Waarom is Tornado Alley zo vatbaar voor Tornado's?

Het hele proces gebeurt snel.

Binnen een paar minuten verandert het ogenschijnlijk rustige weer in een hemel die gedomineerd wordt door draaiende stormen. Zware regen hult de zon en maakt de lucht zwart. Hagelvorming binnen de storm fungeren als prisma's die een reeks kleuren produceren, zoals turkoois, groen of paars. Intense bliksemschichten, vijf keer heter dan de zon, komen tevoorschijn uit de onderbuik van stormen, aangevuld met buitengewoon luide donder die ramen en doofheidoren rammelt. Gegroefde wolken, vergelijkbaar met een omgekeerde bruidstaart, bieden een visuele manifestatie van de rotatie van de storm.

En dan, als een vinger die opduikt in de richting van de grond, komt een tornado naar beneden.

Wat is een Tornado?

Een tornado is een centrum met lage druk dat zich uitstrekt van de grond tot de wolkenbasis. Net als bij een badafvoer zuigen tornado's vanuit alle richtingen lucht in het midden. De lucht draait als een wervelende werveling, stijgt op in de ouder onweersbui en omhoog in de lucht.

Tornado's komen in vele maten, vormen en intensiteiten aan. De overgrote meerderheid - ruwweg 75% - van de tornado's is zwak bij winden van minder dan 110 mph (180 km / u). Gewelddadige tornado's met winden van meer dan 200 km / u zien er echter vaak breder uit dan ze lang zijn.

Sommigen draaien in feite zo fel dat men vaak geen waarneembare tornadische kenmerken kan detecteren. In plaats daarvan daalt de supercell in wezen rechtstreeks op de grond. Het enige dat te zien is, is een zwarte muur van vuil en puin, met flitsen afkomstig van versnipperd hoogspanningslijnen en transformatoren die visuele aanwijzingen geven over waar de sterkste vortex zich bevindt.

Gewelddadige tornado's vormen minder dan 2% van het totaal, maar veroorzaken 65-70% van alle tornadododen in de VS (sinds 1950).

Waar vinden de meeste Tornado's plaats?

Tornado's kunnen voorkomen overal waar onweersbuien frequent kunnen voorkomen, zoals Australië, Bangladesh, Canada, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk, maar de meeste komen voor in de Verenigde Staten. De Verenigde Staten, met meer dan 1.200 tornado's per jaar, hebben de meest productieve supercell en tornadische omgeving ter wereld.

De meeste tornado's vinden plaats in het lange tornado-seizoen dat is gevonden in de Great Plains-regio van maart tot juni - de beruchte 'tornado-steeg'. In dit gebied worden stormen veroorzaakt wanneer droge koude lucht die vanuit het zuiden vanuit Canada beweegt, warme vochtige lucht ontmoet die ten noorden van de Golf reist van Mexico. Heel vaak zijn die tornado's groot en gewelddadig. De VS hebben sinds 1950 ruim 600 EF4 (wind van meer dan 165 mph / 267 km / uur) en 60 EF-5 (wind van meer dan 200 mph / 322 km per uur) tornado's gehad, veel meer dan waar dan ook.

Waar is Tornado Alley?

"Tornado alley" is een informele term die wordt gebruikt om delen van de Verenigde Staten (en in sommige gevallen Canada) te beschrijven, waar tornado's het meest waarschijnlijk voorkomen. De staten die over het algemeen worden beschouwd als onderdeel van de tornado-steeg zijn Texas, Oklahoma, Kansas, Iowa, South Dakota, Illinois, Missouri, Nebraska, Colorado, North Dakota en Minnesota. Soms wordt de grens verhoogd om Michigan en delen van Zuid-Canada te omvatten.

Waarom is Tornado Alley zo gevoelig voor Tornado's?

De Great Plains bestaat aan de zuidkant van een continent dat zich uitstrekt van het noordpoolgebied tot de tropen. De grote landmassa fungeert als snelweg die dichte polaire lucht naar het zuiden transporteert. Omdat er geen zuidelijk gebergte is, kunt u ook warme, bevochtigde lucht uit de Golf van Mexico en de Caribische Zee, uniek gelegen ten zuidoosten van de vlaktes, ongehinderd doorgaan in de richting van de oprukkende koude lucht.

Ondertussen komt de lucht vanuit het westen van de tornadosteeg oorspronkelijk uit de Rocky Mountains. De droge berglucht glijdt van de hellingen naar beneden en duwt oostwaarts de Great Plains binnen, wat de 'dryline' vormt. De lucht aan de westkant lijkt op verschroeide woestijnlucht en bevat vaak grote delen stofblaas. Aan de oostkant van de drooglijn is er voldoende warme, vochtige lucht die doet denken aan een moerassige kustlijn.

Dit zijn ideale omstandigheden voor de stormen.

Waarom zijn de botsingen van luchtmassa's aanzienlijk?

Botsende luchtmassa's binnen de tornado-steeg zorgen voor uitzonderlijke omstandigheden die krachtig stijgende lucht mogelijk maken, wat essentieel is voor onweer. Stormen in de Great Plains bereiken regelmatig 10 mijl (16 kilometer) naar de hemel vanwege deze omstandigheden:

Winden die verschillende luchtmassa's samen duwen komen samen in een tornado-steegje. Botsende lucht, bekend als fronten, kan nergens heen, daarom stijgen ze op.
Wanneer tropische lucht naar boven wordt geduwd, ontmoet het van nature koelere lucht (vandaar bergen met sneeuwtoppen). Als een heteluchtballon stijgt de warme lucht vrijelijk op.
De botsing van luchtmassa's komt enkele duizenden meters in de atmosfeer voor, en voedt een rivier met hoge snelheidswind die in het algemeen van west naar oost over een tornado-steeg beweegt. Deze rivier van lucht, of jetstream, absorbeert opstijgende lucht van het oppervlak en verspreidt het naar beneden als een goed ontworpen atmosferische motor.
Zon bakt de grond in de hoge delen ten westen van de vlaktes, met name het vlakke Colorado-plateau. Westerse winden transporteren deze droge, zonovergoten lucht oostwaarts over de vlaktes. Vanwege de snelle hoogteafname is de stabiele lucht echter ongeveer 10.000 voet (3.000 meter) hoog. Dit onderdrukt stormen totdat de borrelende lucht eronder doorbreekt op het meest explosieve punt, analoog aan een deksel dat een kookpot met water afblaast.

Hoe worden onweersbuien Supercells?

Hoe hoger de storm in de lucht reikt, hoe gemakkelijker het is voor een storm om toegang te krijgen tot steeds snellere jetstream-wind. De westelijke jetstroom slingert de zuidoostelijke oppervlaktewinden die uitmonden in de Great Plains. De hogere windsnelheden en richtingveranderingen creëren een onzichtbare, horizontale draaiing die stormen beïnvloedt.

De energetisch opkomende lucht van de storm kantelt de horizontale spin in een verticale richting en veroorzaakt zo een roterende onweersbui.

Wat is de oorzaak van een tornado?

Ondanks eindeloos onderzoek begrijpen tornado-wetenschappers de tornado-genese nog steeds niet goed. Het National Severe Storms Laboratory (NSSL) in Norman, Oklahoma, stelt dat veldobservaties tornado's verbinden met stormen die sterke temperatuurverschillen vertonen langs gebieden met zware neerslag. Lucht in die gebieden stroomt dan in het circulatiecentrum van de storm.

Echter, volgens NSSL, "Mathematische modelleringsstudies van tornado-vorming geven ook aan dat het kan gebeuren zonder dergelijke temperatuurpatronen; en in feite werd er zeer weinig temperatuurvariatie waargenomen in de buurt van [de Moore, Oklahoma tornado van] 3 mei 1999. We hebben nog veel werk te doen. "

Tornado-onderzoek is ongetwijfeld een gevaarlijk bedrijf. In 2013 vond de grootste gedocumenteerde tornado - 2, 6 mijl breed - plaats net buiten El Reno, Oklahoma en nam het leven van gerespecteerde wetenschapper en stormjager, Tim Samaras. Zijn dood zorgde voor een sombere herinnering aan het gevaar van supercells en tornado's, zelfs voor degenen die hun leven wijden aan het begrijpen ervan.

Ondanks het gevaar vatten stormjagers en stormonderzoekers elk voorjaar de tornado-steeg in op zoek naar de woede van de natuur. De buitengewone geografische nuances die de tornado-steeg omvatten, bieden ogenschijnlijk stormjagers met hun eigen onweersbuerspeelplaats.

Waar komen Tornado's het meeste voor?

De locatie van NSSL in het centrum van Oklahoma is geen toeval - dat is het hart van de tornado-steeg. Onlangs leek het epicentrum van het tornado-universum Moore, Oklahoma. Ondanks het kleine formaat (22 vierkante mijl) zijn er sinds 1950 12 tornado's door de stad getrokken, waaronder vijf significante tornado's sinds 1998, en twee van hen EF-5 met windkracht van meer dan 200 km / u (321 km / uur). De meest verwoestende tornado van Moore vond plaats op 3 mei 1999. Bij winden van meer dan 300 mph (48 mph) maakte de twister de stad plat en doodde 42 mensen. Die storm vond plaats gedurende een week waarin 152 wervelstormen plaatsvonden, waarbij 50 mensen om het leven kwamen en $ 1, 4 miljard dollar aan schade werd veroorzaakt.

Het ongeluk van Moore gaat zelfs door. Een andere EF-5 tornado vond plaats in Moore in 2013, waarbij 24. werd vermoord. Dit jaar draaide op 25 maart een EF-2 tornado (wind 111 - 135 mph) door de stad met 2, 75-inch diameter hagel (7 cm). Gelukkig heeft de meest recente tornado de levens van die in Moore gespaard.

In de afgelopen jaren zijn veel Amerikaanse steden buiten Oklahoma ook genivelleerd door tornado's, zoals Spencer, South Dakota in 1998 (6 doden), Greensburg, Kansas in 2007 (11 doden) en zowel Joplin, Missouri als Tuscaloosa-Birmingham, Alabama in 2011 (respectievelijk 158 en 64 dodelijke slachtoffers).

In tegenstelling tot nergens biedt de unieke combinatie van breedtestand, onderscheidende topografie en wisselende luchtmassa's de Verenigde Staten, met name de Great Plains, met 's werelds rijpste omgeving voor tornado's. Net als elke goede oogst, tornado-seizoen arriveert elke lente en zomer in de Great Plains en dat is waarom het de naam "tornado steegje" oogst.