First Battle of Bull Run: The American Civil War
Achtergrond
De eerste slag om Bull Run werd op 21 juli 1861 in Virginia nabij Manassas gevochten, die op zeer korte afstand van de Amerikaanse hoofdstad in Washington, DC ligt. De strijd wordt ook "First Manassas" genoemd en was de eerste van de Amerikaanse Burgeroorlog. grote strijd. Tegen juli 1861 werd president Lincoln meer en meer gedwongen om een einde te maken aan deze zuidelijke opstand. Brigadegeneraal Irwin McDowell, die toen het bevel voerde over troepen van de Unie, samengesteld door duizenden vrijwilligers in Noord-Virginia, kreeg de opdracht om nabijgelegen troepen van de Confederatie aan te vallen, ondanks het feit dat zijn leger niet volledig voorbereid was op gewapende conflicten. President Lincoln voerde aan dat de Geconfedereerde strijdkrachten nog meer amateur-soldaten hadden en dat de overwinning gemakkelijk genoeg moest zijn om langs te komen.
Tegengestelde krachten
De strijd werd gevoerd tussen de Verenigde Staten (Union) en de Geconfedereerde Staten (Zuidelijken). Brigadegeneraal Irwin McDowell was de commandant van het leger van de Unie. Hij werd gesteund door generaal-majoor Robert Patterson, wiens leger van 18.000 mannen de Verbonden versterkingen van brigadegeneraal Joseph E. Johnston in dienst nam om hen te beletten lid te worden van het grotere Verbonden leger van brigadegeneraal PGT Beauregard. Beauregard had de leiding over een Zuidelijk leger van meer dan 20.000 soldaten die nabij Manassas Junction in Virginia kampeerden. Johnston had de leiding over ongeveer 11.000 soldaten in de Shenandoah-vallei. De twee partijen hadden elk een totale troepenaanvoer van ongeveer 35.000 soldaten, dus ongeveer 70.000 mensen waren direct betrokken.
Het gevecht
Op 21 juli 1861 begonnen Irwin McDowell en zijn leger te marcheren richting Bull Run en de Union Force trof de Geconfedereerde troepen nabij Manassas Junction. Aanvankelijk wist het leger van de Unie de Zuidelijke troepen terug te duwen over de Turnpike van Warrington en over Henry House Hill. Confederale versterkingen van zowel Beauregard als Johnston kwamen echter snel binnen. Tegen de middag hadden beide partijen bijna gelijke aantallen soldaten gereed en begonnen de twee legers aanvallen en tegenaanvallen op elkaar. De Confederatie slaagden erin om vooruitgang te boeken nadat er nog meer versterkende troepen arriveerden. De strijdkrachten van de Unie vonden zichzelf terug en begonnen chaotisch terug te stappen naar Washington DC
resultaten
De Zuidelijken wonnen de strijd om verschillende redenen. Ten eerste was de strategie van McDowell te gecompliceerd, omdat er een reeks complexe synchronisaties nodig was waarvoor het leger van de Unie niet was opgeleid. Ten tweede had het leger van de Unie herhaaldelijk vertragingen opgelopen tijdens hun mars, waardoor de bondgenoten ruimschoots de tijd en de gelegenheid kregen om zich voor te bereiden en effectief te scouten. Ten derde baseerde het actieplan zich erop dat Patterson voortdurend de versterkingen van Johnston in dienst nam, wat hij niet deed. Ten slotte was kapitein Thomas Jordan van de Confederatie eens een kapitein van de Unie en gebruikte hij zijn verbinding om Rose Greenhow als een spion in zijn dienst te gebruiken. Beauregard ontving een geheime boodschap van Greenhow over de militaire bewegingen en gevechtsplannen van McDowell, wat bijzonder nuttig bleek. Al met al zijn 460 Union-soldaten gedood, 1124 mensen gewond geraakt en 1.312 personen zijn gevangen genomen of vermist. Aan de andere kant van de frontlinie werden 387 confederale rebellen gedood, 1.582 gewonden en 13 gingen verloren.
Betekenis en erfenis
Dit was de eerste grote strijd in de reeks bloedige confrontaties die de Amerikaanse Burgeroorlog tussen de Unie en de Confederatie kenmerkte. Ondanks hun positieve uitslag in dit vroege gevecht, bleef het Zuidelijke leger erg ongeorganiseerd goed na het winnen van de eerste slag. De strijd gaf de Unie een oproep tot wapens, en niet om de ernst van de Zuidelijke rebellie te onderschatten. Dit leidde ertoe dat de vakbond waakzamer was en beter voorbereid op de volgende veldslagen. Irwin McDowell werd vervangen door George B. McClellan, die het leger van de Unie trainde en reorganiseerde en het tot een meer gedisciplineerde macht maakte. Dit hielp de Unie uiteindelijk bij het winnen van de algemene Amerikaanse Burgeroorlog, hoewel de Unie in 1862 opnieuw te lijden zou hebben gehad op Bull Run (Manassas). De site werd onderhouden door de National Park Service als het Manassas National Battlefield Park in Prince William County, Virginia sinds 1940.
