Prairie Dog: Animals Of North America
Fysieke beschrijving
De prairiehond is een dagelijk, gravend knaagdier dat in de prairies en de open weiden van westelijk Noord-Amerika verblijft. Er zijn vijf soorten prairiehonden, waarvan de meest bevolkte de zwartstaartprairiehond is. Als volwassenen zijn ze bijna 30 centimeter groot en hun grootte is ongeveer de helft van die van een konijn. Het is vaak hun bruine kleur en molligheid die als hun meest onderscheidende kenmerken worden beschouwd. Ze hebben over het algemeen brede, ronde hoofden, behaarde staarten en gedrongen poten. Maar hun naam is een verkeerde benaming, omdat ze helemaal geen familie van honden zijn. In plaats daarvan zijn het grondeekhoorns, met slechts een kleine, oppervlakkige gelijkenis met kleine, mollige hondjes.
Dieet
Als dagelijkse wezens komen prairiehonden gedurende de dag uit hun holen en foerageren ze tot de schemering. Ze zijn herbivoor en hun diëten omvatten veel inheemse planten uit de Great Plains. Onder hun nietjes zijn verschillende soorten grassen, wortels, zaden, forbs (bloeiende planten) en bloesems. Het is ook bekend dat ze insecten soms in hun dieet opnemen. Hun waterinname komt volledig van het vocht in het voedsel dat ze consumeren, dus toegang tot waterbronnen is geen grote zorg. Ze zijn echter ook een voedselbron voor veel vleesetende dieren, waaronder adelaars, coyotes, fretten, dassen en slangen.
Habitat en bereik
Prairiehonden zijn te vinden in het grootste deel van het noordwesten van Mexico, de westelijke Verenigde Staten en het zuidwesten van Canada, met name in de dunne lagen droge vlaktes die zich uitstrekken van centraal Texas tot Canada. Hun woningen bestaan uit diepe, trechtervormige holen onder de grond die meestal een diameter hebben van ongeveer 3, 14 inch (8 centimeter). Ze leven het liefst op grasvelden met kort gras en vermijden gebieden die zwaar bossig zijn of hoog gras hebben. De populatie prairiehonden was ooit uitgebreid, met een nummering in de honderden miljoenen. Echter, zoals veel van de Great Plains is geconverteerd als gevolg van veeteelt en landbouwproducten, zijn de prairiehondenpopulaties grotendeels ontheemd geraakt. Als gevolg hiervan is hun bevolking in de afgelopen vijf decennia met meer dan 95% afgenomen, waardoor hun aantal is teruggelopen tot tussen de geschatte 10 en 20 miljoen.
Gedrag
Een van de meest fascinerende eigenschappen van de prairiehond is hun kolonievorming. Het zijn sociale dieren die leven in grote, complexe webben van tunnels, die duizenden leden kunnen huisvesten en vele kilometers in alle richtingen kunnen omvatten. De kolonies zijn behoorlijk opvallend, omdat deze wezens systematisch alle oppervlakgrassen trimmen die hun eigen lengte overschrijden. De prairiehond is een zeer sociaal dier en woont in koloniën in aaneengesloten, territoriale gezinsgroepen die 'coteries' worden genoemd. De coteries hebben vaak ongeveer zeventig ingangen in het hol en bevatten meestal drie tot vier volwassen vrouwtjes en een volwassen fokvolwassen man. Bovendien maken ze gebruik van een geavanceerd communicatiesysteem met gevarieerde waarschuwingsborden, die elk een ander type roofdier signaleren.
weergave
Prairiehonden copuleren ondergronds en paren meestal eind januari. Ze hebben een draagtijd van 28 tot 32 dagen. Binnen een bepaald jaar zal een vrouwelijke prairiehond een nest baren dat gemiddeld 3 tot 4 pups bevat. Tijdens de hitte kan een vrouwelijke prairiehond in vijf uur paren met maximaal vijf verschillende mannetjes, waardoor de pups uit hetzelfde nest met verschillende vaders blijven. Kort nadat ze een oervrouw vrouwtje hebben besnuffeld en vlak voordat ze met haar copuleert, produceren mannelijke prairiehonden een unieke paringsroep, die wordt beschouwd als de enige beste indicator dat een vrouw krols is. Hoewel hun paringsoproepen vergelijkbaar kunnen klinken als hun roofdier-oproepen, bevatten de eerste minder blaffen per minuut en zijn ze minder intens.
