De Koerdische bevolking - culturen over de hele wereld

Omschrijving

Het Koerdische volk verwijst naar een etnische groep in het Midden-Oosten. Ze vormen een inheemse bevolking die het Mesopotamische gebied bezet dat de grenzen van Turkije, Syrië, Irak en Armenië overspant. Hoewel de Koerden een gemengde groep zijn die verschillende religies en geloofsbelijdenissen beoefent, beoefent het grootste deel van de bevolking van de Koerden de soennitische islam. De Koerden spreken de Koerdische taal, die is erkend als een van de officiële talen van Irak, en dient als een regionale taal in zowel Iran als Armenië, waar het slechts een minderheidsstatus heeft. Tijdens het begin van de 20e eeuw probeerden de Koerden een afzonderlijk land, Koerdistan, op te richten voor hun eigen gemeenschap. Het zag er hoopvol uit na de Eerste Wereldoorlog, vooral toen in 1920 een voorziening voor een door de Koerden geregeerde staat was opgenomen in het Verdrag van Sevres. Dergelijke hoop was echter slechts van korte duur, want toen het Verdrag van Lausanne de grenzen van Turkije verlegde in 1923, liet het de mogelijkheid van de vorming van een onafhankelijke Koerdische staat volledig buiten beschouwing.

architectuur

Traditionele Koerdische dorpshuizen zijn eenvoudig en klein, vaak opgetrokken uit lemen muren en houten daken. Niettemin zijn de uitgestrekte Koerdische architectuur niet beperkt tot dergelijke gewone huizen, en worden ze in feite geassocieerd met een aantal prachtige technische meesterwerken. De Dicle-brug is een voorbeeld van een vroege Koerdische constructie die gebouwd werd over de Tigris-rivier in 1065 na Christus op bevel van een oude Koerdische heerser. In de 12e en 13e eeuw werden enkele beroemde Koerdische architectonische wonderen geconceptualiseerd en gebouwd, die vorm kregen in de Citadel van Caïro, de Halil-ur-Rahman Moskee en de Citadel van Aleppo. Een ander belangrijk gebouw, gecreëerd door de oude Koerden, was de bedevaartplaats voor Yezidi's in Lalish, met zijn unieke structuren en iconische kegelvormige daken. In latere eeuwen werden een aantal paleizen, moskeeën en bruggen gebouwd door het Koerdische volk en hun heersers, waarvan er vele ofwel ruïnes van ouderdom en oorlogsvoering zijn of anderszins zijn vernietigd door de tegenstanders van de Koerdische cultuur in het algemeen. Het Hosap-kasteel en het Sherwana-kasteel zijn voorbeelden van elegante architecturale gebouwen die zijn gevestigd in respectievelijk de 17e en 18e eeuw. De Koerden kunnen ook bogen op de Ishak Pasha, een ander beroemd architectonisch gebouw dat beschouwd wordt als een van de grootste in de hele regio van Anatolië. Ishak Pasha heeft 100 kamers, variërend van moskeeën tot kerkers, en het duurde bijna een eeuw om het gebouw te voltooien.

Keuken

De Koerdische keuken bevat een overvloed aan verse kruiden en groenten. Lam en kip zijn het voornaamste vlees dat het meest wordt geconsumeerd, maar rundvlees wordt ook door veel Koerden begunstigd. Een gezond Koerdisch ontbijt bestaat vaak uit geroosterd brood met honing en yoghurt en wordt geserveerd met zwarte thee. De hoofdbestanddelen van hun dieet bestaan ​​uit rijst of platte broden (naan) en worden vaak vergezeld door verrukkelijke bijgerechten. 'Kebabs' van vlees zijn vooral populair, net als vleesstoofpotten bereid met vleesbouillon of tomatensauzen. Met vlees gevulde knoedels, of 'koftas', worden ook door de Koerden als een delicatesse gegeten. Tijdens speciale gelegenheden zoals de Nawroz Nieuwjaarsvakantie, gebruiken de Koerden liever 'yaprakh', een traditioneel gerecht dat bestaat uit gestoofde rijst, vlees en kruiden die op een blad worden geserveerd.

Culturele betekenis

De Koerden hebben een zeer rijk cultureel erfgoed en hebben aanzienlijk bijgedragen aan de verrijking van het wereldwijde culturele repertoire door middel van hun indrukwekkende werken van literatuur, kunst en ambacht, muziek en dans, architectuur en sport. De Koerdische kunst van het weven is vrij beroemd wereldwijd, met een hoge bestaande wereldwijde vraag naar Koerdische tapijten, tapijten en tassen. De bekendste onder deze producten zijn de Bijar-tapijten, die ook wel 'de ijzeren kleden van Perzië' worden genoemd vanwege het duurzame karakter van deze producten. Naast dergelijke tapijten en tapijten, zijn ook andere Koerdische handwerkartikelen zoals schaakborden, Koerdische messen met hun kenmerkende I-vormige greep, sieraden en instrumenten zeer begeerd. De Koerden leiden een zeer gezinsgerichte levensstijl en zij vestigen hiërarchieën door middel van patriarchale familiebanden. Dit gezegd zijnde, Koerdische vrouwen associëren zich vrij met mannen en zijn zelfs bekend om te vechten in gevechten naast hun mannelijke tegenhangers.

Gevaren

De Koerden hebben in het verleden herhaalde pogingen ondernomen om hun eigen staat in hun eigen land te vestigen. Elke poging om deze staat te vestigen is echter met een ramp getroffen. De Koerden worden dus als minderheden behandeld in de meeste door hen bezette landen en op verschillende momenten in de geschiedenis worden hun cultuur en identiteit bedreigd door hun tegenstanders in deze landen. Op sommige plaatsen hebben Koerden geleden onder onderdrukking en ontkenning van basisrechten, zelfs bij massamoorden, en de situatie van de Koerden lijkt nog steeds precair te zijn in veel van deze landen.