyrcania, Atil en Tamisheh. De enorme natuurlijke rijkdommen van de regio lieten toe dat dergelijke oude beschavingen floreerden in de regio. Tegen de 16e eeuw was de aanwezigheid van rijke olie- en aardgasbronnen in het gebied rond de Kaspische Zee al bekend bij de Europeanen, hoewel dit minder belangrijk was in de tijd vóór de verbrandingsmotor. De 18e eeuw markeerde het begin van wetenschappelijke verkenningen van de Kaspische Zee, met name die uitgevoerd onder leiding van de Russische Tsaar, Peter I de Grote. In 1720 en opnieuw in 1731 werden de eerste grote wetenschappelijke rapporten over de zee gepubliceerd. De expedities in het begin van de 20e eeuw onder leiding van de Russische zoöloog Nikolai M. Knipovich, hebben geleid tot een verklaring voor de vele multidisciplinaire aspecten van de Kaspische Zee. Russische verkenningen en expedities naar de binnenzee gingen daarna in een snel tempo door tot het uiteenvallen en instorten van de Sovjetunie in 1991.
3. Moderne betekenis
Het stroomgebied van de Kaspische Zee, en met name de noordoostelijke delen, is een van de meest fossiele gebieden met verrijking van de wereld in termen van aanwezigheid van olie- en aardgasreserves. De zee heeft een potentieel deposito van olie en aardgas dat in staat is om bijna 79 miljard vaten olie en 7 triljoen kubieke meter aardgas te genereren. Olie wordt zowel uit putten die op het land zijn geboord als uit de zeebodem gewonnen. Mijnbouw en export van olie en aardgas zijn in grote mate gunstig voor de economieën van de landen aan de Kaspische Zee. Naast olie- en aardgasbronnen is de Kaspische Zee ook beroemd om zijn steurvispopulaties. Deze Kaspische steureieren worden gebruikt om enkele van de beste variëteiten van de wereldwijde delicatesse bekend als kaviaar te maken. Qua vis voor vlees betreft vier vijfde van de wereldwijde steurvangst steur die uit de Kaspische Zee is aangeland. De Kaspische Zee is ook een beroemde vakantieplek voor de mensen van de aangrenzende landen, evenals toeristen uit andere delen van de wereld. Vracht zoals aardolie, hout, granen en sulfaten worden ook vervoerd via de Kaspische Zee waterweg tussen de landen die over en rond de zee liggen.
2. Habitat en biodiversiteit
De uitgestrektheid van de Kaspische Zee wordt weerspiegeld in de klimaatverschillen in verschillende delen van de zee. Terwijl de noordelijke delen een gematigd landklimaat ervaren, heerst een subtropisch klimaat in de zuidelijke delen. Bovendien ervaart de oostelijke oever van de Kaspische Zee een woestijnklimaat. Hoewel de gemiddelde zomertemperaturen van noord tot zuid variëren van 24 tot 26 ° Celsius, vertonen de gemiddelde wintertemperaturen uitersten in het noordelijke deel, die rond de -10 ° Celsius liggen, terwijl ze in het zuiden rond een milde 10 ° Celsius blijven. De oostkust van het meer ervaart hogere temperaturen dan elders, met een maximum van 44 ° Celsius in de zomer. Ongeveer 500 planten en 850 diersoorten gedijen in de habitats van de Kaspische Zee. Kleine algen en diatomeeën vormen een groot percentage van de biomassa van de zee. Arctische zeehonden, mediterrane zeehonden en de endemische Kaspische zeehond, vissen zoals steur, snoek en haring, en krabben, tweekleppigen en zeepokken ook, bewonen alle de wateren van de Kaspische Zee.
1. Milieubedreigingen en territoriale geschillen
Hoewel ecologische en ecologische kwesties zoals overbevissing, kustverbranding, watervervuiling door olie- en aardgasboringen en industrieel afvalwater en schommelingen op zeespiegel als gevolg van klimaatverandering de Kaspische Zee blijven bedreigen, kunnen de bedreigingen van deze bronnen alleen worden aangepakt als de landen die hun water delen, werken met elkaar samen om dergelijke problemen op te lossen. Echter, territoriale geschillen rond het delen van de Kaspische Zee en zijn rijkdommen onder de aangrenzende landen maken het bijna onmogelijk om de zee te beschermen tegen dergelijke ernstige bedreigingen van het milieu. De landen aan de zeekust concurreren voortdurend met elkaar, of het nu gaat om toegang tot de zee om te vissen, het opvangen van olie- en aardgasbronnen, voor het gebruik van haar waterwegen om verbinding te maken met internationale wateren of anderszins. Hier wordt de classificatie van de Kaspische Zee als een meer of als een zee van vitaal belang. Als het als een meer wordt geclassificeerd, deelt elk van de vijf aangrenzende landen een vijfde deel van de totale inkomsten uit de exploitatie van de natuurlijke rijkdommen van het meer. Als het echter als een zee werd geclassificeerd, zouden landen zijn premies delen op basis van de lengte van de kustlijn van elk land langs de Kaspische Zee. Onder dergelijke omstandigheden zou Iran, met slechts 13% van de kustlijn van de Kaspische Zee, zware verliezen lijden. Momenteel blijft het ontbreken van een overeenkomst over de status van de Kaspische Zee verwarring en botsingen veroorzaken tussen landen als Iran en Azerbeidzjan, evenals tussen Azerbeidzjan en Turkmenistan, en er worden vrij veel verliezen op het leven en onroerend goed gemaakt naarmate de spanningen escaleren geweld en sabotage.
