Battle of Quebec - The American Revolutionary War
Achtergrond
De slag om Quebec was een belangrijk onderdeel van de beroemde campagne Invasion of Canada tijdens de Amerikaanse Revolutionaire Oorlog en vond plaats op 31 december 1775 in Quebec City. Deze strijd was de eerste grote oorlogsvernedering voor de Amerikanen. en een die gepaard ging met zeer zware verliezen. Het doel van deze invasie in Canada was deels om de bevolking van Canada aan te trekken om de Amerikaanse belangen in de oorlog te ondersteunen.
Verzinnen
De strijders van deze veldslag waren Amerikaanse troepen die een strijdmacht aanvielen die bestond uit Canadese vrijwilligers en Britse rekruten. De bevelhebber van de Canadese Loyalists in deze strijd was de gouverneur van Canada, Guy Carleton, ter ondersteuning van kolonel Allen Maclean, die het bevel voerde over de Britse strijdkrachten. Brigadier-generaals Richard Montgomery en Daniel Morgan en majoor-generaal Benedict Arnold bevelden de continentale troepen, terwijl James Livingston, geboren in New York, toen in Quebec woonde, leidde een Canadees regiment ter ondersteuning van de revolutionairen. In de strijd hadden de Continentals ongeveer 1.200 gecombineerde reguliere en militietroepen aan hun zijde, terwijl de Britse en Canadese Loyalistische strijdkrachten ongeveer 1, 5 keer zoveel hadden. Wat hun uitrusting, armen en uniformen betreft, hadden geen van beide partijen een specifieke dresscode en droegen ze allemaal de kledingstukken die toen voor hen beschikbaar waren en velen droegen waarschijnlijk hun eigen burgerkleding. Alleen de Britse Regulars, die slechts een klein feestje in de strijd waren, zouden hun eigen unieke uniformen gedragen hebben. De wapens die voor beide partijen beschikbaar waren, omvatten bajonetten en musketten aan beide zijden, maar de Britten hadden het voordeel dat ze zware wapens op de vestingwerken van de stad hadden.
Omschrijving
De Amerikaanse opmars was zo gepland dat Montgomery vanaf de westelijke kant zou aanvallen terwijl hij langs de waterkant van St. Lawrence zou trekken. Ondertussen was het de bedoeling dat Arnold van de noordelijke kant opsteeg en langs de St. Charles-rivier marcheerde. De twee aanvalsteams waren van plan zich te herenigen op het punt waar deze twee rivieren samen kwamen, om de muur van de stad aan te vallen. De Amerikanen vertrokken in de nacht van 30 december en de aanslag vond plaats kort na middernacht. In een evenement dat ze niet hadden gepland, toen Montgomery's troepen in de Benedenstad drukten, ontmoetten ze hun eerste barricade en de eerste Britse salvo's verbluften hen en doodden Montgomery. De Britten maakten zich op voor de aanval door verscheidene barricades op te richten die bedoeld waren om de formidabele verdedigingswerken van de stad te versterken onder de supervisie van Carleton.
Resultaat
De Britten waren de winnaars van de Battle of Quebec, omdat ze erin slaagden de aanval af te slaan. De door Montgomery geleide aanval kreeg een zware grapeshot die hem doodde. Onbewust van Montgomery's dood drongen de troepen onder leiding van Arnold de stad binnen, nu onder het bevel van kapitein Daniel Morgan sinds Arnold op zijn linkerenkel geraakt was, waardoor hij tijdelijk invalide was. De Britse en Loyalistische troepen concentreerden al hun energie op deze Amerikanen en omringden hen, en Morgan en zijn mannen hadden uiteindelijk geen andere keus dan zich over te geven. De slachtoffers van de slag bij Quebec stonden op 5 doden en 14 gewonden voor de Britse en Canadese Loyalisten, terwijl de Continentale slachtoffers 50 doden, 34 gewonden en 431 gevangen namen.
Betekenis
Na de Slag om Quebec trokken de Amerikanen zich volledig terug uit Canada en maakten geen enkele andere serieuze poging om de Canadese bevolking aan de Amerikaanse kant van de oorlog te brengen. De komst van meer dan 4000 Britse troepen later, onder bevel van generaal-majoor John Burgoyne, dwong de Amerikaanse troepen zich terug te trekken uit dit gebied en terug te gaan naar New York. Dit betekende het einde van de invasie van Canada die, hoewel onafhankelijk van Groot-Brittannië, nog steeds deel uitmaakt van het Britse Gemenebest en de Britse monarchie tot op de dag van vandaag behoudt.
