Napoleon III - Wereldleiders in de geschiedenis
5. Het vroege leven
Louis Napoleon, bekend als Napoleon III, werd geboren op 21 april 1808 in Parijs. Hij was de neef van Napoleon Bonaparte (Napoleon I) en daarom was hij zelf in ballingschap na 1815, na het einde van Napoleon I's heerschappij. Zijn vader, de jongere broer van Napoleon I, was in het begin van de 19e eeuw al enkele jaren koning van Holland. Hij groeide op in Zwitserland met zijn moeder naast hem. Hij vestigde zich vervolgens in Italië en raakte gefascineerd door geschiedenis en nationale vrijheid, wat zijn verlangen om de troon van zijn eigen land terug te winnen, verder teweegbracht. Terwijl hij in Italië was, voegde hij zich bij de Carbonari, een revolutionaire groep die zich verzette tegen pauselijke en Oostenrijkse controle over het land. Hij vluchtte uit Italië toen de troepen in 1831 revolutionaire activiteiten begonnen te ondermijnen. Hij stierf bijna tijdens de ontsnapping en werd gered door de Oostenrijkse troepen.
4. Verhoog je kracht
Louis Napoleon beschouwde zichzelf als de rechtmatige erfgenaam van de Franse troon nadat zijn neef, de hertog van Reichstadt, de enige zoon van Napoleon I, in 1832 stierf. Hij hield zich bezig met militaire training en studies van economie en sociale problemen om zich voor te bereiden op de troon . Zijn staatsgreep mislukte in 1836 en hij werd verbannen naar de VS en vestigde zich later in Engeland. Tegelijkertijd werd hij toegewijd aan het schrijven en probeerde hij het bonapartisme om te vormen tot een politieke ideologie en stelde hij zichzelf voor als de beste persoon om het te bevorderen. Zijn kans kwam uiteindelijk toen de revolutie uitbrak in 1848. De verkiezing voor het presidentschap van de Tweede Republiek werd gehouden in 1848 en Lodewijk Napoleon won in een aardverschuivingsoverwinning. Ontevreden over de term beperkingen van het Franse voorzitterschap, greep hij de dictatoriale macht in 1851 en kroonde zichzelf als keizer Napoleon III in 1852. Hiermee beëindigde hij effectief de Franse Tweede Republiek en startte het Tweede Franse Rijk.
3. Bijdragen
Als president op een chaotische tijd nam Napoleon III een reeks wederopbouwprogramma's en hervormingen door die het gemoderniseerde Frankrijk moderniseerden en de internationale status van Frankrijk bevestigden. In het domein van binnenlands beleid moderniseerde hij het banksysteem, promootte openbare werken, bevorderde de bouw van cruciale industrieën en verbeterde de Franse landbouwpraktijken. Hij verlaagde ook de prijzen voor producten die nodig zijn om te voorzien in de basisbehoeften van mensen en zorgde voor een hygiënische behuizing voor werknemers. Dit beleid verbeterde de elementaire levensomstandigheden objectief en liet tegelijkertijd Frankrijk uitgroeien tot een meer gemoderniseerd land. Internationaal vormde hij een alliantie met Groot-Brittannië om de uitbreiding van Rusland naar Europa te stoppen, en verhoogde de Franse invloed in Europa, die culmineerde in de Vredesconferentie van Parijs van 1856, in het proces om Europa te hervormen.
2. Uitdagingen
Ondanks de vele positieve veranderingen die plaatsvonden tijdens het bewind van Napoleon III, waren er ook veel uitdagingen waar hij moeite mee had. Een verslechtering van de economie veroorzaakte opstanden onder de midden- en arbeidersklasse-volkeren. Daarna voegden ze zich bij de katholieken, die niet gelukkig waren met de verminderde invloed van het katholicisme onder Napoleon, om een sterke oppositionele macht tegen hem te worden. De handelaren waren ook ontevreden omdat hij de tarieven voor Britse producten had verlaagd en zo de concurrentiepositie van Franse goederen had verminderd. Ondertussen was het tijdens het bewind van Napoleon III dat het Duitse koninkrijk Pruisen begon op te komen als grotere wereldmacht. Frankrijk verloor in de Frans-Pruisische oorlog, en Napoleon III zelf werd in 1870 door de Duitsers gevangengenomen. De Derde Republiek werd voortaan afgekondigd en de Franse monarchie afgeschaft, en hij zou daarna in Engeland wonen tot de tijd van zijn dood.
1. Dood en erfenis
Napoleon III stierf op 9 januari 1873 in Chislehurst, Londen, Engeland na een operatie om blaasstenen te extraheren. Hij wordt herinnerd als een van de meest gecompliceerde en zeer controversiële figuren in de geschiedenis. Aan de ene kant erkennen mensen de positieve invloeden van zijn hervormingen, met name op sociaal beleid en economisch beleid, voor de gewone Fransen. Aan de andere kant wordt hij echter vaak gezien als een dictator die onwettig macht heeft misbruikt en de ontwikkeling van democratie en volkssoevereiniteit in het moderne Frankrijk heeft voorkomen. Hij is ook bekritiseerd omdat hij agressief en oorlogszuchtig is. Verder zijn zijn geschriften en persoonlijke beschouwingen over politiek interessante producten van zijn levenservaring, die inzicht blijven verschaffen in de sociaal-economische en politieke sferen van zijn tijd.
