Wat is vertrouwen Busting?

Wat is vertrouwen Busting?

Trust-busting is de manipulatie van een economie, uitgevoerd door overheden over de hele wereld, in een poging om monopolies en bedrijfsvertrouwen te voorkomen of te elimineren. Trusts zijn meestal grote conglomeraten die de titel kunnen bezitten of de activa van verschillende organisaties bezitten. Over het algemeen behoren deze organisaties tot hetzelfde type industrie. Vertrouwen kan gunstig zijn voor leden omdat het hen een groter deel van de markt biedt. Dit kan echter schadelijk zijn voor de economie.

Het afsluiten van monopolies binnen bepaalde markten bevordert vrije en onbeperkte concurrentie, wat gunstig is voor zowel de economie als de consumenten. Hoewel antitrustwetten en vertrouwenwekkende beleidsregels overal ter wereld voorkomen, wordt de term 'trust busting' meestal geassocieerd met het economische beleid van Theodore Roosevelt, de 26e president van de Verenigde Staten. Dit artikel belicht de oorsprong van 'trust busting', de negatieve economische gevolgen van monopolies en grote trusts, de praktijk van antitrustwetten over de hele wereld en de implementatie van trustbacing door de voormalige Amerikaanse president Roosevelt.

The Origin of Trust Busting

Trustbacing is geworteld in het mededingingsrecht, dat ook wel anti-monopoliewet of antitrustwetgeving wordt genoemd. Deze wetten stellen regeringen in staat economische concurrentiële activiteiten te reguleren en kunnen worden afgedwongen door zowel de publieke als de private sector. Verschillende economische theorieën proberen het belang van concurrentie binnen de markt uit te leggen. Neoklassieke theorie suggereert dat economieën met vrije concurrentie werken om de kwaliteit van leven in een samenleving te verbeteren.

Historici zijn van mening dat het mededingingsrecht voor het eerst werd toegepast door het Romeinse Rijk om een ​​eerlijke markt voor granenhandel te handhaven. Deze wet op graanbescherming verbood individuen om iets te doen om opzettelijk de graanprijs te manipuleren, zoals het kopen en opslaan van alle voorraad of het voorkomen dat zendingen de haven bereikten. Het mededingingsrecht bleef zich verspreiden over heel West-Europa en naar Engeland, waar het in de middeleeuwen werd uitgebreid.

In Engeland in de 15e eeuw werd handelsbeperking gewoonterecht. Deze wet maakte het voor elke persoon of rechtspersoon illegaal om een ​​handelsovereenkomst te sluiten of aan te gaan met de bedoeling de handelspraktijken van een andere persoon of entiteit te beperken. Terughoudendheid van het handelsverkeer common law wordt tegenwoordig erkend als de oorsprong van antitrustwetten. Canada werd het eerste land dat moderne wetgeving over antimonopoliewetten aan het einde van de 19e eeuw doorliep. Het jaar daarop passeerden de Verenigde Staten de Sherman Act van 1890, die werd beschouwd als een stap in de richting van het formaliseren van kwesties die vroeger bekend stonden als common law.

Waarom zijn Monopolies en Trusts een slechte zaak?

Monopolies, grote conglomeraten en bedrijfsvertrouwens kunnen ernstige negatieve gevolgen hebben voor de economische omgeving. Wanneer een enkele bedrijfstak wordt bestuurd door slechts één onderneming of bedrijf, hebben consumenten de neiging om te lijden. Dit grote marktaandeel betekent dat bedrijven hun prijzen kunnen verhogen zonder risico van concurrentie. Bovendien kunnen grote trusts of monopolies items van lagere kwaliteit aanbieden omdat het risico van een concurrent die iets beters aanbiedt, waarschijnlijk is. Deze praktijk verwijdert concurrentie van de markt.

Niet alle monopolies, conglomeraten en trusts van bedrijven nemen deel aan dit soort marktcontrole. Antitrustwetten, anti-monopoliewetten en trust-busting-beleid werken echter om alle grote organisaties die wel profijt hebben van hun grotere marktaandeel, te ontbinden. Regeringen hebben geprobeerd deze negatieve marktresultaten te voorkomen door bedrijfsgedrag nauwlettend te volgen. Sommige van de gedragingen die worden gezien als voordeel of een groter marktaandeel, omvatten: het opzettelijk handhaven van een lage productie van goederen; twee producten in één verkoop verpakken, waardoor marktkansen van concurrenten worden geëlimineerd; en weigeringen te leveren aan potentiële concurrenten.

Antitrustwetten over de hele wereld

Met moderne antitrustwetten in zowel Canada als de Verenigde Staten heeft dit juridische en economische concept zich over de hele wereld verspreid. Uit gegevens blijkt dat 111 landen sinds 2008 antitrustwetten hebben uitgevaardigd. Meer dan de helft van deze landen heeft deze wetten de afgelopen decennia alleen ingevoerd. Economen beweren dat deze snelle groei te danken is aan de oprichting van de Europese Unie en de val van de Sovjet-Unie. In Azië hebben deze wetten de economieën helpen ontwikkelen en uitbreiden.

Trust Busting en de Amerikaanse president Theodore Roosevelt

Hoewel de Verenigde Staten in 1890 officieel de Sherman-wet hadden aangenomen, werd de wet doorgaans niet door rechtbanken in het hele land ten uitvoer gelegd. In de meeste gevallen neigden rechters partij te kiezen bij bedrijven en bedrijven. Een bekend voorbeeld hiervan was duidelijk in de Amerikaanse Sugar Refining Company, die voor de rechter werd gebracht voor het controleren van ongeveer 98% van de Amerikaanse suikerverkoop. In 1895, slechts 5 jaar na het passeren van de Sherman Act, oordeelden Amerikaanse rechtbanken in het voordeel van de Amerikaanse Sugar Refining Company en weigerden haar greep op de industrie te ontbinden.

Toen Theodore Roosevelt in 1901 aantrad, veranderde dat echter allemaal. In 1902 herleefde Roosevelt de Sherman Act door een rechtszaak aan te spannen tegen de Northern Securities Company, een spoorwegmaatschappij die de volgende bedrijven controleerde: Great Northern Railway; Northern Pacific Railway; en de Chicago, Burlington en Quincy Railroad. De beslissing van de rechtbank zorgde ervoor dat het conglomeraat ontbond. In 1903 werkte hij nauw samen met het Congres om de Wet Elkins op te zetten, waardoor het illegaal werd voor spoorwegmaatschappijen om kortingen te geven aan grote landbouwbedrijven. Deze kortingen maakten het voor kleinere landbouwbedrijven moeilijk om deel te nemen aan spoorwegdiensten en de handeling diende om die toegang over de hele linie gelijkwaardiger te maken. In hetzelfde jaar zette voormalig president Roosevelt ook de Expediting Act voort. Toen de wet legaal werd gemaakt, werkte het om verschillende grote trusts te doorbreken die de markt hadden gemanipuleerd en, volgens Roosevelt, voordeel te halen uit consumenten door de prijzen zonder grenzen te verhogen. De trusts die werden gepakt als gevolg van deze wet omvatten: staal, spoorweg, olie en vleesverwerking.

In de eerste 7 jaar van zijn presidentschap, drong Theodore Roosevelt voortdurend aan op vertrouwensbeleid en rechterlijke uitspraken. Hij bracht in die tijd ten minste 43 trusts voor de rechtbank. Toen hij niet druk bezig was met pogingen tot vertrouwen, was voormalig president Roosevelt druk bezig om te zorgen dat grote trusts en conglomeraties niet opnieuw konden worden opgericht. In 1903 werkte hij bijvoorbeeld aan de oprichting van het Bureau of Corporations, dat belast was met het beheren en onderzoeken van bedrijven die deelnamen aan de interstatelijke handel. President Theodore Roosevelt wordt vaak aangeduid als 'The Trust Buster' als erkenning voor zijn politieke inspanningen.