Wat is de Holarctic?

Het Holarctische gebied behoort tot de zes belangrijkste regio's in de wereld die zijn geclassificeerd op basis van het kenmerk van het dierenleven. Het omvat de meeste habitats op het noordelijk halfrond. Het omvat alle niet-tropengebieden in Europa en Azië, Noord-Amerika, ten zuiden van de Mexicaanse woestijnregio en Afrika ten noorden van de Sahara. De regio is verdeeld in subregio's Nearctic (Nieuwe Wereld) en Palearctische regio's (Oude Wereld). In de Nearctic en Palearctic-gebieden zijn verschillende soorten gemeenschappelijk. De vegetatiedivisies die grofweg overeenkomen met de regio zijn de Paleotropical en Boreal koninkrijken. De planten en dieren in de regio omvatten een grote verscheidenheid aan amfibieën, vissen, zoogdieren, vogels en reptielen.

Major Ecosystem

Het Holarctische gebied bestaat uit verschillende ecosystemen met het type ecosysteem dat in een bepaald gebied bestaat, afhankelijk van de lokale geografie en geografische breedte. Toendra-cirkels zijn te vinden rond de Noordelijke IJszee in het hoge noorden. De grond eronder is permafrost die het hele jaar door bevroren is. De ongunstige omstandigheden maken de groei van planten moeilijk, wat betekent dat slechts een paar planten in de regio kunnen overleven. Het Boreale bosgebied ligt ten zuiden van de toendra en strekt zich uit over Eurazië en Noord-Amerika. Het gebied heeft voornamelijk naaldbomen. Het ecosysteem ten zuiden van het Boreale bos is meer divers dan in een andere regio, en ze omvatten het gematigde woud dat bestaat uit loofbomen, terwijl andere worden bedekt door gematigd grasland. Het zuidelijkste deel van de Holarctica reikt de woestijn in, een gebied dat bestaat uit dieren en planten die zijn aangepast aan droge omstandigheden.

Oorsprong

De noordelijke delen van de Holarctische wateren zijn het resultaat van een gedeelde glaciale activiteit. De gebieden werden beïnvloed door de verschillende effecten van glaciations in de Pleistoceen-periode. IJskappen namen in grootte toe en doorkruisten het land om de topografie opnieuw vorm te geven. Soorten die in de ijstijd overleefden, leefden in refugia (kleinere delen van de regio die een gunstig klimaat hadden dankzij lokale geografie). De refugia waren hoogstwaarschijnlijk in de zuidelijke regio's, maar sommige paleontologische en genetische gegevens suggereren dat er in het noorden refugia-gebieden waren. De refugia werd de bron van planten- en dierenpopulatie tijdens de interglaciale perioden. Na de recessie van de gletsjers verspreidden dieren en planten zich snel in het nieuw beschikbare land. De verschillende taxa reageerden anders op de veranderende milieuomstandigheden. Een van de grootste factoren die hebben bijgedragen aan de continuïteit van het Holarctische ecosysteem, is de Bering Land-brug die beweging over verschillende continenten mogelijk maakte. De overeenkomst in sommige soorten in de Palearctic en Nearctic is het gevolg van de uitwisselingen die plaatsvonden over de Bering Land-brug. De bewegingen waren echter beperkt tot grotere soorten die de kou konden verdragen.

Soorten in de regio

Er zijn verschillende diersoorten die over de hele wereld worden gevonden in Holarctische gebieden, en ze omvatten, eland, rode vos, bruine beer, veelvraat, steenarend, bruine beer en kariboe. De Holarctic is een uitgestrekt gebied en wordt beïnvloed door milieu-uitdagingen. Enkele van de belangrijkste bedreigingen zijn habitatfragmentatie en het broeikaseffect.