Welk land gaf eerst vrouwen het recht om te stemmen?

Verrassend genoeg hebben vrouwen niet altijd het recht om te stemmen en een openbaar ambt te bekleden. Ontkenning van deze rechten is geworteld in de Atheense democratie waarin alleen mannen konden stemmen. Hoewel het betrekken van vrouwen bij het verkiezingsproces in de westerse wereld niet gebruikelijk was, hadden veel inheemse stammen sleutelposities voor vrouwen in bestuursorganen. De pogingen om te volbrengen waren lang en moeilijk; landen stemden over vele jaren stemgerechtigd, sommige lang vóór anderen. Elke plaats heeft zijn verhaal, en sommige zijn nogal verrassend. Deze lijst zal een blik werpen op de eerste landen om vrouwen het kiesrecht te geven, evenals een korte geschiedenis van de beweging.

De eerste landen om vrouwenkiesrecht te verlenen

Nieuw Zeeland

In 1893 werd Nieuw-Zeeland het eerste permanente en onafhankelijke land dat de kieswetten heeft overtreden. Hoewel de Corsicaanse Republiek, het eiland Pitcairn, het eiland Man en de Cook-eilanden alle vrouwen het recht gaven om vóór dit jaar te stemmen, waren deze handelingen tijdelijk aangezien deze landen werden gekoloniseerd en het recht om te stemmen verloren. In Nieuw-Zeeland verleende de mijlpaalwet vrouwen niet het recht om in het parlement te zetelen.

Australië

Negen jaar later volgde Australië het voorbeeld en verkoos ook een kieswet voor vrouwen, na de onafhankelijkheid van Groot-Brittannië. Deze wet trad in 1902 in werking en hoewel hij van toepassing was op alle vrouwen in het nieuwe land, werden inheemse vrouwen buitengesloten.

Finland

Finland was het eerste Europese land dat in 1906 toetrad tot de rijen van andere, meer progressieve landen. In die tijd heette het land het Groothertogdom Finland. Vrouwen hadden eerder stemrecht genoten, echter onder zowel Zweedse als Russische heerschappij. Wat uniek was aan de uitspraak uit 1906, is dat het vrouwen ook het recht gaf om voor het parlement te staan, het eerste land ter wereld dat dit deed.

Noorwegen

Noorwegen verleende in 1913 stemrecht aan vrouwen, hoewel mannen in de natie al sinds 1898 hadden gestemd. De kiesrechtbeweging hier werd geleid door Gina Krog en zij hielp mee een pioniersrol te spelen in 1901 waardoor sommige vrouwen konden stemmen. Deze vrouwen moeten een bepaald bedrag aan belastingen hebben betaald of zijn getrouwd met een man die hetzelfde bedrag heeft betaald. Niet tevreden, Gina Krog en andere vrouwen bleven vechten voor de komende 12 jaar.

Denemarken

Het Parlement in Denemarken begon in 1886 het vrouwenkiesrecht te bespreken, hoewel het recht zich beperkte tot belastingbetalende vrouwen die in Kopenhagen wonen. Vrouwen hier werden georganiseerd en vormden de Women's Suffrage Association, die openbare bijeenkomsten organiseerde om de rechten van vrouwen te bespreken en parlementaire kandidaten ondervroeg over hun opvattingen hierover. Denemarken gaf eindelijk het vrouwenstemrecht in 1915.

Armenië

Het jaar 1917 zag ingrijpende legaliseringsbewegingen ten gunste van vrouwenstemmen. Armenië kreeg vrouwenkiesrecht van de regerende Russische regering en passeerde later haar eigen wet in 1919. De definitieve Armeense wet liet toe om te stemmen en een openbaar ambt te bekleden.

Estland

Estland werd onafhankelijk in 1918, maar oefende al sinds 1917 gelijke stemrechten uit. De eerste parlementsverkiezingen werden gehouden in 1920 en twee vrouwen werden verkozen om te dienen. Dit jaar is hetzelfde jaar dat Letland vrouwen het recht gaf om te stemmen.

Rusland

Vrouwen hadden het moeilijk om het recht om te stemmen in Rusland te krijgen. Suffragisten organiseerden en verzamelden zich gedurende het jaar 1917 en hielden zelfs een mars van meer dan 40.000 aanwezigen. De regering gaf uiteindelijk afstand van en gaf vrouwen dezelfde stemrechten als mannen op 20 juni 1917.

Canada

Het laatste land op de lijst is Canada. Het voegt zich bij verschillende andere landen omdat het vrouwen in 1917 stemrecht heeft verleend. Alleen vrouwen die oorlogsweduwen waren of echtgenoten of zonen in oorlog hadden, konden stemmen. Overwegingen om dit recht uit te breiden waren gekoppeld aan de wens van de natie om een ​​"White Settler" -land te blijven. De regering geloofde dat door de politieke rechten uit te breiden naar blanke vrouwen, het land verder zou worden beschermd tegen raciale degeneratie. In mei 1918 kregen vrouwelijke burgers (inclusief inheemse vrouwen) het recht om te stemmen.

Het belang van het vrouwenkiesrecht

Het waarborgen van het recht om te stemmen was de eerste stap naar gelijkheid voor vrouwen. De meest fundamentele van de democratische rechten, stemmen, geeft een stem aan individuen en stelt hen in staat deel te nemen aan de acties van hun regering. De rechtsboven-beweging was meer dan dat; vrouwen gebruikten dit als een platform voor voortdurende maatschappelijke actie en hebben sindsdien bijgedragen aan blijvende verandering in hun gemeenschap.

Eerste 15 landen om vrouwenkiesrecht te verlenen

Rang	land	Jaarvrouwen kregen voor het eerst stemrecht
1	Corsicaanse Republiek (nu onderdeel van Frankrijk)	1755
2	Pitcairn Island	1838
3	Isle of Man	1881
4	Cook Eilanden	1893
5	Nieuw Zeeland	1893
6	Australië	1902
7	Finland	1906
8	Noorwegen	1913
9	Denemarken	1915
10	Armenië	1917
11	Estland	1917
12	Letland	1917
13	Nederland	1917
14	Rusland	1917
15	Canada	1917